نکته‌ای درباره‌ی قربانی کردن در عید قربان
حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی نوشت:
«آیا می‌دانید:
طبق نقل رئیس المحدثین شیخ صدوق؛ پیامبر به همسرشان ام سلمه سفارش کردند: «قرض کن و قربانی نما که پول آن قرض پرداخت می‌شود.»
و آیا می‌دانید:
شیخ الطائفه در کتاب التهذیب حدیثی نقل میفرماید بدین مضمون:
حضرت امیر (ع) در عید قربان، دو گوسفند قربانی میکرد؛ یکی به نیت رسول معظم اسلام(ص) و دیگری را از طرف خودش ذبح می‌نمود.
کسانیکه [حتی بجهت عدم تمکن مالی با مشارکت فرد دیگری] در روز عید، قربانی میکنند، طبق روایات؛
عمل قربانی‌شان باعث محبوبیت نزد خدا است، و در صورت نیت صادقانه، اولین قطره خون ذبیحه باعث آمرزش گناهان قربانی کننده است، و گذر او از پل صراط کمک کاری بشکل مرکب خواهند داشت، و نیز باعث دفع بلاء و سلامتی خود و خانواده شان خواهد شد .
اما در مصرف گوشت قربانی مواظب باشیم گرفتار تبلیغات و توهمات خالی از دلیل و استدلال نشویم! نه افراط درست است و نه تفریط.
خداوند فرموده: «فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ(حج/۲۲)؛ از گوشت قربانی خود بخورید و به درمانده مستمند بخورانید.»
امام صادق (ع) سیره خود و روش پدرش امام باقر(ع) و جدش امام سجاد(ع) را اینگونه معرفی نموده که؛
“گوشت قربانی را به سه قسمت میکنیم؛ قسمت اول برای اهل منزل و ارحام و اقوام و قسمت دوم برای همسایگان و قسمت سوم برای مستمدانی که چشم امیدی به قربانی شما دارند.”
دستور عرفانی عارف بزرگ میرزا جوادملکی تبریزی در کتاب “المرقبات” بر همین اساس است.
بدون شک تقسیم گوشت قربانی بین اقوام و همسایگان که بدان دستور داده شده، جدای از بحث “فقر” است و دارای که یک مصلحت بزرگ اجتماعی است و آن؛ ایجاد و تقویتِ مهر و محبت در جامعه و خانواده است.
در نتیجه؛ مراکز خدماتی – آسایشی، که حکومت اسلامی بر اساس ردیف بوجه سالانه ، موظف است از بیت المال آنها را تامین کند در “قربانی” اولویتی ندارند و بلکه به باور من ، مرجوح هم میباشد.»
انتهای پیام
