«اختلاف در جامعه مدرسین جدی است»

فائزه عباسی در مقدمه‌ی گفت‌وگوی خبرآنلاین با آیت‌الله مسعودی خمینی نوشت: جامعه مدرسین این روزها با حاشیه های عجیب پیش آمده بین آیت الله یزدی و آملی لاریجانی به صدر اخبار بازگشته است، آنهم در روزهایی که جریان اصولگرا در کش و قوس تصمیم گیری برای ورود به انتخابات مجلس یازدهم و حصول وحدت حداکثری است و شاید انتظار آن بود که جامعه مدرسین به مثابه همیشه نقش محوری در رسیدن به این وحدت ایفا می کرد تا اینکه خود درگیر حاشیه هایی از جنس آنچه این روزها گرفتار آن شده است، باشد.

گرچه سکوت جامعه مدرسین در چند انتخابات اخیر نیز تکرار شد، درست بعد از آنکه اختلاف نظرهایی بین اعضای این تشکل در نوع حمایت از کاندیداها و لیست های انتخاباتی پیش آمد و در نهایت تصمیم برآن شد که به جز انتخابات مجلس خبرگان در دیگر انتخابات ورود تشکیلاتی نداشته باشند. اما آیا اختلافات در جامعه مدرسین فقط بر سر نوع موضع گیری های انتخاباتی است؟ خبرها و زمزمه ها می گویند جامعه مدرسین مدتهاست که دچار نوعی چند دستگی شده است و حتی برخی اعضا راهشان را از این تشکل روحانی جدا کرده اند. شاید از همین روست که برخی معتقدند پربیراه نیست اگر این تشکل روحانی قم نشین نیز به مثابه تشکل روحانی تهران نشین یعنی جامعه روحانیت دست به بازسازی درونی بزند و راهکاری برای حل مشکلات درونی خود بیابد.

موضوعی که با آیت الله مسعودی خمینی از اعضای جامعه مدرسین در میان گذاشتیم. او که وجود اختلاف در جامعه مدرسین را قطعی می داند تاکید دارد که این تشکل نیازمند بازنگری است ولی اما و اگرهایی بر سر این موضوع وجود دارد.

مشروح گفتگو با آیت الله مسعودی خمینی را در ادامه بخوانید؛

*******

*زمانی جامعه مدرسین برای اصولگرایان محور بود و این تشکل بود که خط‌ دهی به اصولگرایان را بر عهده داشت اما در جریان چند انتخاب اخیر می‌بینیم جامعه مدرسین نوعی سکوت پیشه گرفته‌است دلیل این سکوت چیست؟

آقایان وقتی در جریان انتخابات بحث می‌کنند هر کسی نظری دارد و آن را مطرح می‌کند؛ یک زمان این نظرات مختلف به جایی می‌رسد که دیگر نمی‌دانند به لحاظ شرعی آیا می‌توانند اعلام موضعی داشته باشند یا خیر؟ به این معنا که آیا کسی را معرفی بکنند یا خیر. این موضوع در جامعه مدرسین خیلی مطرح است که آیا اساسا اعلام موضعی داشته باشند یا خیر؟ در حقیقت این موضوع که اگر توافق کلی حاصل نشود جامعه مدرسین اعلام موضع نمی‌کند یکی از مسائل اصلی است. من در جلسات آنها نبوده ام اما ظاهرا وقتی نمی‌توانستند به یک نقطه مشترک دست پیدا کنند سکوت پیشه می‌گیرند.

*پس می‌توان گفت نوعی اختلاف نظر در جامعه مدرسین باعث شده است تا در این مدت موضع‌گیری وجود نداشته باشد؟

اختلاف نظر که قطعی است، در هر جمعی می‌توان این اختلاف نظرها را مشاهده کرد. مگر در مجلس شورای اسلامی همه با یکدیگر هم‌عقیده هستند؟! بنابراین نظر مخالف هم زیاد وجود دارد اما اگر اختلاف به حدی رسید که نتوانستند به یک نظر مثبت برسند سکوت می‌کنند.

*گفته می شد مثلا بین آقای مصباح یزدی از یک سو، طیف آقای یزدی از سوی دیگر و حتی چهره هایی چون آیت الله مقتدایی و شما، اختلاف نظرات زیادی وجود داشت چقدر این اختلافات هنوز هم وجود دارد؟

این اختلافات همان زمان جدی بود امروز هم جدی است منتها وقتی ببینیم مصلحت نیست سکوت می‌کنیم و داد و قالی راه نمی‌اندازیم که مورد  سوء استفاده در داخل و خارج قرار نگیرد.

*بعد از آنکه اختلافاتی در جامعه روحانیت پدیدار شد و انتقاداتی نسبت به سازوکار این تشکل مطرح شد، آنها به یک اصلاح درونی روی آوردند، شما فکر می‌کنید چقدر لازم است جامعه مدرسین هم یک بازسازی درونی داشته باشد؟

این موضوعی است که من خیلی دقیق نمی‌توانم درباره آن صحبت کنم. به هر حال این مشکل در داخل جامعه مدرسین وجود دارد که آیا این بازسازی لازم است یا خیر؟ یا اینکه افرادی در جامعه مدرسین هستند که این موضوع مطرح می‌شود که آیا آنها با جامعه مدرسین سنخیت دارند یا خیر؟ من اگر بخواهم این مسائل را مطرح کنم خود موجب اختلاف می‌شود که این اختلاف به مصلحت نظام و اسلام نیست.

*یعنی شما معتقدید نیاز به یک بازسازی احساس می‌شود؟

این نیاز وجود دارد اما باید بر اساس عدالت و انصاف و خدایی تصمیم بگیرند نه آنکه تصیم‌گیری‌ها بر این اساس باشد که من با چه کسی مخالف هستم و با چه کسانی موافق؛ بنابراین تصمیمات باید با در نظر گرفتن خدا انجام شود و خدایی نکرده بر اساس هوای نفس با دیگری مخالف نباشم. این موضوعی است که باید در درون جامعه مدرسین حل شود.

*جنجال این دو روز اخیر بین آیت الله یزدی و آقای آملی لاریجانی و حواشی از این قبیل که گاهی پیش می آید، چقدر به جایگاه و وجهه جامعه مدرسین آسیب زده است؟

اینکه ما بر علیه یکدیگر صحبت می‌کنیم برخلاف اسلام و قران و وحدت است. فراموش نکنیم امام خمینی همه امور را با وحدت به پیش برد اگر این انقلاب به سرانجام رسید در نتیجه وحدت بود و اگر مشکلاتی وجود داشت، هیچ وقت این اختلافات را علنی نمی‌کرد که نعوذ بالله مردم از آن سوء استفاده کردند . من با تمام این موضوعات مخالف هستم که اگر مثلا کسی اعلام مرجعیت کرد صریحا مخالفت کنم. اساسا صحبت‌های ما علیه یکدیگر خلاف اسلام، شرع و اصول انقلاب است؛ من با تمام اینها مخالف بودم و هستم و اگر بحثی با شما یا دیگران دارم بهتر است آن را در یک محفل خصوصی مطرح کنم. من می‌توانم  در یک جلسه دو نفره به او بگویم که این موضع‌گیری‌ها به این دلیل درست نیست. اعلام این مسائل در بین مردم از موضوعاتی است که  مضر برای اسلام و انقلاب است. امیدوارم آقایان به خودشان بیایند و با کسی اینگونه صحبت نکنند ولو آنکه با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند. اجازه ندهند این اختلافات به بیرون کشیده شود که هم موجبات ناراحتی دوست ایجاد شود و هم دشمن از آن استفاده کند. امیدوارم این مسائل دیگر تکرار نشود.

انتهای پیام