سالی که بر مردم صبور ایران و ظالمین و ساکتین گذشت
رضا سلطان زاده، مدیرمسئول هفته‌نامه آیینه یزد در یادداشتی با عنوان «سالی که بر مردم صبور ایران و ظالمین و ساکتین گذشت» نوشت«
در هر شهر و دیار و منطقه هر سال یا دوره‌‌‌ای از ایام، حوادث و اتفاقات خوش‌آیند و گاه ناگوار رخ می‌دهد که اثرات و نتایج خوب و بد آن برای سال‌های متمادی در روح و روان ساکنان آن سرزمین باقی می‌ماند و خوانندگان و شنوندگان وقایع پیش آمده را تحت تاثیر قرار می‌دهد که به مواردی از آن در این شماره اشاره می‌گردد. بارش برف و باران رحمت الهی است امّا «…از 26 اسفند 1397 تا جمعه 2 فروردین 1398 و با ورود دو سامانه بارشی در روزهای 6-4 و 12-11 فروردین، سیل از شمال تا جنوب ایران را چنگ انداخت. حدود 200 شهر و 4300 روستا در 25 استان کشور تحت تأثیر سیلاب‌ها قرار گرفتند؛ بین 30تا 100 درصد ساکنان بیش از 350 روستا و برخی از شهرها تخلیه شدند و 400 هزار نفر به صورت اضطراری اسکان داده شدند؛ به بیش از 160 هزار واحد مسکونی و نزدیک به 1500مدرسه خسارت وارد شد؛ آب و برق چند هزار روستا، آب ده‌ها شهر وگاز ده‌ها هزار مشترک قطع است و زیرساخت‌های مختلفی نظیر پل‌ها، جاده‌ها، شبکه‌های توزیع آب، برق و مخابرات، تأسیسات شهری و روستایی، مراکز درمانی و زیرساخت‌های کشاورزی صدمات جدی دیدند؛ به اراضی کشاورزی و باغ‌ها در حجم وسیع و در مقیاس صدها هزار هکتار خسارت وارد آمد؛ تلفات در بخش دام، طیور و آبزیان و خسارات به واحدهای صنعتی و صنفی نیز چشمگیر بود. بیش از 75 هزار واحد مسکونی شهری و روستایی آسیب دیدند. 3285 نفر مصدوم و بیمار به مراکز و واحدهای درمانی مراجعه کردند که از این تعداد، 1411نفر به مراکز درمانی دیگر منتقل و 1874 نفر در محل حادثه درمان شدند. آمار جان‌باختگان سیل نوروزی 76 نفر اعلام شد…»(1)
به مدت کمتر از یک ساعت سیل خانمان برانداز در شیراز بر اثر سوء‌مدیریت عده‌ای از مدیران و کارگزاران و فساد بعضی از مقاطعه‌کاران صدها اتومبیل و وسایل حاضران را با خود برد و در نهایت بیش از صد نفر را مصدوم و 21 نفر را به کام مرگ کشاند. نه تنها ایرانیان بلکه بسیاری از افرادی که وقایع ناگوار و خرابی‌های سیل مهیب آن ایام را دنبال می‌کردند به موضوع دیگری پی بردند که تعدادی ساختمان و پل با قدمت ده‌ها سال یا تخریب نشدند و یا آسیب چندانی ندیدند اما بعضی از پل‌ها و بناهایی که گاه کمتر از دو سال از ساخت و تحویل آنها گذشته بود در برابر آب‌های خروشان اوایل فروردین 98 دوام نیاورد و از بین رفت.
در نیمه‌شب 24 آبان ماه سال گذشته رسانه ملی به نقل از شرکت ملی پخش فراورده‌های نفتی بدون اطلاع قبلی سهمیه‌بندی بنزین را گزارش و قیمت آن را براساس هر لیتر 1500 تومان و بنزین آزاد را با سیصد درصد افزایش از قرار هر لیتر سه هزار تومان اعلام کرد. بدنبال اعتراضات مردمی بیشتر خبرگزاری‌ها و فعالان سیاسی در گزارش‌های تنظیمی معترضان را از قشر ضعیف و تهی‌دست جامعه می‌دانستند بعضی از نمایندگان و علما نسبت به افزایش قیمت بنزین شدیداً اعتراض نمودند اما «…بعد از حمایت مقام رهبری از تصمیم سران قوا باب اختلافات در سطح حاکمیت بسته شد و حتی طرح برخی نمایندگان مجلس برای وتوی این تصمیم منتفی شد. رئیس جمهوری در جلسه سران قوا تأیید اجرای این طرح را گرفته بود و به قول او دولت در این تصمیم تنها نبود. مشکل ما روز شنبه و یکشنبه آن هم عمدتاً شب شنبه و روز و شب یکشنبه بود، بعد از آن تقریباً مسأله تمام شد. روز و شب دوشنبه ما هیچ مساله‌ای در کشور نداشتیم. (روحانی، 27 بهمن) در همان چند روز اعتراض بنابه آمار وزیر کشور به بیش از 50 پایگاه و پاسگاه نظامی و انتظامی، 34 آمبولانس، 731 بانک، 140 مکان عمومی، 9 مرکز مذهبی، 70 پمپ بنزین، 307 خودروی شخصی و غیردولتی، 183خودروی انتظامی و 1076 موتورسیکلت شخصی حمله شد. براساس آمار و اطلاعات نیروهای میدانی، فرمانداری‌ها و استانداری‌ها 130 هزار الی 200 هزار نفر در کل کشور در صحنه اعتراضات بودند. (عبدالرضا رحمانی فضلی، شبکه یک سیما، 5 آذر) در 5 استان شرایط ویژه بود و بیش از 50 درصد آن در مناطق حاشیه‌ای شهرهای بزرگ بود. در آن روزها اینترنت به دستور شورای امنیت کشور قطع شد با این استدلال که مجبور به قطع اینترنت به صورت مقطعی و موضعی شدیم، اتفاقی همانند سال 96 که اینترنت قطع شد…»(2)
عده‌ای از نمایندگان و مقامات و فعالان سیاسی و خبرگزاری‌ها در این زمینه اظهاراتی می‌نمودند که به بخشی از آنها اشاره می‌گردد. محمود صادقی نماینده مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با سایت «امتداد» که روز دوشنبه 25 آذرماه منتشر شد در خصوص نشست با رحمانی فضلی گفته است: «در همین جلسه، یکی از نمایندگان شهرستان‌ها اعلام کرد که دو نفر در حوزه انتخابیه من (محدوده کرج و شهر قدس) با اصابت گلوله به مغزشان جان باخته‌اند و از رحمانی فضلی سؤال کرد که آیا امکان تیراندازی، دست کم به پا یا کمر به پایین وجود نداشته که چنین شلیک‌هایی انجام شده است؟ وزیر کشور هم در پاسخ عنوان کرد که خب! شلیک به پا هم انجام شده بوده است…»
قاسم میرزایی نیکو، نماینده دماوند در مجلس، گفته است که «اعتراض‌ها در بیش از 500 نقطه ایران رخ داده است…»
پس از آغاز اعتراضات، مجتبی خانجانی فرماندار شهرستان بهارستان در مصاحبه‌ای گفت که «آمار دقیق کشته‌شدگان حوزه تحت نظارتش را می‌داند اما اجازه‌ای مبنی بر انجام مصاحبه و ارائه اطلاعات در این زمینه ندارد…»
لیلا واثقی فرماندار شهر قدس (قلعه حسن‌خان در جنوب غربی تهران) یکی از کانون‌های اعتراضات اعلام کرد «فرمان شلیک به سوی معترضان را که وارد فرمانداری شده بودند شخصاً صادر کرده است تا با تیر بزنند…»
به گفته سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس «تا 5 آذر 1398، بیش از 7000 نفر در اعتراضات، بازداشت شده‌اند…»
در 12 آذر 1398 علی مطهری نقش پررنگ اپوزوسیون خارجی در اعتراضات را رد کرد و اکثریت معترضان را از توده تهی‌دست مردم دانست. او با اشاره به این‌که خیلی از بازداشت‌شدگان فرق اصلاح‌طلب و اصول‌گرا را نمی‌دانند گفت: «یک افتضاحی شده ولی باید به گونه‌ای آن را جمع کرد تا اصل نظام آسیب نبیند…»
صبح جمعه 13 دی ماه 1398 بدنبال ترور سردار دلاور اسلام بدستور رئیس جمهور امریکا و به شهادت رسیدن این سرباز قهرمان اسلام و وطن سپهبد قاسم سلیمانی و همراهانش ملت ایران یک‌پارچه در مراسم تشییع مبارزان و مجاهدان همیشه جاوید شرکت نموده و حماسه‌ها آفریدند و در اثر سوء‌مدیریت عده‌ای از برنامه‌ریزان و گردانندگان آن مراسم باشکوه هنگام تشییع جنازه در کرمان بیش از 60 نفر از هم‌وطنان مومن و فداکار و شهیدپرور کشته شدند. 18 دی ماه 98 بعد از آنکه موشک‌های ایرانی «عین‌الاسد» در عراق را هدف قرار دادند موشک پدافند هوایی ایران به اشتباه هواپیمای بوئینگ 737 مسافربری اوکراین را هدف قرار داد و با سقوط آن 176 سرنشین جانشان را از دست دادند که چند روز بعد اعلام گردید سقوط هواپیمایی اوکراینی ناشی از خطای انسانی بوده است.
از اواخر بهمن ماه سال گذشته نیز تاکنون مردم صبور و مومن این سرزمین همانند بسیاری از کشورها گرفتار بیماری ویروس کرونا شدند که تا امروز ده‌ها هزار نفر را مبتلا و چندین هزار نفر را به کام مرگ کشانده است. عموم شهروندان وظیفه خود می‌دانند از همت والای پرستاران، پزشکان و کادردرمانی که دور از خانه و کاشانه و محیط گرم خانوادگی با تحمل سختی‌های فراوان و وصف‌ناشدنی نسبت به بیماران محبت می‌ورزند و شجاعانه و فداکارانه به آنها خدمت می‌کنند برای همیشه سپاسگزار باشند و در برابر آن فرشته‌خویان و مجاهدان جبهه سلامت که شهید راه تندرستی دیگران شدند تعظیم و تکریم نمایند و به خانواده‌های مکرم آنان درود بفرستند.
به هر حال سال 1398 با همه اتفاقات گذشت و روسیاهی برای آنان ماند که در آن موقعیت بسیار حساس با احتکار و گران‌فروشی و تجمل‌گرایی و اشرافی‌گری و فساد و ارتشاء و تضییع حق دیگران و ظلم و ستم کوس رسوایی خویش را به صدا درآوردند و شهره خاص و عام شده و خود را در ردیف غافلان بی‌خبر به حساب آوردند که تنها به ثروت‌اندوزی و خواب و خور و شهوت جنسی می‌پردازند و بنابه فرموده پروردگار «آنها دل‌ها (عقل‌ها) دارند که با آن اندیشه نمی‌کنند و نمی‌فهمند و چشمانی دارند که با آن نمی‌بینند و گوش‌هایی دارند که با آن نمی‌شنوند آنها هم‌چون چهارپایانند بلکه گمراه‌تر اینان همان غافلانند. ترجمه آیه شریفه 179 سوره مبارکه اعراف»
آخرین نکته این که سال 1398 بر همه شهروندان و ایرانیان گذشت از جمله بر آن عده از علما، استادان، خطیبان، نویسندگان، دانشگاهیان و دیگر افرادی که احیاناً دو فرضیه مهم امر به معروف و نهی از منکر را نادیده گرفتند و به خطبه معروف سرور و سالار شهیدان حضرت حسین‌بن علی علیه‌السلام که بعد از خارج شدن از مکه خطاب به عموم مردم (ناس) ایراد فرمودند، توجهی نکردند و در نهایت در برابر تضییع حق اطرافیان و هم‌شهریان و ساکنان شهر و دیارشان ساکت بودند. آیه 165 سوره اعراف از 290 آیه‌ای است که در آن خداوند منان به مساله ظلم پرداخته و از نظر علامه طباطبایی صاحب تفسیر ارزشمند المیزان نکته‌ای که در فراز اول این آیه آمده است این که سکوت در برابر فسق و فساد و عدم قطع رابطه با ستمگران، شرکت در فسق و ظلم و موجب اشتراک با ظالمین در عذاب است.
«…باید توجه داشت که گاهی بیان حقایق و وظایف الهی بدون احتمال تاثیر نیز واجب می‌شود و آن در موردی است که اگر حکم خدا گفته نشود و از گناه انتقاد نگردد کم‌کم بدست فراموشی سپرده می‌شود و بدعت‌ها جان می‌گیرند و سکوت دلیل بر رضایت و موافقت محسوب می‌شود در این‌گونه موارد لازم است حکم پروردگار آشکارا همه جا گفته شود هرچند اثری در گنهکاران نگذارد.»(3)
پی‌نوشتها:
1- «نامه‌ها و قصه‌ها ایران»، صفحه 35، کتابچه بهار 1399
2- همان، صفحه 37
3- تفسیر نمونه، جلد ششم، صفحه 421
انتهای پیام
مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در شریعت ما غیر از این گناهی نیست
(حافظ)