کاندیداهای احتمالی ۱۴۰۰ – سیدمحمود دعایی

[سیزدهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری حدود یک سال دیگر، احتمالا در خردادماه ۱۴۰۰ برگزار خواهد شد. انصاف نیوز به مرور رزومه‌ی نامزدهای احتمالی این انتخابات را منتشر می‌کند]

«سیدمحمود دعایی» نماینده‌ی ولی فقیه در مؤسسه اطلاعات و‌ مدیر مسئول این روزنامه در سال ۱۳۲۰ به دنیا آمد. او متولد یزد است.

دعایی علوم حوزوی را در مدرسه‌ی معصومیه کرمان، حوزه علمیه قم و همینطور عراق تا سطوح عالی آموخت.

بنا بر آنچه در زندگینامه‌ی منتشر شده‌ی آقای دعایی در فضای مجازی آمده است، او «نمایندگی امام را به عنوان رابط بین مسئولین عالی‌رتبه عراقی» به عهده داشت و همین‌طور «رابط بین سازمان‌ها و انجمن‌های اسلامی و مبارز دانشجوئی و برخی شخصیت‌های مبارز خارج از کشور» با امام بود.

دعایی در سال‌های پیش از انقلاب از روحانیون انقلابی بود و‌ فعالیت‌های مبارزاتی او سبب تحت تعقیب قرار گرفتنش توسط رژیم گذشته بود. موضوعی که در نهایت سبب خروج دعایی از کشور شد.

سیدمحمود دعایی در زمان اقامت در کشور عراق تهیه‌کننده و مجری برنامه رادیویی «نهضت روحانیت مبارز در ایران» بود که در آن برنامه‌هایی در جهت مبارزه با رژیم پهلوی پخش می‌شد. او درباره‌ی این مقطع زمانی می‌گوید: «امام مرا خواستند و فرمودند که من برنامه ها را دیدم، مجموعاً خوب بود، اما دو تذکر دارم. یکی اینکه سعی کنید مبالغه نکنید و دروغ هم نگویید. حقیقت را بگویید و اضافه هم نگویید. همان حقیقت تأثیر خودش را دارد. دوم اینکه در برنامه ها فحاشی نکنید. به عرض ایشان رساندم که بنای ما حتی الامکان همین است».

به گفته‌ی حجت‌الاسلام دعایی، او نخستین فردی بود که سازمان «مجاهدین خلق» را با امام خمینی مرتبط کرد: «این یک واقعیت است که من در مقطعی نسبت به سازمان مجاهدین اولیه ـ‌که بنیانگذاران آن مرحوم حنیف‌نژاد و دیگران بودند ـ سمپات، ارتباط و همکاری داشتم و حتی در مقطعی عضو شدم. من نخستین کسی بودم که آن‌ها را با امام مرتبط کردم و از ایشان وقت گرفتم تا آن افراد خدمت امام برسند و مسائل و خط مشی‌های خود را در میان بگذارند و امام هم با بزرگواری چند روز به آن‌ها وقت دادند و در نهایت ایشان نظر خاص خود را بیان کردند. در آن زمان من با این سازمان مرتبط بودم و به دلیل ناآشنایی فلسفی و علمی نسبت به مواضع عمیق و بنیان‌های ریشه‌ای آن‌ها، طبیعتا احساسی عمل کردم و با تصور اینکه این‌ها مشمول حمایت و تایید بلندپایه‌هایی مثل مرحوم طالقانی، مرحوم مطهری، مرحوم منتظری، آقای هاشمی و بزرگانی از این قبیل هستند، فکر می‌کردم آن‌ها اصیل هستند و می‌توان به آن‌ها اعتنا کرد، ولی زمانی که متوجه شدم، متنبه شدم و رها کردم».

دعایی در سال ۱۳۵۸ به‌عنوان سفیر ایران در عراق مشغول فعالیت شد و‌ با کاهش سطح روابط ایران و عراق به سطح کاردار، به کشور بازگشت و نماینده‌ی امام در مؤسسه‌ی اطلاعات شد؛ مسئولیتی که با گذشت چهار دهه هم‌چنان بر عهده‌ی اوست.

محمود دعایی که مشی میانه‌رو دارد و سیاست‌ورزی توأم با آرامش و احتیاط را دنبال می‌کند در شش دوره‌ی مجلس از سوی مردم انتخاب شد. او‌ در دوران حضورش در مجلس از اظهارنظرهای جنجالی پرهیز داشت اما در مجلس سوم با نطق خود در دفاع از رئیس دولت سازندگی باعث ایجاد درگیری در مجلس شد و‌ ‌حتی برخی دوستانش نیز به مخالفت با او‌ برخاستند.

دوران طولانی حضور دعایی در روزنامه اطلاعات نیز با کمترین جنجال سپری شده است و با وجود انتشار برخی یادداشت‌های صریح کمتر دچار محدودیت‌های معمول شده است. از جمله معدود حاشیه‌های اطلاعات در دوران دعایی که در سال‌های اخیر رخ داده می‌توان به انتشار مقاله‌ای از حسین علایی، از فرماندهان سابق سپاه و همینطور احضار حجت‌الاسلام دعایی به علت انتشار خبرها و تصاویری از سیدمحمد خاتمی اشاره کرد.

دعایی که هر ساله «با هزینه‌ی شخصی خود و نه موسسه اطلاعات» برای محمد خاتمی جشن تولد می‌گیرد در واکنش به این اتفاق در یادداشتی نوشت:

«در روزی که عزیزی از اعضای دفتر مقام معظم رهبری وفاداریم را به خاتمی و نقل سخن‌ها و اظهارات او را در روزنامه برنتافت و از منظر رهبری اعتراضی داشت نامه‌ای خصوصی به محضر رهبر و مرادم نوشتم در آن نامه همه عشق و عاطفه و امید و انتظارم در مورد خاتمی را با آقا در میان گذاشتم و این انگیزه وفاداریم به خاتمی و استجازه در ادامه همراهیم با وی را بیان کردم.
مراد و ولیّ‌امرم بعد از خواندن آن نامه، کریمانه و بزرگوارانه فرمودند: «من هم مثل تو فکر می‌کنم اما نه به نرمی دلِ تو!» اشک شوق و امیدم جاری شد و از آن روز به بعد کاکایم را غریب نگذاشتم و اگر سخن و مطلبی داشت به دور از هیاهو و جنجال در روزنامه منعکس کردم.
همان مقامِ عالی و مسئول در دفتر مجدداً توضیح خواست که متن تقدیمی به محضر مولایم را برایش خواندم. متواضعانه و بزرگوارانه فرمود اگر بین خود و خدایت حجت داری، ادامه بده که تا به امروز ادامه داده‌ام».

آقای دعایی از چهره‌های جریان اصلاحات و عضو مجمع روحانیون مبارز است که روابط صمیمانه و نزدیکی با بزرگان این جریان سیاسی داشته و‌ همینطور مورد تکریم و‌ احترام مقامات عالی نظام است.

دعایی: در حد انتخابات ریاست جمهوری نیستم

انتهای پیام