جوابیۀ شورای صنفی دانشگاه تهران به دروغ درباره‌ی احضارها: «استعفا دهید»
ساعاتی پس از انتشار ادعاهای اخیر رئیس کمیتۀ انضباطی این دانشگاه در گفتگو با دو خبرگزاری دولتی و یک روزنامه، شورای صنفی دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران به این ادعاها پاسخ داد.
متن پاسخ که نسخه‌ای از آن در اختیار انصاف نیوز قرار گرفته در پی می‌آید:
درحالی‌که در روزهای پایانی سال، دانشکدۀ علوم اجتماعی التهاب خاصی را تجربه می‌کند، جناب آقای سرسنگی، معاونت فرهنگی دانشگاه تهران و رئیس کمیتۀ انضباطی این دانشگاه با سه مصاحبۀ پی در پی با خبرگزاری آنا، روزنامۀ شرق، و خبرگزاری ایسنا ادعاهایی را مطرح کردند که ما را به حیرت واداشت. فراوانی ضدونقیض‌گویی‌ها و نادرستی‌ها، ما را بر آن داشت تا به شفاف‌سازی برخی مسائل بپردازیم. در ادامه نکاتی را درباب برخی گزاره‌های ایشان مطرح می‌کنیم.
1: وی در بخشی از مصاحبه‌اش با خبرگزاری ایسنا مدعی شده: «برای همۀ دانشجویان احضارشده دعوتنامۀ کتبی ارسال و دلیل این احضار در پروندۀ دانشجویان ذکر شده است». و در ادامه می‌گوید: «در اخبار منتشرشده اعلام شده است که تعداد دانشجویانی که احضار شده‌اند 9 نفر است. اما پروندۀ 4 نفر هنوز تکمیل نشده و در دستور بررسی قرار دارد. اکنون چه اتفاقی افتاده که احضار این 5 نفر باعث انتشار چنین اخباری شده است».
در این رابطه باید گفت صبح روز سه‌شنبه 18 اسفند 9 تن از دانشجویان دانشکدۀ علوم اجتماعی به‌صورت تلفنی و بدون ذکر دلیل به کمیتۀ انضباطی احضار شدند؛ اما با گذشت تنها یک روز از احضارهای تلفنی با تغییر گسترده‌ای در احضارهای کتبی مواجه شدیم؛ برای 6 نفر احضاریۀ کتبی ارسال شد که تنها با 5 نفر از آنان روز قبل تماس تلفنی گرفته شده بود و 4 نفر از احضارشدگانِ تلفنی احضاریۀ کتبی دریافت نکردند. حال پرسش اینجاست که اگر بنا نبود برای 4 تن دیگر احضاریه‌ای صادر شود، به چه حقی تلفنی احضار شدند؟ دوماً جناب آقای دکتر ملی، دبیر کمیتۀ انضباطی، روز چهارشنبه 19 اسفند در حضور ده‌ها نفر مدعی شدند تعداد احضارشدگان دانشکدۀ علوم اجتماعی 11 نفر است. چرا جناب سرسنگی به عنوان رئیس کمیتۀ انضباطی دانشگاه تهران چنین اطلاعات ضد و نقیضی را در اختیار رسانه‌ها قرار می‌دهند؟
2: وی در بخشی دیگر از مصاحبه‌اش با خبرگزاری ایسنا با اشاره به ابراز نگرانی شوراهای صنفی کشور از روند احضارهای گروهی برخی دانشگاه‌ها مدعی شده‌اند: «این امر یک حرکت هماهنگ از سوی دانشگاه‌ها نبوده است». لازم به ذکر است جایی از بیانیۀ شوراها [لینک] ذکر نشده که این امر هماهنگ‌شده بوده است، بحث بر سر این است که آغاز دوبارۀ احضارهای گروهی در برخی دانشگاه‌ها نمود روشن به کار گرفتن ابزار سرکوب در جهت خاموش‌کردن خواسته‌های به‌حق دانشجویان است که ما صراحتاً اعلام کردیم به هیچ وجه چنین احضارهایی را برنتابیده و پیگیری خواسته‌های صنفی را حقی می‌دانیم که نمی‌توان با ارعاب و احضار نادیده‌اش گرفت.
3: وی در بخشی از مصاحبه‌اش با خبرگزاری ایسنا می‌گوید: «وظیفۀ کمیتۀ انضباطی صدور رأی نیست». اما تنها چند خط پایین‌تر در عباراتی متناقض مدعی می‌شود: «چنانکه اعضای کمیته تشخیص دهند مستندات به حد کافی وجود دارد بر اساس آیین‌نامۀ انضباطی دانشجویان که مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی است رأی خود را صادر می‌کنند». بنابراین باید پرسید که وظیفۀ کمیتۀ انضباطی به راستی چیست؟ آیا این گفته‌ها را می‌بایست به حساب بلاتکلیفی و یا بی‌اطلاعی وی گذاشت؟ اگر چنین باشد این بی‌اطلاعی‌ها به همین جا ختم نمی‌شود.
4: در ادامۀ مصاحبه با ایسنا وی می‌گوید: «در مورد احضار دانشجویان دانشکدۀ علوم اجتماعی شایعاتی مبنی بر احضار تلفنی وجود دارد. باید در این مورد بگویم که برای تمامی افرادی که احضار شده‌اند دعوتنامۀ کتبی ارسال شده است». نکتۀ نخست این است که وی در مصاحبۀ چند روز پیش خود با خبرگزاری آنا مدعی شده بود: «اینطور نیست که همۀ کسانی که احضار شده‌اند دانشجوی دانشکدۀ علوم اجتماعی باشند. شاید دوستان اطلاع ندارند».
حال به‌نظر می‌رسد این خود جناب سرسنگی بوده که اطلاع نداشته همۀ احضارشدگان از دانشکدۀ علوم اجتماعی هستند، و پس از دو روز در مصاحبه‌ای دیگر به این نکته اذعان کرده‌اند. نکتۀ دوم اینکه همانطور که پیش از این ذکر شد برای 4 تن از کسانی که به‌صورت تلفنی احضار شده بودند هیچ احضاریۀ کتبی صادر نشده است.
5: در ادامۀ مصاحبه در خبرگزاری ایسنا درج شده است: «وی [دکتر سرسنگی] با تأکید بر اینکه در دعوتنامه‌ای که از طرف کمیتۀ انضباطی ارسال می‌شود ذکر دلیل احضار جایز نیست، گفت: از آنجایی که دعوتنامه‌ای که توسط کمیتۀ انضباطی ارسال می‌شود ممکن است توسط افراد مختلف خوانده شود و این امر موجب شود آبروی فرد به خطر بیافتد در این دعوتنامه دلیل احضار فرد قید نمی‌شود، اما امکان ندارد فرد به کمیتۀ انضباطی مراجعه کند و دلیل احضار آن به خود فرد گفته نشود، درواقع هنگامی که فرد به کمیته مراجعه می‌کند پرونده را پیش روی او قرار داده و فرد می‌تواند هم محتویات پرونده را مطالعه کند». نکتۀ اول این است که مطابق مادۀ 5 «شیوه‌نامۀ اجرایی انضباطی دانشجویان» کمیتۀ انضباطی اجازه دارد دلیل احضار را در دعوتنامۀ کتبی ذکر کند. نکتۀ دوم اینکه آقای سرسنگی در گفته‌های خود رسماً مهر و موم بودن دعوتنامۀ ارسالی، محرمانه‌بودن آن و سازوکار تحویل نامه را زیر سوال می‌برد. آیا به‌راستی این امکان وجود دارد که دعوتنامه «توسط افراد مختلف خوانده شود»؟ نکتۀ سوم این است که نیم‌روز چهارشنبه 19 اسفند، 6 دانشجوی احضارشده به همراه حدود60 تن از دانشجویان برای پیگیری و اعتراض به روند غیرقانونی و آکنده از ابهام این احضارها به دفتر کمیتۀ انضباطی مراجعه کردند. پس از آن‌که ابتدا با درهای بسته‌شده مواجه شده و سپس توانستند به داخل راه یابند، خواستار آن شدند تا اتهامات خود را که در احضارنامه‌ها درج نشده بود به صورت علنی بشنوند. 6 دانشجوی احضار شده با صراحت تمام اعلام کردند که هیچ مشکلی با پرده‌برداری از اتهامات خود در حضور جمع ندارند، اما مسوول مربوطه، جناب آقای دکتر ملی، علی‌رغم تمامی فشارها سرسختانه از این کار سر باز زد. چرا؟
6: در جایی از این مصاحبه او مدعی می‌شود: «ازآنجایی که بخشی از جرم این دانشجویان مشترک بوده به این صورت احضار شده‌اند». آیا به‌راستی رییس کمیتۀ انضباطی دانشگاه تهران تفاوت جرم و اتهام را نمی‌داند؟ آیا نمی‌داند «جرم» به اتهامی اطلاق می‌شود که در دادگاه ثابت شده باشد؟ او به چه حقی دانشجویانی که به کمیتۀ انضباطی احضار شده‌اند را مجرم می‌خواند؟
7: در ادامۀ مصاحبه با ایسنا وی می‌گوید: «دانشگاه تهران دانشجویان را به مسایل صنفی تشویق می‌کند و به دنبال تشکیل شورای مرکزی صنفی در دانشگاه است». جناب آقای دکتر سرسنگی، آیا فراموش کرده‌اید که وقتی در جمع دانشجویان معترض به وضعیت فاجعه‌بار صنفی دانشگاه حضور یافتید آنان به نشانۀ اعتراض به اعمال سابق‌تان به شما پشت کردند؟ آیا فراموش کرده‌اید آیین‌نامۀ شورای صنفی مرکزی دانشگاه تهران با تلاش شبانه‌روزی فعالان صنفی تصویب شد؟ آیا کارشکنی‌های صورت‌گرفته بر سر بازگشایی شورای صنفی مرکزی دانشگاه تهران را فراموش کرده‌اید؟ چگونه می‌توانید خود را مشوق مسایل صنفی و حافظ منافع دانشجویان معرفی کنید؟ هرگز اجازه نخواهیم داد حاصل ماه‌ها تلاش هزاران دانشجو را این‌چنین مصادره به مطلوب کنید.
8: در ادامۀ مصاحبه وی مدعی می‌شود: «تعدادی از دانشجویان احضارشده هنگامی که برای دریافت نامۀ خود به کمیته مراجعه کرده‌اند، نامه را جلوی دبیرخانه پاره کردند». نکتۀ نخست اینجاست که دانشجویان نامه‌های خود را پیش از مراجعه به کمیته دریافت کرده بودند و مشخصاً به دلیل دیگری به آن‌جا رفتند. نکتۀ دوم این است که ایشان حتی حاضر به اقرار این مساله نشد که پاره‌شدن احضارنامه‌ها از آن رو بود که دانشجویان رویکرد و سیاست‌های مفتضحانۀ کمیتۀ انضباطی را به مشروعیت نشناخته و به آن اعتراض دارند. اعتراض به اقداماتی که برای عموم دانشجویان، نمایانگر چیزی جز اذیت و آزار و سنگ‌اندازی بر سر راه امور صنفی که برای بهبود بنیادی‌ترین اساس حیات دانشجویی صورت می‌گیرند نیست. جناب آقای سرسنگی، کمیتۀ انضباطی مدت‌هاست که در اذهان دانشجویان، دیگر چهره‌ای مثبت و حتی خنثی ندارد و بار روانی سنگینی که احضار حتی یک دانشجو بر فضای عمومی دانشگاه و دانشجویان دارد با صحبت‌های حضرتعالی، سبک نخواهد شد.
9: در بخشی دیگر از مصاحبه او می‌گوید: «در بیانیه‌ای که توسط دانشجویان صادر شده به پروندۀ فردی اشاره شده است که حکم دو ترم تعلیق اخذ مدرک را از کمیته دریافت کرده است». نکته اینجاست که حکم صادره خارج از تنبیهات 20 گانۀ مندرج در «شیوه‌نامۀ اجرایی انضباطی دانشجویان» است و مطابق قانون این کمیته حق ندارد تنبیهی خارج از این شیوه‌نامه را برای دانشجویان در نظر بگیرد.
10: در ادامۀ مصاحبه با ایسنا آمده است: «دبیر کمیتۀ انضباطی دانشگاه تهران در ادامه با بیان اینکه احضار دانشجویان به دلایل صنفی نبوده است، گفت: متأسفانه در این موارد از احساسات پاک دانشجویان سوءاستفاده می‌شود». جناب آقای سرسنگی، کسی که در حال سوءاستفاده از احساسات پاک دانشجویان است شما و هم‌قطارانتان هستید، نه فعالان صنفی و شوراهای صنفی که در طول ماه‌های گذشته در تمام روزهای سخت در کنار دانشجویان بوده‌اند و از نظر گسترۀ شورای عمومی فراگیرترین نهاد دانشجویی در محیط دانشگاهی هستند.
11: اما مهم‌ترین نکته بخشی از مصاحبۀ ایشان با روزنامۀ شرق در تاریخ 22 اسفند است که در آن آمده: «سرسنگی همچنین با اشاره به اینکه کمیته انضباطی هیچ‌وقت در یک سال گذشته یک مورد را هم بر مبنای فعالیت صنفی دانشجویی احضار نکرده، افزود: اگر چنین مسأله‌ای در یک سال گذشته در بین دانشجویان پیدا شود من عذرخواهی می‌کنم و استعفا می‌دهم».
آیا به‌راستی منکر احضار جمعی از فعالان صنفی در 2 شهریور 94، 29 آذر 94، و 18 اسفند 94 هستید؟ جناب آقای سرسنگی، اگر همچنان منکر این امر هستید و به طرق مختلف تلویحاً ما را به فرافکنی متهم می‌کنید، امیدواریم عموم دانشجویان دانشگاه تهران را به رسمیت بشناسید و آنان را به «غیردانشگاهی بودن» متهم نکنید.
در پایان از حضرتعالی رسماً دعوت می‌کنیم در دانشکدۀ علوم اجتماعی، مهمان دانشجویان این دانشکده و دانشگاه باشید تا دانشجویان به‌طور شفاف پاسخ شما را بدهند که آیا در طول یک سال گذشته هیچ فعالی صنفی به کمیتۀ انضباطی احضار شده است یا خیر. اگر واقعاً چنین اتفاقی نیفتاده، دلیلی برای عدم حضور شما در میان دانشجویان وجود ندارد؛ اگر هم برای خودتان مبرهن هست که این احضارها در واقع صنفی بوده‌اند و به همین دلیل مایل به حضور در جمع دانشجویان نیستید، بی‌‌صبرانه منتظریم به قول خود عمل کنید و استعفا دهید!
انتهای پیام
