روی دیگر جنایت ورامین

چند روزیست که خبر قتل دختربچه‌ای خردسال فضای مجازی را تحت تاثیر خود قرار داده است. پلیس قاتل را دستگیر کرده و شهروندان ایرانی نیز برای همدردی با خانواده این فرد کمپینی در فضای مجازی به راه انداخته‌اند با عنوان #من_ستایش_هستم.

اگر چه وقوع این گونه حوادث منحصر به ایران نیست و کم نیست از این دست حوادث و جنایاتی که روزانه از نقاط مختلف جهان به گوش می‌رسد، اما آنچه کمتر به آن پرداخته شده، بررسی ابعاد دیگر این حوادث یا به عبارتی روی دیگر سکه جنایت مشابه ورامین است، موضوعی که ایسنا در گفت‌وگو با کارشناسان به بررسی و آسیب‌شناسی اجمالی آن پرداخته است.

دکتر مصطفی تبریزی، روانشناس و مشاور است. او این حادثه را تلخ و از آن به عنوان یک خبر تاسف‌بار یاد می‌کند و معتقد است که بروز چنین جنایتی از سوی افرادی رخ می‌دهد که فاقد مهارت‌های زندگی و کنترل هیجانات خود هستند. این روانشناس در این باره به خبرنگار حوادث ایسنا گفت:صرفا تاسف خوردن برای این حادثه کارگشا نیست و باید به دنبال دلایل آن بوده و آن را پیگیری کنیم. یک نظریه تقریبا اثبات شده وجود دارد که می‌گوید کروموزوم افراد جنایتکار با افراد عادی متفاوت است. البته این نظریه از میان هر 1000 نفری که مرتکب جنایت شده‌اند تنها در مورد یک نفر صدق می‌کند. این نشان می‌دهد که 999 نفر از 1000 نفری که مرتکب جنایت می‌شوند تحت تاثیر عوامل بیرونی، روانی و تربیتی دست به این اقدام زده بودند و می‌شد با یکسری آموزش و اقدامات پیشگیرانه از آن جلوگیری کرد.

وی با بیان اینکه آموزش‌ها در حوزه بهداشت روان باید از دوران کودکی یعنی از خانواده شروع شده و تا مدرسه ادامه یابد،‌ افزود: در خانواده‌ای که افراد آن نرمال بوده و دارای بهداشت روان هستند، مهارت‌های زندگی نیز به درستی به فرزندان منتقل می‌شود و احتمال اینکه در آینده اقدامی جنون‌آمیز جنایتی از سوی اعضای این خانواده رخ دهد، نزدیک به صفر است.

این روانشناس با بیان اینکه باید از دوران کودکی مرزها و حریم‌ها را به کودکان آموزش دهیم، اظهار کرد: هر فردی باید برای خودش یک حریمی داشته باشد این یعنی نه اجازه تجاوز به حریمش را به دیگران بدهد و نه به خود اجازه دهد که وارد حریم دیگران شود. بخشی از این حریم و مرزها به اعضای بدن و مراودات فردی بازمی‌گردد.

آموزش‌های جنسی جدی گرفته شود

تبریزی با تاکید بر اینکه خانواده‌ها باید نسبت به رفتار و ارتباط فرزندانشان با افراد غریبه به آنها آموزش دهند، گفت: قطعا افرادی که دست به چنین اقداماتی می‌زنند افرادی ضد اجتماعی هستند که در رفتارهای عادی‌شان نیز هیچ توجهی به هنجارهای جامعه نکرده و آن را می‌شکنند.

وی با بیان اینکه اقدام این نوجوان 17 ساله در ارتکاب این جنایت قطعا ریشه خانوادگی و روانی دارد، افزود: باید به خانواده‌ها مهارت‌های اجتماعی آموزش داده شود ، بهتر است به جای آنکه یکسری حفظیات بدون مصرف را در کتاب‌های درسی بگنجانیم، مهارت‌های روانی را به دانش‌آموزان بیاموزیم. همچنین مدارس باید سالانه یک یا دو بار از دانش‌آموزان خود تست‌های روانی گرفته و در صورتی که نیاز به مشاور دارند، از طریق آموزش و پرورش مشاوره به این افراد یا حتی خانواده‌هایشان داده شود و از بروز حوادث بزرگتر جلوگیری کنند.

این روانشناس درباره اینکه چرا این پسر 17 ساله پس از آزار و اذیت این دختربچه دست به اقدامات ثانویه زده است، گفت: متاسفانه این فرد پس از ارتکاب جنایت اولیه حتی توانایی کنترل هیجان خود را نیز نداشته و برای حل مشکل اول، جنایتی دیگر انجام داده و همینطور دست به اقداماتی زده که پرونده‌اش را سنگین‌تر کرده است. این فرد در حقیقت مدیریت بحران روانی نداشته است که به نظر من این موارد همانطور که گفتم ریشه در کودکی‌اش داشته است.

تبریزی با بیان اینکه مطالعه کتاب‌های آموزشی برای والدین سهم زیادی در تربیت صحیح کودکان دارد، خاطرنشان کرد: در جامعه‌ای که سرانه مطالعه‌اش اینچنین پایین است، متاسفانه باید بگویم که نباید انتظار بروز چنین جنایاتی را نداشت.

وی با تاکید بر ضرورت ارائه آموزش‌های جنسی به کودکان خاطرنشان کرد: یکی از مهارت‌های زندگی موضوع آموزش‌های جنسی و مهارت‌های این حوزه است. این آموزش‌ها از سه سالگی آغاز شده و تا سال‌ها بعد به تدریج به افراد آموزش داده می‌شود که در دوران بلوغ به اوج خود می‌رسد. کتاب‌هایی درباره آموزش جنسی وجود دارد که من مطالعه آن را به خانواده‌ها توصیه می‌کنم.

دکتر امیرمحمود حریرچی جامعه‌شناس و مددکار اجتماعی است و در آسیب‌شناسی وقوع این حادثه به نقش دستگاه‌ها و نهادهای مختلفی اشاره می‌کند که تاکنون کوتاهی‌های مختلفی از سوی آنان سر زده است. وی در این باره به خبرنگار حوادث ایسنا گفت: متاسفانه در جامعه ما، مسائل مرتبط با بلوغ و هیجانات این دوران عمدتا نادیده گرفته شده و کسی آن را مطرح نمی‌کند و کسی که باید با کمک رسانه ملی مدیریت این هیجانات، آموزش داده شده و کنترل شود.

وی با بیان اینکه خط قرمزها در این حوزه بسیار زیاد شده است، گفت: از سوی دیگر بسیاری از دستگاه‌های فرهنگ‌ساز در این زمینه کار چندانی انجام نمی‌دهند. سینما، تئاتر و… ظرفیت‌های بالایی است که از آن غافل شده‌ایم.

این جامعه‌شناس با بیان اینکه مسائل دوران بلوغ می‌تواند گاهی به شرایط غیرقابل کنترل و سختی منجر شود، اظهار کرد: در این زمینه هم خانواده‌ها مسوولیت دارند، هم باید به خود فرد آموزش داده شود. در حقیقت دستگاه‌های مسوول باید مخاطبان خود را هم خانواده‌ها دانسته و هم فرزندانشان و در این حوزه به آنها آموزش‌های لازم را ارائه کنند. ممکن است موارد دیگری در جامعه وجود داشته باشد که پنهان مانده و افراد از ترس آبرو یا دلایل دیگر از اینکه مورد تجاوز واقع شده‌اند حرفی به میان نیاورند.

حریرچی با بیان اینکه باید در پی این حادثه به خانواده‌ها آموزش داده شود، خاطرنشان کرد: باید به خانواده‌ها آگاهی داده شود. در بسیاری از نقاط دنیا وقتی چنین حادثه‌ای رخ می‌دهد حتی در برنامه‌های تلویزیونی نیز به تشریح آن می‌پردازند و دربرابر این گونه حوادث به آگاهی خانواده‌ها را افزایش می‌دهند. متاسفانه ما این تهدید را صرفا به شکل یک تهدید نگاه می‌کنیم این در حالی است که می‌توان همین تهدید را به فرصت تبدیل کرده و برای پیشگیری از اتفاقات مشابه و بعدی از آن استفاده کرد.