نحبگان موانع تولید را بشمارند
حجتالاسلام شهابالدین حائری شیرازی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «نحبگان موانع تولید را بشمارند» نوشت:
1) خداوند از پیامبرش میخواهد که با مردم مشورت کند.
وشاورهم فی الامر(159، آل عمران)
در کارها با مردم مشورت کن
رهبری در پیام نوروزی خواهان رفع موانع تولید شدند طبعا نخبگان میتوانند در این مسیر با تحلیل موانع تولید، قدمی در مسیر بهبود اوضاع بردارند.
2) از جمله موانع تولید که ممکن است مغفول بماند سیاستهای ناخوان و ناهماهنگ با واقعیات داخلی و خارجی است.
واقعیت آن است که بدون واردات و صادرات نه تولید خاصی صورت میپذیرد و نه بهبودی در وضع اقتصادی، قبل از ما کشورهایی نظیر کره شمالی که در اثر ناهماهنگی با قوانین بین الملل تحریم شدند تلاش برای خود اتکایی و تولید در انزوا نمودند اما به عبرتی برای تاریخ مبدل شدند .
نکته حایز اهمیت آن است که حکومت دیکتاتوری خونریز کره شمالی با اهرمهای فشار متنوع تلاش نمود تمام پانسیل داخلی جهت رشد تولید و رفع موانع آن را به کار گیرد اما نتیجه این تلاش، مردمی گرسنه وفقیر بیش نبود.
3) واقعیت آن است که ما شرعا و عقلا موظف و مکلف به آزادسازی مردم مختلف دنیا از بی عدالتی کشورهای زورگو نیستیم!
عقل میگوید انرژی خود را صرف کاری که از تو ساخته نیست نکن الان ما 40 سال است شاخ به شاخ با آمریکا درگیریم آیا آمریکا متضرر شده ؟ یا بهعکس در اثر مدیریت همین معارضه توانسته مسئله اول جهان اسلام را از کنترل اسرائیل به کنترل ایران مبدل کند و با دامن زدن به ایران هراسی، کشورهای ثروتمند منطقه را به بهترین خریداران سلاحهای تولید شده خود مبدل نماید.
شرع نیز علاوه بر تاکید بر عدم تکلیف به اموری که قدرت بر آن نداریم “لایکلف الله نفسا الا وسعها” ما را دعوت به تقیه در مقابل دشمنانی که زورمان به آنها نمیرسد مینماید تا آنجا که در روایات براین امر تاکید شده که کسی که تقیه نکند دین ندارد لا دین لمن لا تقیة له.
4) بعضی گمان میکنند تقیه به معنی سازش با ظالم است حال آنکه تقیه به معنی تبدیل زمین مبارزه سخت که دشواری های خود را دارد به مبارزه نرم است.
مبارزه نرم را تمام کشورها برای حفظ منافع ملی خود با کشورهای قدرتمند دارند و چیز غریب یا غیر قابل تحملی در عرصه بین الملل نیست.
نتیجه آنکه بزرگترین مانع بر سر تولید، عدم درک صحیح از توان خود و توان دشمن و حرکت در مسیر بسته شدن منافذ حیاتی ملت با سیاستهایی که ما را به دشمنی، برای قوانین و سازوکارهای بین المللی تبدیل مینماید هست.
اجماع جهانی علیه ما نتیجه طبیعی ادامه مسیر فعلی است که بدون هماهنگیهای بین المللی به گروهای تحت حمایت خود اسلحه میدهیم و آنها آرامکو را در عربستان یا هرجای دیگری هدف قرار میدهند.
ما آمریکا نیستیم که 25 درصد اقتصاد دنیا را دارد و وجه رایج دنیا، دلار پول ملی اوست ما ایرانیم که با تحریم یکجانبه امریکا کسی پول نفت فروخته شده ما را حاضر نیست به ما بدهد!
ما منکر ظلم و ستم آمریکا نیستیم.
ما منکر آتشافروزیهای تمدن مادی برای سود بیشتر نیستیم.
ما میگوئیم این راه مبارزه با آمریکا در وضع فعلی نیست بایست بجای گرفتن سفارت و ادامه همان مسیر، تلاش میکردیم به قدرت اقتصادی منطقهای مبدل میشدیم بعد ممکن بود از راهش جلو بعضی زیاده خواهی های آمریکا در منطقه بایستیم.
ما خیلی ساده گرفتیم مبارزه با امریکا را.
انتهای پیام