بدانیم یا ندانیم

علیرضا احمدی، فیلمساز، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز به تصمیمات کلان در حوزه‌ی فرهنگ کشور پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:

احتمالا اگر می دانید در چه قرنی زندگی می کنید، شما هم نگران ماجرای یک دست شدن نظام و مسئله آزادی رسانه ای-ارتباطاتی زندگی خودتان هستید. چیزی که این روزها در مورد تصمیم‌های کلان در مورد اینترنت و محدودیت‌های آن می‌شنوید و نمی‌دانید چه خواهد شد.

چندی قبل برنامه تلویزیونی دورهمی را به بهانه حضور یکی از دوستانم می‌دیدم، لابلای حرکات هیجان‌آمیز آن ماشین بزرگ وسط میدان چیزی ذهنم را گرفت و ول نکرد. آیا باید پاسخ آن سوال‌ها را که مجری می‌پرسید، می‌دانستیم یا نمی‌دانستیم؟ آیا بهتر نبود دستگاه دروغ سنج به جای آن می گذاشتند و هرکس سوال ها را بلد بود می‌باخت؟ چرا که دانستن جواب بسیاری از آن سوال‌ها‌، یعنی ما شهروندان برخلاف همه سانسورها از راهی غیر قانونی آن اطلاعات را به دست آورده‌ایم. مثلا در سوالی راجع به فیلم Match Point ساخته وودی آلن پرسیده شد. پاسخ دهنده باید کجا آن را دیده باشد که کار خلاف و غیر قانونی نکرده باشد یا بسیاری سوال های دیگر که در تماشای یکی دو قسمت برنامه به راحتی می‌توان مثال‌هایش را دید.

مجری برنامه اطلاعاتی در مورد آن سوال‌ها می‌داد که مثلا در حال راهنمایی شرکت کننده‌هاست. او از کجا آنها را می‌دانست، آیا مجوز ویژه‌ای برای مصرف آن کالاهای فرهنگی غیرمجاز از دولت و حکومت گرفته؟

در قرن حاضر همه ما فهمیده‌ایم تمام این تصمیم‌های کلان برای فرهنگ کشور، چقدر اشتباه بوده و عجبا که باز تصمیم‌های جدید می‌گیریم. همین چند وقت پیش محسن رضایی در مناظره انتخاباتی می‌گفت که می‌خواهد شورای عالی انقلاب فرهنگی را منحل کند. خود آنهایی که در این دستگاه‌های تصمیم‌گیر موازی هستند هم می‌دانند چقدر زیاد سرمایه‌های عملیاتی شدن تصمیم‌هایشان تبدیل به شکلی از هدر رفت انرژی می‌شود.

انتهای پیام