از سگ‌گیری تا قبض برق | امیر هاشمی مقدم
امیر هاشمی مقدم، پژوهشگر فرهنگی و عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز، در یادداشتی به بهانه‌ی چند اتفاق در روزهای اخیر نوشت:
1- وحید اشتری، از چهره‌های برجسته جریان عدالت‌خواه سه روز پیش این توئیت را منتشر کرد:
«دیروز دخترم رو بردم پارک. اعصاب و روانم از دست سگ گردان‌ها ریخته بود به هم. دخترم هم به جای اینکه از بازی کردن لذت ببره دائم می‌ترسید و گریه می‌کرد. این چه گرفتاری‌ای بود که جامعه ما دچارش شد. مشکل کجاست که در شورای شهر و شهرداری کسی فکر جدی برای این وضعیت نمی‌کند؟».
تا این لحظه توئیت وی نزدیک به هزار و دویست بار توسط موافقان و مخالفان بازنشر شده و بحث زیادی را در فضای توییتر دامن زده است. از جمله اعضای شورای شهر تهران نیز به آن واکنش نشان داده و قول پیگیری دادند. از دو روز پیش، دوباره طرح ضربتی برخورد با سگ‌گردانی آغاز شده و در مواردی پلیس و نیروهای لباس شخصی اسلحه به روی مردم کشیده‌اند. تا جایی که رسانه‌های خارج از کشور هم به آن پرداخته‌اند.
2- طرفداران حقوق حیوانات و مخالفان این شیوه رفتار با حیوانات خانگی، از همان سه روز پیش با انتقادات بسیار تند به تقابل با خواسته وحید اشتری و دیگر همفکرانش پرداختند. شوربختانه این افراد در بسیاری از موارد زبان به دشنام‌های شرم‌آور گشودند و همین بهانه داده به دست برخی از افراد مقابل که بگویند اینها چون خودشان وحشی هستند، از حیوانات وحشی هم حمایت می‌کنند.
3- در این میان به نظر می‌آید منتقدان سگ‌گردانی و به‌ویژه نیروهای پلیس، از درک روابط عاطفی میان حیوان خانگی و صاحبش عاجز باشند. تصویر زیر، یادداشت یکی از دانشجویان قدیمی‌ام است که امروز در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد.
نکته جالب اینکه او سید است و به جدش امام حسین (ع) سوگند خورده که سگ‌هایش همه زندگی‌اش هستند و اگر کسی به آنها آزار برساند، واکنش سختی نشان خواهد داد. همین پیام او می‌تواند مورد استناد مخالفان سگ‌گردانی قرار بگیرد که او به ائمه اطهار توهین کرده، اما وظیفه منِ انسان‌شناس اینست که میانجی فهم متقابل گروه‌های انسانی یا بخشی از مردم با حاکمیت باشم؛ آنچنان که انسان‌شناسان در همه جای دنیا چنین وظیفه‌ای دارند. باید تلاش کنم نشان دهم سگ برای بیشتر این افراد، دقیقا یکی از اعضای خانواده است و خوش‌مان بیاید یا نیاد، باید این نکته را درک کنیم. این نفهمیدنِ دیگران و به جای آن تلاش برای تمسخر یا متهم کردن، این مسئله را از میان نمی‌برد. در دوره دکترا، همکلاسی‌ام ایتالیایی بود و سگی در خانه داشتند. تا اینکه بالاخره سگ بر اثر سالخوردگی مُرد. همه اعضای خانواده‌اش به معنای دقیق کلمه، عزادار شدند و خودش هم چندین روز آنقدر حالش بد بود که نتوانست به دانشگاه بیاید. این شرایط برای من هم که همان موقع در گروه‌های مدافع حقوق حیوانات در ترکیه فعالیت می‌کردم، قابل درک نبود. اما یکی از هم‌دانشکده‌ای‌ها که خودش حیوان خانگی داشت، به من کمک کرد این وضعیت را بیشتر و بهتر درک کنم.
4- اصولا یکی از نخستین پدیده‌هایی که هنگام حضورم در ترکیه برایم خیلی جذاب بود، همین شیوه برخورد مردم مسلمان و دولت ترکیه با جانوران خیابانی بود. به گونه‌ای که دقیقا 18 روز پس از ورودم به این کشور، یادداشتی در وبسایت انسان‌شناسی و فرهنگ درباره وضعیت حیوانات خیابانی در ترکیه و مقایسه آن با ایران نوشتم. اینکه شهرداری موظف به واکسینه کردن سگ‌ها، تهیه سرپناه، آب و خوراک برای آنها و کنترل جمعیت‌شان (با عقیم کردن) است و در مراکز استان‌ها باید دست کم یک بیمارستان شبانه‌روزی حیوانات دولتی و رایگان باشد. و اینکه بسیاری از مساجد این کشور بهترین پناهگاه برای گربه‌های باردار است تا توله‌های‌شان را به دنیا آورده و با حمایت و رسیدگی نمازگزاران و به‌ویژه پیش‌نماز، بزرگ کنند.
5- وحید اشتری در توئیت‌های بعدی توضیح داده که درخواستش این بوده که حضور حیوانات خانگی در پارک‌ها و سطح شهر، ضابطه‌مند شود و فضای ویژه‌ای برای آنها مشخص گردد. اما مشخص است که وقتی مسئولین بارها نشان داده‌اند مخالف سگ‌گردانی و حتی نگهداری از حیوانات خانگی در خانه‌اند، همان توئیت نخست وحید اشتری و واکنش‌های گسترده به آنرا به‌عنوان «خواست مردم» بهانه قرار می‌دهند برای برخورد شدید و خشن با سگ‌ها و صاحبان‌شان.
این دقیقا یادآوری بحثی است که به تازگی درباره فیش برق علی کریمی ایجاد شده است. بسیاری نشان دادند که علی کریمی در واقع دارد ماهانه سی میلیون تومان از بیت‌المال، یارانه برق می‌گیرد و دولت باید بهای انرژی‌ها در کشور را آزادسازی کند (برای نمونه در [اینجا]).
اما در نقطه مقابل، عده‌ای دیگر به گروه قبلی نقد وارد کردند که شما تنها بهانه به دست دولت می‌دهید برای افزایش بهای حامل‌های انرژی و درآمدزایی بیشترشان؛ در حالی‌که می‌دانید پول اضافه‌ای که دریافت می‌کند را برای بهبود دیگر جنبه‌های زندگی مردم به کار نخواهد گرفت (برای نمونه در [اینجا]).
بنابراین چه در زمینه سگ‌گردانی و چه در زمینه آزادسازی پول برق و آب و…، تا زمانی که مدیریتی پاسخگو، منطقی و شهروند مدار حاکم نباشد، سخن از ضابطه‌مند کردن سگ‌گردانی یا آزادسازی قبض برق و…، تنها بهانه دادن به دست مسئولین است برای پیش بردن اهداف خودشان (برخورد با سگ‌گردانی یا درآمدزایی بیشتر با افزایش بهای برق)، بی‌آنکه تضمینی باشد برای اجرایی کردن بخش دوم و مهمترِ خواستهها (ضابطه‌مند کردن و رسمیت بخشیدن به سگ‌گردانی یا هزینه کردن اضافه پرداخت بهای برق در راستای بهبود دیگر جنبه‌های زندگی ایرانیان).
انتهای پیام
این مملکت را مردمش از بین برد … مسئولین هم از همان مردمند نه از مریخ. از سر هیچکدمتان آن دنیا نمی گذرم که این مملکت و فرهنگش را با غرب گرایی و بی هوینی از بین بردید ؛ تک تکتان ، زن و مرد پیر و جوان قاتل این مملکت اید. هر عذابی به سرتون بیاد کمه. توآتیش جهنم همتون خواهید سوخت.
مردم نمی تونن با هم مثل انسان برخورد کنن اونوقت سگ ها را گروگان گرفتن د رحالکیه باید روابط بین خودشونو اصلاح کنن… اونام که این اقا تو مقاله مثال زده همشون از نبود روابط اجتماعی دچار مریضی روانی شده بودند. مملکت رو با این مقالات سگ دونی نکنید.
سگ بازی هم مشکل این روزهای جوانهاست.برای خودش یک مشکل بزرگ هست.مردم عمرشان رو با بازی کردن با سگ تلف می کنند!
آدم چی بگه.