بیانیه مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم درباره اعتراضات خوزستان

بیانیه مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم درباره اعتراضات به بی‌آبی در استان خوزستان را به نقل از کانال تلگرامی این تشکل حوزوی می‌خوانید:

«فَرُبَّ دَائِبٍ مُضَیعٌ وَ رُبَّ کادِحٍ خَاسِرٌ … اِضْرِبْ بِطَرْفِک حَیثُ شِئْتَ مِنَ اَلنَّاسِ فَهَلْ تُبْصِرُ إِلاَّ فَقِیراً یکابِدُ فَقْراً أَوْ غَنِیاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اَللَّهِ کفْراً، چه بسیار کوشنده‌ای که تباه‌کننده است و جه بسیار تلاشگری که زیانکار است … به هر سو که می خواهی نگاه کن آیا فقیری که با فقر دست و پنجه نرم می‌کند یا ثروتمندی که نعمت خدا را به کفران تبدیل کرده است می‌بینی …» (نهج البلاغه خ 129)

اجتماعاتی که شب‌های گذشته، شهرهای خوزستان را فراگرفته، نه می‌توان به عوامل خارجی نسبت داد و نه می‌توان ضد انقلاب داخلی را صحنه گردان این رویداد تلخ دانست. حال مردم خوزستان حال انسان‌های محروم و زجر کشیده‌ای است که دوران جنگ تحمیلی بیشترین مصیبت‌ها را تحمل کرده و استوارترین مردمی بودند که در برابر تجاوز صدامیان ایستادند و از وجب به وجب خاک خود دفاع نمودند.

با کمال تاسف پس از پایان جنگ، ویرانی‌های بسیاری بجا ماند. با وجود وعده‌های زیادی که برای عمران و بازسازی به مردم خوزستان، به‌ویژه روستاها، داده شد، اما درصد زیادی از آنها به مرحله اجرا درنیامد. استانی که در کنار چند رودخانه بزرگ و ساحل خلیج فارس پهلو گرفته و بر پهنای وسیع نفت و گاز نشسته و صنایع بزرگ و مادر در آنجا تاسیس یافته و از مراکز تولید محصولات کشاورزی است؛ اما هزار افسوس که از استان‌های محروم کشور محسوب می‌شود و حاکمان توجه چندانی به محرومیت‌های استان نداشته‌اند. ثروت‌های زیادی از این منطقه محروم به مرکز سرازیر می‌شود و دریغ این که بخش بزرگی از این ثروت به جیب رانت‌خوران و سودجویان ریخته می‌شود؛ در مقابل، این منطقه هنوز پس از سال‌ها از محرومیت نجات نیافته و در بسیاری از نیازهای اولیه خود وامانده است.

خشکسالی و کم‌آبی که اکنون مردم برای آن خشمناکانه فریاد می زنند، ناگهان به وجود نیامده است. حادثه ناگواری است که کارشناسان و برخی مسئولان در گذشته هشدار آن را داده بودند؛ اما نگاه کلان و جدی به این هشدارها مبذول نگشت. پدیده ریزگردها که سال‌هاست مردم را گرفتار کرده و راه تنفس مردم آنها را بسته، بزرگترین هشدار برای خشکسالی بود. این وضعیت در حالی رخ داده است که دولتمردان کشور، مسئولانی را در استان خوزستان متولی نکردند، تا کارشناسانه درد و رنج مردم و مشکلات و مصائب استان را بفهمند و در پی چاره برآیند. همچنین سیاست خارجی ما در مقابل برخی کشورهای منطقه که در ایجاد این شرائط بی‌تاپیر نبودند، فعالانه عمل نکرد.

مسئولانی که به فرمایش حضرت علی ضایع کننده بودند، (فرب دائب مضیع) اکنون که حاکمیت با اعتراضات مردم مواجه گشته، انتظار این است که خشم و دادخواهی و” آب خواهی “مردم را با خشونت و برخورد و سرکوب پاسخ نگوید. واضح است که خوزستان رگه حیاتی و اقتصادی و صنعتی کشور است. ممکن است دشمنان بیرونی و درونی نقشه‌های شومی برای این استان زرخیز در سر داشته باشند. ضروری است که باید صبورانه با مردم مدارا کرد و راه حلی برای خواسته های مردم پیدا نمود. باید دستگاه حکومت، به طور جد، در مقام حل مشکلات مردم برآید. ای کاش حاکمان و دولتمردان به نظرات کارشناسان منتقد پیش از وقوع حوادث توجه می‌کردند و علاج واقعه را پیش از وقوع آن می‌کردند. متاسفانه از تجربه چند رویداد تلخ که در گذشته داشتیم و پس از انقلاب به کشور آسیب زد، درس عبرت نیاموختیم (ما اکثر العبر و اقل الاعتبار) و نظرات کارشناسان و دردمندان منتقد را سیاسی تلقی کردیم و کارها را به غیر کاردانان سپردیم و بوریابافان را به کارگاه حریر بردیم و تلاشگران زیانکار بر کارها گماردیم (رب کادح خاسر)

مجمع مدرسین و محققین از دولتمردان فعلی و دولت آینده انتظار دارد وقایع اخیر خوزستان را مانند پدیده تلخ آبان 98 به سمت و سوی برخورد خشن و خون‌ریزی نبرند و جواب خشم مردم را با سرکوب پاسخ نگوید. مشکلات مردم خوزستان جدی تلقی شود و به جای برخورد با اعتراضات، مشکلات استان ازجمله کم‌آبی را از راه کارشناسی حل نمایند. در آخر، پند حکیم نظامی را همه جا بکار گیریم:

دولت‌طلبی سبب نگه دار با خلق خدا ادب نگه دار

مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم

انتهای پیام