دعوا سر لحاف کهنه ملانصرالدین بود!

حجت الاسلام مجتبی لطفی، از مسئولان دفتر و شاگردان مرحوم آیت الله منتظری، در یادداشتی تلگرامی با عنوان «دعوا سر لحاف کهنه ملانصرالدین بود!» نوشت:

مرحوم آیت الله منتظری که از چشمه زلال نهج‌البلاغه سیراب شده بود مقام و قدرت را امری اعتباری و بی ارزش می‌دانست و اگر پس از عزل از قائم مقامی آیت الله خمینی، به نشر برخی مکاتبات، مذاکرات و خاطرات خود اقدام کرد نه به دلیل قدرت طلبی وی بود بلکه در مقابل حجم تبلیغات یکسویه و البته آکنده از نادرستی، سانسور وتقطیع، انظلام (زیر بار ظلم رفتن) را گناه می‌دانست و آگاهی بخشی را واجب.

از جمله دلیل‌های مطرح شده در فرایند عزل ایشان، ارتباط سیدمهدی هاشمی با دفتر و بیت بود که در نامه‌ها، گفته‌ها و تحلیل‌ها مطرح شد و چنان بازار این سوژه به گرمی نهاد که خود آمران و مسببانش باورشان شد!

آقای منتظری از اوان کلید خوردن این بهانه، معتقد بود هدف اصلی نه رسیدگی حقوقی و قانونی به اتهامات سید مهدی است بلکه دعوا سر لحاف ملانصرالدین است!

این برداشت و تیزبینی آیت الله منتظری، بزنگاه مباحث مختلفی شد. آمران و عاملان حذف وی، هدف خود را پاک کردن دامن ایشان از برخی اتهامات عنوان کردند، هدفی که با برنامه قضائی، امنیتی و رسانه‌ای و وسعت آفند صورت گرفته، که بر اساس اعترافات یک زندانی تحت فشار انجام شد، هیچ‌گاه مورد پذیرش ناظران بی طرف و خود آیت الله منتظری، قرار نگرفت.

مهم این بود که فکت‌هایی بر این عدم باور وجود داشت. اما مهم‌تر اینکه، مسئول مستقیم پرونده، آقای محمدی ری شهری، یعنی وزیر اطلاعات وقت، خود به این موضوع تصریح دارد که سیدمهدی عامل اصلی نبود و بلکه‌ فرعی (بخوانید بهانه) بود. وی می نویسد:
“ضربه‌ای که آقای منتظری خورد و به برکناری وی از قائم مقامی رهبری انجامید، فقط از ناحیه خود او بود؛ حتی جریان مهدی هاشمی در این رابطه نقش اصلی نداشت”( خاطره ها، ج ۳، ص ۲۵۶).

حالا که شاهد از غیب رسید که عامل اصلی برکناری، خود آیت‌الله منتظری بود، می‌توان از محمدی ری شهری پرسید کدامیک از عملکردهای آیت الله مانند اعتراض به: ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر، نبود مدیریت در ادامه جنگ و تلفات بسیار، انحصار طلبی در مدیریت کشور، نقض حقوق و آزادی های مصرح در قانون اساسی، زندان کردن منتقدان، وجود شکنجه و بد‌ رفتاری در زندانها، بافت وزارت اطلاعات، اعدامهای مرداد ۶۷، وضعیت نامطلوب اقتصادی، و…، عامل اصلی بود، همه یا برخی؟!

اگر جناب ری شهری، به کلی گویی اکتفا نکرده و بپذیرد که در یک مناظره رو در رو و آزاد این پرسش را پاسخ دهد که مشکل و عامل اصلی حذف آیت الله منتظری از صحنه رسمی سیاسی چه بوده است، باری از دوش خود با تبیین ادعای خویش برخواهد داشت وگرنه بسان امروز، تاریخ و آیندگان، که عامل حقیقی را می‌دانند، چهره‌ای عادلانه‌ از وی ترسیم نخواهند کرد، و به یقین، دار عقبی که جای خود دارد!

انتهای پیام