برای عالم و آدم دعا کنیم امشب!

غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار:

در مناسک ماندن و به معارف نرسیدن، خود مصداق بارز “کفر”ی نمایان است. باید عبور کرد از این گرانیگاه. باید بدانیم و به دیگران هم بگوئیم که قدر، شبِ قدر، شب‌های قدر، مراسمِ شب‌های قدر، صرفا یک مناسک نیست که مثل دیگر مراسم آغاز شود و به پایان برسد و ما در همان نقطه ای که بودیم، باشیم. نه، ساحتِ معرفت است این و قرار است راه رفتن را چراغ گذاری کند و امروز و فرداها مان را بسازد و در نگاه حداقلی هم باید سوختِ ساختِ یک ساله مان را فراهم کند.

باید که بودجه خودسازی و زندگی سازی ما را در سرفصل های بایسته تنظیم کند. البته همان گونه که بودجه هر کشور متناسب با ظرفیت هایش تنظیم می شود و با دیگر کشورها فرق می کند این جا هم قدر هر کس به اندازه ظرفیت و درک و سعه وجودی اش خواهد بود. یکی را ظرفیت “بحر” است و یکی را به اندازه یک کاسه از بارانی “بهاری”. در نسبت با این ظرفیت ها هم باید خط به خط پیش رفت کتاب زندگی را.

نکته ای که باید توجه داشت و توجه داد این است که انسان ظرفیت توسعه دارد و نباید در حد اقل ها بماند و می توان این قاعده را متقن شمرد که نمی توان، دریا را در کوزه ریخت اما می توان ظرف وجود را توسعه ای چنان داد که اقیانوس را در خویش پذیرد که بزرگان چنین کرده اند و سعه و جوی شان پس از هزاره‌ها، نه تنها رو به کاستی ندارد که در افزایش مدام است. آنان، شب‌های قدر را قدر شناخته‌اند و اندازه خویش را با این قدر، تراز کرده‌اند تا به جایگاهی رسیده اند که در شأن انسان تحریر شده است. به جایگاه خلیفه الهی.

در این جایگاه خدایگونه دیده اند و خدای را به فراوانی خیر در حق همه خوانده اند. ما را هم در این ساحت، تکلیف است به تکرار خواسته های زیبا که در دعا، تثبیت شده است و می تواند انسان را به ثبات برساند. حال که فصل دعاست و هنگامه ای که خداوند “دعوت “ادعونی” فرموده و وعده “استجب لکم” داده است، باید به دعا نشست.

باید به قاعده “هر که شاه آن کند که او گوید/ حیف باشد که جز نکو گوید” نکو گفت و نکو خواست آن هم نه فقط برای خود که برای همه عالم و آدم. خدا، خدای همه است. همه را می شناسد و مشکلات شان را می داند حتی اگر آنان خدا را نشناسند و مشکلات خود را ندانند. خدا را بخوانیم که جهان را بر مدار اصلاح آورد.

بخوانیم که آتش جنگ در همه دنیا فرو نشیند و مردمان اقصای عالم از یمن و فلسطین و عراق و سوریه و افغانستان تا اوکراین و هر جای دیگر، خاموش شود. ما نژاد پرست نیستیم، خدا پرستیم پس نه برای یک قوم و نژاد که برای همه مردم دعا می کنیم. نمی دانند، ندانند. نمی شناسند هم نشناسند ما برای همه بندگان خدا دعا می کنیم.

دنیا را امن و آباد و مردمان را آزاد و آزاده می خواهیم پس دعا می کنیم. به ویژه برای ایران عزیز و هموطنان رنج کشیده مان تا تحریم ها بشکند و خشکسالی جای خود را به باران بدهد و بدعهدی ها و کم کاری ها و بدکاری‌ها به پایان برسد.

دعا کنیم همه چیز زیبا شود به حرمت شب هایی که خدا برای تعالی انسان ذخیره کرده است.

انتهای پیام