«مشکل رئیسی این است که خطیب نیست»

محمد مهاجری طی یادداشتی در تلگرام نوشت:

اظهارات رئیس‌جمهور درباره مکالمه‌اش با رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان باز هم جنجالی شده است. قضیه بسیار ساده است. رئیس دانشگاه به آقای رئیسی گفته است در دوره کرونا نیروهای بسیجی و انقلابی (جهادی) در مراجعه به بیمارستان‌ها به کادر پزشکی یاد داده‌اند که چگونه برای مردم کار کنند.

بی‌هیچ کنکاشی روشن است که نه رئیس دانشگاه و نه رئیس‌جمهور نمی‌خواسته‌اند ارزش خدمات درخشان پزشکان و پرستاران را در مبارزه با کرونا خفیف و کم‌ارزش نشان دهند و از آن طرف، فعالیت نیروهای بسیجی و جهادی را ارزشمندتر معرفی کنند.

پس اشکال کار در کجاست؟ اشکال در آن است که رئیس‌جمهور درست حرف نزده و توانایی ارائه مفاهیم را در قالب سخنان دلچسب نیاموخته است. چند روز قبل هم در واکنش به اقدام آژانس انرژی هسته‌ای در عبارتی که بدسلیقگی از آن می‌بارید گفت: «به‌نام خدا و به نام ملت ایران» و همان هم سوژه رسانه‌ها شد.

در میان رؤسای‌جمهور کشورمان (منهای بنی‌صدر و شهید رجایی که دوره حضورشان کم بود) اکثراً خطبا و ناطقان برجسته‌ای بوده‌اند. آیت‌الله خامنه‌ای از خطبا و منبری‌های برجسته به‌شمار می‌رفتند و در بلاغت و فصاحت، سرآمد بودند. مرحوم آقای هاشمی هم از تأثیرگذارترین سخنران‌ها بود و به‌لحاظ محتوا و شکل، در بالاترین سطح قرار داشت.
سیدمحمد خاتمی نیز ادیب به‌شمار می‌رفت و سخنرانی‌هایش بدون غلط، روان و جذاب بود.
حسن روحانی نیز در سخنوری شهره بود. اوج خطابه او در سال 1356 و در مراسم ختم مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی جلوه‌گر شد. در دوره‌های نمایندگی مجلس نیز کلام بلیغ و سلیس او مشهور بود و به‌خصوص در مناظره‌های سال 92 و 96 نشان داد از برجسته‌ترین‌ها در فن خطابه به‌شمار می‌رود.
آقای احمدی‌نژاد در خطابه، ناشی بود و اگر مضمون حرف‌های جنجالی‌اش را منها کنیم در سخنرانی‌هایش نه ادبیات فاخر به‌چشم می‌خورد نه خودش سخنران شایسته‌ای به‌شمار می‌رفت. آقای رئیسی نیز متأسفانه دچار همین ضعف بزرگ است. برخی سخنان او در تبلیغات انتخاباتی سال‌های 1396 و 1400 که همچنان در فضای مجازی می‌چرخد گواه این مدعاست.

برخورداری از فن و هنر خطابه، شاید تا حدی ذاتی باشد اما قطعاً ضعف‌های آن به‌طور نسبی با آموزش قابل رفع است. رئیس‌جمهور و اطرافیانش اگر به چنین ضعفی واقف هستند و قبول دارند که این مشکل، برای شخص رئیس‌جمهور هزینه می‌تراشد و مهم‌تر از آن به اعتبار کشور لطمه می‌زند می‌توانند از متخصصان فن سخنوری (برای آراستگی و شیوایی سخن) و نیز از زبده‌های رسانه‌ای و اهالی ادبیات (برای غنای پرمحتواشدن متن) بهره‌گیری کنند.

اگر آقای رئیسی بخواهد فرضاً هفت سال دیگر رئیس‌جمهور باشد نمی‌تواند سخنرانی‌هایش را با کیفیت فعلی ارائه کند و برای رفع نقایص از «آزمون و خطا» بهره ببرد.

انتهای پیام