جواد ظریف و جان کری درست فهمیده بودند؟

روزنامه جهان صنعت نوشت: نام و یاد محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه نظام سیاسی ایران در سال‌های ۱۳۹۲ تا بهار ۱۴۰۰ در تاریخ ایران معاصر می‌ماند و همه ایرانیان برجام را که برنامه جامع و مشترک ایران و غرب برای آشتی هسته‌ای بود به نام او می‌شناسند.
ظریف حرف‌های ناگفته و اسرار زیادی از این دوران عجیب تاریخ ایران در سینه و ذهن خود دارد که شاید روزی آنها را برای نسل‌های آینده بازگو کند.
مفید بودن یا نبودن مجموعه فعالیت‌های این سیاستمدار ایرانی با گشوده شدن همه پرونده‌های هسته‌ای معلوم خواهد شد. برخی از منتقدان افراطی سیاست‌های اصلاح‌طلبانه و نیز آشتی‌جویانه ایران با غرب اما داوری خود را درباره ظریف انجام داده و او را فردی غیرمفید برای نظام سیاسی تشخیص داده‌اند اما با همه اینها هر سخن تازه‌ای از سوی ظریف فریاد منتقدان تندرو‌اش را به آسمان می‌برد.
تازه‌ترین ناراحتی گردانندگان سایت حکومتی در این‌باره به سخنان تازه منتشر‌شده ظریف برمی‌گردد که گفته است مذاکره‌کنندگان امروز در پرونده هسته‌ای نمی‌توانند دو صفحه توافقنامه بنویسند.
در نوشته علیه ظریف و برای اینکه نشان دهند او هم نتوانسته است با برجام دستاوردی داشته باشد به او طعنه زده‌اند که گفته است حرف جان کری تضمین است و به نقل از کری گفته است: وزیر خارجه آمریکا در مقطع امضای برجام به من می‌گفت «اگر شما برجام را امضا کنید آنقدر تقاضای سرمایه‌گذاری در ایران خواهند کرد که وقت نمی‌کنید برای‌شان ویزا صادر کنید.» آیا جان کری و ظریف حرف نادرستی زده بودند؟ واقعیت این است که پس از امضای برجام رهبران سیاسی کشورهای اروپایی و حتی رهبر چین و صدها گروه اقتصادی از بزرگ‌ترین شرکت‌های صنعتی و نفتی از خاور و باختر جهان به ایران آمدند تا با اقتصاد ایران آشنا شوند و همکاری کنند.
در آن روزها وزارت خارجه، اتاق بازرگانی و وزارتخانه محل رفت‌و‌آمد هزاران بازرگان از سراسر جهان بودند که بنا بر اخبار روزهای یادشده در ۱۰ تا ۲۰۰ گروه به ایران آمدند.
سایت خبری- تحلیلی ساعت ۲۴ در آن روزهای داغ نوشت: مدیریت ارشد اتاق‌های بازرگانی که در دو سال سپری‌شده بیشترین رفت‌وآمد خارجی‌ها را تدارک دیده یا در بطن گفت‌وگوها قرار داشته است، وظیفه دارد با شجاعت و کار کارشناسی به چند سوال پاسخ دقیق و شفاف دهد و افکار عمومی را در جریان بگذارد. پرسش اول این است که آیا آنگونه که مخالفان دولت ادعا دارند این همه گفت‌وگو و مذاکره و رفت‌وآمد هیچ نتیجه‌ای نداشته است یا در آینده نه‌چندان دور نیز اتفاقی نمی‌افتد؟
اگر نتیجه بررسی‌های کارشناسانه خلاف این ادعا را ثابت می‌کند باید شجاعانه و قاطعانه در این باره روشنگری شود. اگر نتیجه بررسی‌های انجام شده نشان از تردید و بیم سرمایه‌گذاران خارجی است، باید شفاف و شجاعانه دلایل این تردیدها در بخش فنی داستان مثل قانون‌های بازدارنده اقتصادی، ناشفافی در بازار ارز، سیستم ناکارآمد تعرفه‌ها و بازار پولی مبهم، به اطلاع مدیران ارشد دولت برسد.
اگر نتیجه بررسی‌های کارشناسانه نشان می‌دهد برخی دلایل سیاسی موجود در بطن مبارزات سیاسی داخلی یا برخی رفتارهای دیگر است نیز باید به اطلاع افکار عمومی برسد.» حقیقت این است که جان کری و محمدجواد ظریف استنباط درستی داشتند و این چیزی است که هر سیاستمدار می‌فهمد اگر نظام سیاسی ایران بتواند داغ و درفش تحریم را از گرده اقتصاد ایران بردارد باز هم صدها گروه از فعالان اقتصادی سراسر جهان به ایران می‌آیند.

انتهای پیام