بازداشت تاجزاده و خطای محاسباتی نهاد امنیتی

محمد توکلی، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی بازداشت سیدمصطفی تاجزاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت:

بازداشت تاجزاده اتفاق خیلی عجیبی نبود و می‌شد از خیلی قبل‌تر از اینها پیش‌بینی‌اش کرد؛ چنان سیاست‌ورزی در چنین ساختاری به بازداشت ختم خواهد شد که کاش نمی‌شد اما مهم‌تر از این برخورد آن است که علت برخورد قهری با این اصلاح‌طلبِ آرزومند اصلاحات ساختاری به نحوه‌ی سیاست‌ورزی او چندان مرتبط نیست!

تاجزاده صریح است و آنچه دیگران در لفافه و کنایه و با هزار اما و اگر می‌گویند با صراحت مطرح می‌کند؛ «مقام معظم رهبری» را «رهبر» می‌نامد و از اینکه صراحتاً انتقاداتش را خطاب به رأس هرم جمهوری اسلامی بگوید ابایی ندارد. او در مواجهه با براندازان هم همینقدر صریح است و در روزگاری که «رضا شاه، روحت شاد» شنیده می‌شود و سخنرانی نوه‌ی رضاخان برخی را هوایی کرده دست و دلش نمی‌لرزد. اما آنچه به بازداشتش ختم شد به صراحت او هم چندان مرتبط نیست!

اصل و اساس ایده‌ای که تاجزاده دنبال می‌کند «اصلاحات ساختاری» است و سلاحش کلمه، خط قرمزش خشونت و مداخله‌ی خارجی است و تنها ابزارش برای رسیدن به هدفی که انتخاب کرده گفت‌وگوست؛ برایش فرقی ندارد طرف گفت‌وگو اصولگرای تندرو که این روزها «انقلابی» خوانده می‌شوند است یا فردی از اهالی «براندازی». آنچه به این هر دو می‌گوید از جنس «انقلاب اسلامی» است و رنگ و بویش همان رنگ و بوی آرمان‌های بهمن۵۷. اما دلیل بازداشت او این ایده و آنچه در گفت‌وگوهایش می‌گوید هم حتی نیست!

این «خبر» نیست اما به نظر می‌آید آنچه در ماجرای برخورد قهرآمیز با سیدمصطفی تاجزاده «اقدام علیه امنیت ملی» خوانده‌اند به یک خطای محاسباتی بازمی‌گردد که در نهادهای امنیتی رخ داده است.

مهمترین کاری که تاجزاده در این چند هفته کرده چند مناظره با اهالی «براندازی» بوده است؛ مناظراتی که شاید در نگاه برخی تصمیم‌گیران نشانه‌ای از پیوند طیفی از جریان اصلاحات با براندازان فهم شده است و با چنین فهمی نیز چنان تصمیمی را گرفته‌اند.

شاید تصمیم‌ گرفته‌ شده است که تاجزاده‌ و مثل او را از جریان اصلاحات حذف کنند تا علاوه بر حکومت، این جریان سیاسی نیز یکدست شود! غافل از آنکه نه آن یکدستی و نه این یکدستی به صلاح هیچ‌کس نیست.

پیش‌بینی نتیجه‌ی حرکت در چنین مسیری چندان سخت نیست؛ آنان که با امید به اینکه هنوز تاجزاده‌هایی صدای آنان در سیاست ایران هستند از براندازی فاصله گرفته بودند و یا کارشان به انفعال و ناامیدی مطلق نکشیده بود در نتیجه‌ی چنین رفتارهایی یا برانداز می‌شوند یا منفعل و ناامیدتر از قبل.

کوتاه سخن آنکه انتهای مسیر بازداشت تاجزاده و مثل او افزودن به جمعیت برانداز و یا ناامید است که منطقاً خلاف بیان اخیر رهبری نظام مبنی بر اینکه «هر کسی مردم را ناامید کند به سود دشمن کار کرده است» خواهد بود.

انتهای پیام