پاسخ به شبهات در مورد حکم اعدام سلمان رشدی

حجت الاسلام هادی سروش، استاد حوزه، در یادداشتی با عنوان «پاسخ به شبهات در مورد حکم اعدام سلمان رشدی» نوشت:

در متنی از کتاب “سفرنامه خاندان صدر” به مرحوم آیت الله سید رضا صدر (ره) نسبت داده شده که بر حکم اعدام سلمان رشدی اشکالات فقهی وارد نموده است که چنین است:

اول ؛ حد شرعی در سرزمین کفر جاری نمیشود.
دوم ؛ شرط اجرای حد این است که جان کسی که حکم را جاری میکندمورد خطر نباشد.
سوم ؛ سلمان رشدی سنی است و طبق قاعده الزام باید در محکمه سنی یان تعیین حکم شود .
چهارم ؛ حدود شرعی با وجود شبهات قابل اجرا نیست و شاید کتاب او رادرست ترجمه نکرده اند
پنجم ؛ متهم حق دارد قبل از اجرای حکم از خود دفاع کند.

قبل ورود به پاسخ مستحضرید که هر فقیهی میتواند طبق نظریه اجتهادی خود اظهار نظر بفرماید .
بنا بدرخواست برخی دوستان عزیز ، پاسخ آن موارد پنج گانه بصورت اجمالی -و نه تفصیلی وعرضه استدلال فقهی- ارائه میشود ؛
مورد اول :
اجرای حد شرعی در سرزمین دشمن مورد اختلاف فقها است . پس ممکن است مجتهدی اجرای حکم شرعی در سرزمین کفار را جائز بداند.
مورد دوم :
در تنفیذ حکم شرعی ، فرض حاکم بر محفوظ بودن جان اجراء کننده آن حکم شرعی است . مثلا میتواند فرار کند و یا مخفی شود .
مورد سوم :
قاعده “الزام” ؛ اولا مورد تایید همه فقها نیست مثلا آیت الله خوئی قبول ندارد . و ثانیا قضاوت قاضیِ شیعه در مورد شخص سنی که حکمش مورد اتفاق فقه شیعه و فقه سنی است طبق قاعده الزام است .مثلا در جایی که حکم اعدام برای اهانت کننده به پیامبر خدا (ص) مشترک بین شیعه و سنی باشد کاملا مطابق با قاعده الزام است و حکم نافذ است.
مورد چهارم :
فرض این است برای حاکم و حکم کننده به اجرای حدود مجرمیت ثابت است .
در قضیه سلمان رشدی که سازمان کنفرانس اسلامی که بیشتر سنی هستند هم حکم اعدام را تایید کردند.
مورد پنجم :
متهم (سلمان رشدی) بعد از چاپ کتابش بارها بر درست بودن کارش اعتراف داشته است .

نکته مهم؛
ما بر اساس ضوابط کلی فقهی به شبهات پنجگانه بر اساس اینکه حکم اعدام سلمان رشدی یک حکم فقهی بر اساس ارتداد او بوده پاسخ تقدیم داشتیم .
اما قصه سلمان رشدی یک قصه متفاوتی است و بیش از یک ارتداد شخصی و یا یک اهانت کننده جزئی به رسول الله (ص) است .
قصه او ، قصه یک مرتد عادی نبود و تا انتظار محکمه ای طبق ضوابط کلی شرعی در باب حدود باشد .
بلکه او ؛ با پشتیبانی سرویس های متعدد اقتصادی و سیاسی و امنیتی جهانی و دستگاه “ظلم” به صورت سازمان دهی شده و حساب شده وارد شد تا موجب تزلزل اعتقادات مسلمان و سوء ظن کل جهان و بشریت به اسلام را ایجاد کند . و این ، در واقع یک اعلام محاربه بزرگ بر علیه اسلام بود. و از اینجا بود که امام راحل (ره) کشته شدن در این راه را به “شهادت” تعبیر نمودند در حالیکه اگر اجرای یک حکم شرعی عادی بود ، اجراء کننده در صورت خطر جانی ، اجازه ورود و اجراء را ندارد .

انتهای پیام