چند پیشنهاد برای گفت‌وگوی ملی

جمعیت توسعه و آزادی استان کرمان در بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن حادثه تروریستی شیراز پیشنهاداتی را برای گفت‌وگوی ملی مطرح و تاکید کرد: ما براین اعتقادیم که احزاب، مطبوعات و رادیو تلویزیون، انتخابات، مدرسه و دانشگاه مهمترین نهادها برای جلوگیری از انسداد سیاسی و ایجاد یک گفت‌وگوی موثر و دائمی هستند. بدیهیست عامل اصلی برای شکل‌گیری چنین گفت‌وگوئی به رسمیت شناخته شدن مطالبات و اراده لازم برای اصلاح سیاست‌هاست.

متن کامل این بیانیه تحلیلی به شرح ذیل است:

حادثه غم‌بار و جنایتکارانه به گلوله بستن جمعی از هموطنان و هم استانی‌های ما در حرم حضرت احمدبن موسی(ع) در شیراز موجب تاسف و تاثر عمیق گردید.

آنچه در شیراز به تصویر کشیده شد، نمایشی توأمان از جزم‌اندیشی و کوردلی بود، که با سوءاستفاده از شرایط ویژه کشور، چنین جنایتی را خلق کرد و تعداد زیادی از ایرانیان را داغدار نمود.

 جمعیت توسعه و آزادی استان کرمان-تاک- ضمن محکوم کردن این اقدام تروریستی با خانواده‌ها و بازماندگان واقعه شیراز ابراز همدردی نموده و از پروردگار متعال برای مجروحان آرزوی بهبودی و سلامتی دارد.

حوادث بیش از یک ماه گذشته و بروز اعتراضات پراکنده در سطح کشور و رخدادهای دلخراشی که به عنوان پیامد این اعتراض‌ها گزارش شده است، باردیگر خودداری از خشونت و ضرورت گفت‌وگو را به عنوان یک اصل راهگشا به نمایش گذاشته است.

آنچه در روزهای گذشته شاهد آن بودیم، بروز موجی از اعتراض‌ها و مطالبات بخش‌هایی از جامعه بود که به دلیل عدم پاسخ‌گوئی صحیح به آن مطالبات، بخشی از آن در خیابان‌های کشور نمود ظاهری پیدا کرد.

ما بار دیگر ضرورت حفظ «یکپارچگی و مدارای ملی» را یادآور شده و با تاکید بر لزوم شنیده شدن صدای اقشار مختلف مردم و درک شکاف‌های اجتماعی موجود، نگرانی عمیق خود را از فروغلتیدن کشور در گرداب خشونت ابراز می‌داریم.

ما بر این اعتقادیم که آنچه «یکپارچگی و مدارای ملی» را تحت‌الشعاع خویش قرار می‌دهد، افزایش شتابان چرخه خشونت است. در شرایط موجود، مسئولیت ملی همه حاضران در صحنه جامعه و سیاست این است تا نسبت به عواقب جبران ناپذیر خشونت آگاه بوده و ضرورت در پیش گرفتن راه‌حل‌هایی برای عبور از شرایط موجود را از نظر دور نداشته باشند.

جمعیت توسعه و آزادی استان کرمان -تاک- ضمن استقبال از سخنان برخی مسئولان کشور در ضرورت گفت‌وگو و به منظور بهبود شرایط در کشور و ایجاد نظم و تمرین رواداری، پیشنهاداتی را مطرح می‌کند و تاکید دارد که این پیشنهادات می‌تواند توسط سایر احزاب و گروه‌های سیاسی و اجتماعی، کنشگران، روزنامه‌نگاران و همه دلسوزان کشور تکمیل و به عنوان راهی برای آغاز یک گفت‌وگوی ملی مد نظر قرار بگیرد.

۱. احزاب و نهادهای مدنی در همه کشورها وظیفه انتقال مطالبات مردم به حکومت‌ها را عهده‌دار هستند. در کشور ما متاسفانه به دلیل نگاه غیراصولی به احزاب و بدبینی در خصوص فعالیت آن‌ها، به مرور از دامنه فعالیت و اثرگذاری آنان کاسته شده است. در این چارچوب لازم است مرکز پژوهش‌های مجلس با دعوت از کارشناسان و فعالان سیاسی، ضمن تسهیل شرایط تشکیل احزاب برای سلائق مختلف، رابطه احزاب و نظام سیاسی کشور را تعریف نموده و با ارائه آن به مجلس، زمینه اثرگذاری احزاب را فراهم آورد. متاسفانه در حال حاضر در قوانین کشور تنها به نحوه تاسیس احزاب اشاره شده و سایر نقش‌های احزاب مانند نقش نظارتی یا نحوه مشارکت آنان در انتخابات نادیده گرفته شده و این موضوع به مرور باعث از رونق افتادن احزاب در افکار عمومی شده است. از سوئی لازم است آستانه تحمل مسئولان در قبال انتقادات بالاتر رفته تا احزاب بتوانند بدون دغدغه، مطالبات جامعه را منعکس نمایند تا جامعه احساس کند نهادهایی در درون کشور برای پیگیری مطالبات آنان وجود دارد.

ناگفته پیداست که احزاب با همه محدودیت‌هایی که دارند نقش قابل توجهی در ایجاد نمایندگی مردم برای گفت‌وگو دارند. گفت‌وگوی میان احزاب مختلف کشور می‌تواند نقطه شروع این حرکت باشد. بازخوانی و نقد تاریخ معاصر، ارزیابی و بازتعریف منافع ملی و… نکات مهمی است که می‌تواند در گفت‌وگوهای بین احزابی بدان پرداخته شود. خانه احزاب در این زمینه نقش به سزائی بر عهده‌ دارد و لازم است در شرایط موجود با کنشگری موثر در این زمینه به ایفای نقش بپردازد.

۲. صداوسیما در ابتدای وقایع اخیر با بازکردن درب‌های خود به روی چهره‌هایی که تا پیش از آن جائی در صداوسیما نداشتند، سعی کرد تا مقداری رویه غلط گذشته را جبران و در راه بازگرداندن مرجعیت رسانه‌ای به داخل کشور گام‌هایی را بردارد. در این راستا و به منظور انعکاس صدای مردم در رسانه ملی پیشنهاد می‌شود یک بخش خبری روزانه در شبکه خبر به انعکاس اخبار احزاب، جبهه‌های سیاسی و سازمان‌های مردم‌نهاد اختصاص پیدا کرده و همچنین با راه اندازی «رادیو احزاب» مسائل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور با حضور کارشناسان احزاب و گروه‌های مردم‌نهاد مورد ارزیابی قرار گیرد. طبیعتا این اقدامات به تشویق بیشتر مردم به عضویت در احزاب و پیگیری مطالبات خود در این چارچوب خواهد انجامید.

۳. آموزش و پرورش به عنوان مهم‌ترین نهادی که بعد از خانواده وظیفه جامعه‌پذیر کردن نسل جدید را برعهده دارد، با ایجاد بسترهای لازم، میل به شکل‌پذیری و پرهیز از رفتارهای توده‌وار-غیر متشکل- را افزایش دهد. تشکیل گروه‌های دانش‌آموزی، تشویق به انتشار نشریات دانش‌آموزی برای طرح نظرات و انتقادات، اثربخش نمودن شوراهای دانش‌آموزی و آموزش اعتراض مدنی می‌تواند گام مهمی برای تربیت نسل‌های آینده باشد. تجربه سال‌های دولت اصلاحات در تشکیل شوراهای دانش‌آموزی و مجلس دانش‌آموزی نمونه بارزی از هویت بخشی به نسل جدید بود که متاسفانه در دولت‌های بعدی یا پیگیری نشد یا از معنا تهی شد.

۴. دانشگاه‌ها به عنوان مهم‌ترین نهادی که همواره پایگاه قابل توجهی برای بیان اعتراض مدنی بوده است به دلیل برخی سخت‌گیری‌ها و احیانا مداخلات غیرضروری کارکرد سابق خود را از دست داده است. برگزاری‌ مناظره‌های دانشجوئی، انتشار نشریات متنوع دانشجوئی، برگزاری جلسات تریبون آزاد و کمک به شکل‌گیری اعتراضات مسالمت‌آمیز در درون دانشگاه زمینه بسیار موثری برای ایجاد یک گفت‌وگوی انتقادی خواهد بود.

۵. مطبوعات و رسانه‌ها به عنوان مهم‌ترین محمل انتقال اعتراضات و پیگیری مطالبات، همچون احزاب در وضعیت مناسبی قرار ندارند. یکی از مهمترین مشکلات فضای سیاسی کشور خارج شدن مرجعیت رسانه‌ای از کشور است که در خصوص دلایل رسیدن به این نقطه مسائل فراوانی می‌توان مطرح کرد. اما در همین شرایط نیز چنانچه اراده‌ آن وجود داشته باشد، می‌توان با ایجاد بسترهای لازم، زمینه نقش‌آفرینی رسانه‌های داخلی فراهم کرد. طبعا انتقال مرجعیت رسانه‌ای به داخل، نقش بی‌بدیلی در استقرار بیشتر نظم و امنیت خواهد داشت. لازمه این موضوع توجه دقیق و درک صحیح از کارکردهای فعالیت رسانه‌ای است.

۶. احیای نهاد انتخابات از دیگر مظاهر ایجاد گفت‌وگو است. فرآیند رسیدگی به صلاحیت نامزدهای انتخابات و عدم امکان حضور چهره‌های موثر و کارآمد در عرصه رقابت که به تضعیف دولت و مجلس می‌انجامد و همچنین اتخاذ سیاست‌هایی که به معنای مقابله با آرای اکثریت ارزیابی می‌شود، دو مساله‌ای است که نهاد انتخابات را از چشم بخش‌های قابل توجهی از مردم انداخته است و آنان احساس می‌کنند که انتخابات، مدافعان انتخابات و پیروزشدگان در انتخابات حاملان مناسبی برای پیگیری مطالبات آنان نیستند. جمیع این موضوعات باعث شد تا در دو انتخابات اخیر کسر قابل توجهی از مردم در انتخابات حضور نیابند. لذا احیای انتخابات می‌تواند مهم‌ترین گام در راستای ایجاد یک گفت‌وگوی ملی باشد.

ما براین اعتقادیم که احزاب، مطبوعات و رادیو تلویزیون، انتخابات، مدرسه و دانشگاه مهمترین نهادها برای جلوگیری از انسداد سیاسی و ایجاد یک گفت‌وگوی موثر و دائمی هستند. بدیهیست عامل اصلی برای شکل‌گیری چنین گفت‌وگوئی به رسمیت شناخته شدن مطالبات و اراده لازم برای اصلاح سیاست‌هاست.

در چنین شرایطی می‌توان به افزایش همبستگی و گسترش مدارای ملی امیدوار بود.

سعادت ملت بزرگ ایران را آرزومندیم.

جمعیت توسعه و آزادی استان کرمان- 11 آبان 1401

انتهای پیام