شهرت دو امام جمعه، با دو ویژگی متفاوت

«حسن دشتی» از تبریز در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

حدود دو سه دهه پیش خطبه های نماز جمعه ی ارومیه بیننده و شنونده سراسری داشت. آیت الله «حسنی» امام جمعه ی ارومیه با سخنان طنزگونه و گاهی رکیک و بی پرده، نقل محافل شده بود. روزهای شنبه همه آماده بودند تا کلام جدیدی از ایشان بشنوند و چه بسا سبب خنده و شادی شود! البته سخنان ایشان نه توهین به کسی بود، نه جناحی و نه بدعت گذاری و قانون شکنانه، بلکه مشکلات و مسایل جامعه بود که می بایست هر خطیب جمعه آن را بیان می کرد، فقط صحبت های ایشان رگه هایی از طنز در درونش نهفته بود.

این سخنان در آن ایام چنان مشتری پیدا کرد که دو جلد کتاب از فرمایشات ایشان چاپ و روانه بازار کتاب شد و با استقبال مردمی نیز روبرو شد.

اکنون بعد از گذشت دو سه دهه جناب احمد علم الهدی سعی دارند جای آیت الله حسنی را در این پربینندگی پر کنند. ولی روشی که آیت الله حسنی داشت و شاخصه های آن پیشتر بیان شد روش ناپسند و وهن دین نبود، ولی جناب علم الهدی چنین نمی اندیشند و سعی دارند طرحی نو دراندازند.

آنچه در کلام امام جمعه ی مشهد دیده می شود گاهی حاوی توهین، تحقیر افراد، اهانت به برخی مسوولین غیر همسو، حتی گاهی افترا و مهمتر از همه القائات ذهنی و ادراکی خودشان به نام دین است؛ آیا این اعمالی که انجام می شود برای یک مومن منع نشده است؟ گویی ایشان سعی دارد سخنانش هر هفته نقل محفل شود، اما روشی متفاوتی را برگزیده و به جای اینکه بیاناتش رگه هایی از طنز داشته باشد، گاه نشانی از تفرقه دارد. جناب علم الهدی از سیره ی آیت الله حسنی پیروی نکرده چون همواره سخنانش با بدعت عجیبی همراه است و یکی از شاخصه های مهم سخنان ایشان نقد غیر منصفانه و هر از گاهی حمله به دولت است.

همانگونه که گفته شد آیت الله حسنی نه جناحی محض بود، نه بدعت گذار و قانون شکن و نه در صدد تخریب افراد حقیقی و یا حقوقی بود، فقط مسایل و مشکلات جامعه را در قالب شیرین زبانی و طنازی بیان می کرد.

اکنون جناب علم الهدی با استفاده از فضای مجازی و کثرت سایت های خبری فرصت را مغتنم شمرده تا بتواند نقل محافل شود و هر هفته سخنی متفاوت را بیان کند. امام جمعه ی مشهد چنین روشی را انتخاب کرده که به راحتی رییس جمهور را «ساده لوح»، نایب رییس مجلس را «خائن»، مخالفانش را «بزغاله» و مردم موسیقی دوست مشهد را «هرزه» خطاب می کند. او در رسانه ی به اصطلاح «ملی» حاضر شده و به راحتی از مواضع خود دفاع کرده و اعلام تجمع و حمایت از بیاناتش را علنی می سازد و خود را از هر اشتباهی تطهیر کرده و منتقدانش را دشمنان سیاسی خود اعلام می کند.

نکته ی آخر: شاید روزی کتاب سخنان جناب علم الهدی هم همانند بیانات آیت الله حسنی چاپ شود، ولی آن روز دیگر نشانی از طنز نخواهد بود، بلکه شاید چهره ی نامناسبی از سلام وانمود شود و در ذهن پرسشگر جوان مسلمان این سوال ایجاد شود که آیا این همان اسلام رحمانی است که از یک مبلغ دین و یک امام جمعه شنیده می شود؟ سخن نسنجیده و تحقیر آمیز از هیچ انسان متدین متعقل پذیرفته نیست به ویژه که شخص ادعای دین شناسی داشته و تریبون نماز جمعه در اختیار داشته باشد. نتیجه ی چنین اعمالی دین گریزی جوانان و تهی شدن جامعه از اخلاق نیست؟

انتهای پیام