آقای بوشهری؛ کدام گناه سنگین‌تر است؟

حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

آیة الله بوشهری «رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه» در دهمین اجلاسیه منطقه‌ای جامعه مدرسین با علما و فضلای استان‌های تهران، البرز و سمنان دو مطلب مهم را گفته است:
1. به گروگان دشمنان رفتن بخشی از جوانان کشور اسلامی؛
2. واگذاری سه و نیم میلیون کیلومتر از کشور از طرف سلاطین گذشته،

ایشان گفته است: «[در اثر قصور و تقصیر ما عالمان دین و حاکمان دینی] در ماه‌های اخیر دشمنان با جنگ شناختی و ادراکی، بخشی از جوانان ما را به «گروگان» گرفتند، اگر ما[عالمان دین و حاکمان دینی] به درستی در این زمینه برنامه ریزی کنیم و با جوانان اخت بگیریم[صمیمی شویم]، نسل جوان به کمک ما در جهت پشتیبانی از نظام، مقابله با دشمن و دفاع از ارزش‌ها خواهند آمد».

در ادامه ایشان به خیانت‌های سلاطین به کشور و ملت ایران قبل از پیروزی انقلاب اشاره کرده و می‌گوید: «امروز عده‌ای برای احیای تاج و تخت کسانی سینه چاک می‌کنند، که به این کشور و مردم خیانت‌ها کرده‌اند. این خیانت‌ها در طول ادوار به گونه‌ای بوده که سه و نیم میلیون کیلومتر مربع را با بی‌عرضگی واگذار و حاتم بخشی کرده‌اند».

آقای بوشهری؛ از سلاطین گذشته و سلاطین پهلوی بیش از این انتظاری نبود و نیست زیرا آنان حکومت خود را وامدار قدرت‌های خارجی بودند و باید حافظ منافع آنان می‌بودند و به جهت همراه نبودن با مردم از همراهی آنان هم محروم بوده و مجبور به واگذاری خاک کشور شدند ولی عالمان اسلام و حاکمان دینی کشور در عصر جمهوری اسلامی چرا در انجام وظایف حکومتی و مردم‌داری، موفق نبوده و نیستند به گونه‌ای که به اعتراف شما بخشی از جوانان[و در واقع بخش عظیمی اگر نگوییم اکثریت مردم اعم از زن و مرد و جوان و غیر جوان]  به گروگان دشمنان رفته‌اند؟ به علت همین قصور و تقصیرها، موج هائل دین‌گریزی و دین‌ستیزی موجود بی‎سابقه است.

آقای بوشهری؛ آیا به گروگان رفتن جوانان این مرز و بوم و گریز آنان از دین مهمتر‌است یا واگذاری خاک کشور؟ امروز به جهت همین قصور و تقصیر عالمان دین علاوه بر دین‌گریزی، با کشورگریزی بی‌سابقه هم مواجهیم به گونه‌ای که فرار مغزها و نخبه‌ها بلکه حتی مردم عادی از کشور، بی‌سابقه و هجومی است به گونه‌ای که مجبور می‌شویم از نخبگانی مثل ورزشکاران و … هنگام اعزام به خارج از کشور رهن‌های سنگین مالی بگیریم که به کشور بازگردند؟ یا یکی از تنبیهات برای متخلفان «ممنوع الخروجی از کشور» است!

آقایان؛ امید است به این قصور و تقصیری که با قصور و تقصیر گذشتگان قابل قیاس نیست، توجه کنید و برای همراه شدن با مردم و جذب آنان به دین و دینداری و حکومت دینی، همت کنید که «چه زود دیر می‌شود»!

انتهای پیام