ما حق داریم | امید کاجیان

امید کاجیان، روزنامه‌نگار، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

ما حق داریم در دنیایی که به آن دهکده جهانی می‌گویند از ارتباطات آزاد بهره ببریم و بی‌دغدغه از وسایل ارتباط جمعی و نرم افزارهای آن استفاده کنیم. ما حق داریم از خدمات اجتماعی یکسان به دور از قضاوت‌ها و ظاهر بینی‌ها بهره مند باشیم.

ما حق داریم طعم آزادی‌های اجتماعی و سیاسی را بچشیم و با آن خو بگیریم، بی آنکه هراسی داشته باشیم از عواقب چیزی. ما حق داریم بهترین رسانه‌ها و صادقترین آن‌ها را در کنار خود ببینیم. نویسندگان، آزادانه و با فراغ بال به رشته تحریر در آورند و حقایق خوانده شوند، شنیده شوند، دیده شوند.

ما حق داریم نگران اشتغال نباشیم و از فرصتی برابر برای آینده‌مان برخوردار باشیم. ما حق داریم تا تورم‌های نجومی و غیر قابل باور روزانه را نبینیم و به جایش حس کنیم آرامش بلند مدت در بازار حاکم است و قرار نیست به طرفه العینی قیمتی و ارزی و سکه‌ای و خودرویی و طعامی تغییر پیدا کند تا بشود برنامه ریزی کرد و زیست.

ما حق داریم بدانیم در سال گذشته و سال‌های گذشته چه بر ما گذشت و چه کسی قرار است این خسران‌ها را به چه شکلی جبران کند؟ ما حق  داریم از جامعه‌ای برخوردار باشیم که در آن زن و مرد کنارهم با حقوقی برابر و آزادانه زندگی کنند. دیگر محدودیتی نباشد، دعوایی نباشد، همه بودن در جامعه‌ای مترقی را بیازمایند و دلخوش کنند به روزهای بهتر. کسی سرنوشتش را تباه نبیند و آینده‌اش را برباد. آدم‌ها کنار هم با هر عقیده‌ای رها باشند. آزادانه در خیابان‌ها راه برویم، بی آنکه نگران پاییده شدن از بابت چیزی باشیم و امنیت را وقتی حس کنیم که بدانیم دائم در تمام مراحل زندگی تحت نظر نیستیم.

ما حق داریم، حس کنیم می‌توانیم مثل خیلی جاهای دیگر بی دغدغه، به دور از جنسیت‌ها و قومیت‌ها، با هم بخوانیم، با هم شاد باشیم، با هم به استادیوم برویم و …. ما حق داریم با عقاید گوناگون مذهبی و غیر مذهبی، غنی و غیر غنی در کنار هم مسالمت آمیز زیستن را و دوستانه بودن را تمرین کنیم، ما حق داریم به جای دوقطبی بودن، در کنار هم باشیم.

ما حق داریم موسیقی‌های متنوع بشنویم، جشن بگیریم، به هم احترام بگذاریم و لذت ببریم بی آنکه هیچ یک دیگری را مانعی بر سر راه خود ببیند.

ما حق داریم کسی برایمان خط و نشان نکشد، تهدید نکند و بگذارد به حال خودمان باشیم. ما حق داریم امنیت را به جای محدودیت، آسایش را به جای ترس، زندگی را به جای زنده بودن انتخاب کنیم. ما حق داریم با هر نگاهی و دیدگاهی دراین مملکت دوست بمانیم و هیچ یک از دیگری نترسیم.

ما حق داریم حقوق شهروندی همدیگر را پاس بداریم. ما حق داریم بدانیم چه می‌توانستیم باشیم و الان چه هستیم و حال چه باید بکنیم.

ما حق داریم که مانند خیلی‌های دیگر زندگی کنیم، حق داریم تا ازشرایطی که برای باقی مردم در کشورهای متمدن، حاکم است بهره مند باشیم. ما حق داریم… به عنوان یک هموطن، به عنوان یک انسان.

انتهای پیام