اخلاق دینی در تقابل با اخلاق عرفی

ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار در یادداشتی با عنوان «اخلاق دینی در تقابل با اخلاق عرفی» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

اخیرن کلیپی حاوی اظهارات حجت الاسلام محمد خواجوی نامی در فضای مجازی ویرال شده که بنا به حساسیت محتوای اظهارات ایشان می‌تواند تبعات و لطمات جبران‌ناپذیری به ذهنیت بخش مذهبی جامعه وارد کند.

نقل به مضمون اظهارات ایشان به استناد حدیثی از امام صادق است که در ترجمه و تفسیری تحت‌اللفظی مدعی شده‌اند اگر کسی مخالف ولی فقیه باشد، ضمن این که از دین خارج شده، فاسق می‌شود و زدن هر گونه اتهام و دادن هر نسبت دروغ به او بلامانع است.

ایشان البته در لابلای این اظهارات جهت تائید ادعای خود به اظهارات آیت الله خوشوخت و همچنین درس‌های حکومت اسلامی آیت الله خمینی اشاره نمودند. در همین راستا ضرورت حفظ نظام اسلامی و اوجب واجب بودن آن از دیدگاه آیت الله خمینی را در راستای همین حدیث مورد تاکید و اشاره قرار دادند.

واکنش فرزند آیت الله خوشوقت به ادعاها علیه او

این اظهارات در چنین شرایط حساسی که رسانه‌های برون مرزی چالش‌ها و ابهامات جدی حول معیارهای اخلاقی در قرائت اسلام سیاسی مطرح و اقدام به فضاسازی علیه اسلام نموده می‌تواند حائز اهمیت باشد.

طرح چنین مباحثی و با لحاظ اینکه در میان علما، مراجع و مفسرین بحث‌های نظری و اختلاف‌نظرهای جدی درباره نظریه‌ی ولایت فقیه همچنان وجود دارد، از جهات مختلف دیگری می‌تواند حائز اهمیت باشد. این بحث‌ها سوای زیرسوال بردن آموزه‌های اخلاقی و آن هم نوعیت اخلاق اسلامی، همزمان از حیث حقوقی می‌تواند تردیدها و ابهامات جدی در خصوص تنظیم رابطه حاکمان اسلامی با مخالفان و منتقدین و رعایت حقوق اولیه آنها وارد کند.

به این معنی که اگر قرار باشد دادن هر نسبت ناروا مبنای جرم و محاکمه و مجازات قرار بگیرد، در این صورت اعتبار نظام حقوقی نیز مخدوش خواهد شد. به این نتایج فرضی افزون کنید بسیاری احکام صادر شده که بنا به همین آموزه‌ها مورد تردید جدی قرار بگیرند.

بدیهی است طرح چنین مباحث تخصصی و به شکل و شمایلی این‌گونه سطحی و کلی جز تشدید روند اسلام‌گریزی و اسلام‌ستیزی حاصلی نخواهد داشت.

واقعیت این است بسیاری از اهل فکر و اندیشه نسبت به چنین آموزه‌هایی بیگانه نیستند. اما طرح این موضوعات تخصصی و آن هم با چنین صراحتی و در فضای مجازی به صلاح هیچکس نیست. مگر اینکه دست‌هایی در کار باشد که بخواهند عامدانه بخشی از نیروهای وفادار به نظام را با چنین توجیهاتی در مقابل مراجع و رهبران دینی قرار دهند.

این گونه اظهارات خواسته یا ناخواسته می تواند دستاویزی برای آن بخش از نیروهای خام و وفادار برای شکستن حریم روحانیت و مراجعی باشد که به هر دلیل شرعی یا عقلانی و… قرائت‌شان با قرائت رسمی همخوانی ندارد.

انتهای پیام