فقط 9 روز هوای پاک برای تهرانی‌ها | وعده‌ی شهردار تهران چه شد؟
تهرانی‌ها از ابتدای امسال فقط ۹ روز هوای پاک داشتند. چرا شهرداری و دستگاه‌های دولتی به فکر سلامت مردم نیستند؟
فائزه مومنی در روزنامه سازندگی نوشت: از اولین هشدار خطر درباره هیولای آلودگی هوای پایتخت نزدیک به ۳۰ سال می‌گذرد، زمانی که حدود ۱۰۰ نفر از کارشناسان و مدرسان حوزه‌های مرتبط محیط‌زیست جغرافیا و شهر‌سازی “بیانیه هوای تهران ۷۴” را منتشر کردند که در آن برای نخستین بار از آلودگی هوای تهران به عنوان یک بحران ملی یاد شد. از آن زمان تاکنون عدد شاخص کیفیت هوای تهران، سیر صعودی پیدا کرده اما آلودگی هوا جدی گرفته نشده بلکه این معضل زیست‌محیطی هر سال بحرانی‌تر شده است. تهران از ابتدای امسال تاکنون ۹ روز هوای پاک ۱۷۶ روز قابل‌قبول و ۵۹ روز ناسالم برای گروه‌های حساس و ۶ روز ناسالم برای همه را تجربه کرده است؛ این در حالی است که پایتخت‌نشینان در مقایسه با سال گذشته ۲ روز هوای پاک و ۱۳۸ روز هوای قابل قبول ۹۶ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس، ۱۰ روز هوای ناسالم ۲ روز هوای بسیار ناسالم و ۲ روز هوای خطرناک را تجربه کرده بودند. دیروز نیز شاخص هوا روی عدد ۱۴۷ آلوده برای گروه‌های حساس قرار گرفت.
سرگیجه، حالت تهوع، سرفه‌های پی‌در‌پی، تعطیلی محدود مدارس گفت‌و‌گوهای کارشناسان و مسئولان درباره علل آلودگی هوا و راه حل کاهش آن و پاسکاری وظیفه میان این و آن دستاورد سال‌های سال آلودگی هوا در کلان‌شهرها به ویژه تهران است. احتمالاً تنها توصیه‌ای که در میان سم هوا کارگر بیفتد، آنجایی است که کارشناسان تغذیه هر سال می‌گویند برای جلوگیری از مسمومیت شیر بخورید! براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی آلودگی هوا سبب بروز سرطان ریه، حملات آسم، برونشیت مزمن، بیماری مزمن، انسدادی ریه ذات‌الریه و بیماری‌های قلبی و روانی می‌شود. این در حالی است که بر مبنای آمارهای رسمی سالانه ۵۰ هزار نفر در کشور جان خود را به دلیل آلودگی هوا از دست می‌دهند.
همچنین براساس آمارها از ۳۸ میلیون وسیله‌نقلیه کشور حدود ۱۷ میلیون معادل ۴۵ درصد فرسوده است. همچنین از ۱۲ میلیون موتورسیکلت در حال حرکت ۱۱ میلیون آن فرسوده بود و در حوزه ناوگان عمومی کشور نیز ۸۰ درصد خودروها فرسوده هستند.
مطابق با اظهارات علیرضا زاکانی شهردار تهران، پایتخت ۱۳ میلیونی حداقل به ۱۰ هزار اتوبوس نیاز دارد و اکنون فقط حدود ۳۰۰۰ اتوبوس فعال دارد که بخش زیادی از این ۳۰۰۰ اتوبوس هم فرسوده هستند و نیاز به نوسازی دارند. او وعده داده بود که ۳ هزار اتوبوس جدید وارد ناوگان اتوبوسرانی خواهد شد که حتی به فرض تامین این تعداد هم کمبود اتوبوس تهران جبران نخواهد داشت زیرا این شهر به ۹ هزار اتوبوس سالم و فعال نیاز دارد. به اضافه اینکه حتی اگر ۷ خط مترو نیز تکمیل شود با توجه به کمبود شدید واگن مترو، امکان خدمات‌رسانی وجود ندارد. متروی تهران ۱۶۷ واگن دارد که ۵ واگن از رده خارج است و حداقل این مترو به ۶۵۰ واگن مترو نیاز دارد با این حال اما هنوز معلوم نیست بودجه فراتر از حد تکلیف شهرداری تهران که گفته می‌شود به جای تحقق ۷۰ هزار میلیاردی ۱۲۰ هزار میلیارد است دقیقاً در چه اموری هزینه می‌شود که هنوز زاکانی حداقل نتوانسته و‌عده‌های خود را عملیاتی کند!
همزمان کارشناسان می‌گویند، منابع اقتصادی که دولت‌ها می‌توانند برای کنترل وضعیت کیفی آلودگی هوا اختصاص دهند صرف واردات و تولید خودرو می‌شود این در حالی است که دولت وظیفه بزرگی برای تامین اتوبوس خریداری واگن، تامین کیفیت تولید خودرو و… دارد اما تحریم‌ها همواره پای ثابت دلایل ناکام ماندن برنامه‌های مقابله با آلودگی هواست. با وجود مشخص بودن بسیاری از راهکارها و حتی بیان عمده‌ترین راه‌حل‌ها در قوانین همچون قانون هوای پاک اما به نظر می‌رسد که ضعف اجرایی در کنار ضعف قوانین موجود و نبود ضمانت اجرایی این قوانین مهم‌ترین دلیل ناکام ماندن برنامه‌های مقابله با آلودگی هوا باشد.
قانون هوای پاک از سال ۹۶ جایگزین قانون “نحوه جلوگیری از آلودگی هوا” شد. این در ۳۴ ماده و ۳۹ تبصره تصویب شده است. در قانون هوای پاک حدود ۱۷۶ “تکلیف – دستگاه” احصا شده است. تکلیف – دستگاه یعنی موضوعی مانند نوسازی حمل‌و‌نقل عمومی متوجه چندین دستگاه است که این موارد احصاست. این قانون براساس ۳۴ ماده خود ۲۱ دستگاه اجرایی از جمله وزارت کشور، وزارت نفت، وزارت نیرو، نیروی انتظامی، شهرداری، صداوسیما و … را مکلف کرده است که هر یک به تناسب وظایف خود، اقداماتی را برای کنترل آلودگی هوا در کشور اجرایی کنند.
انتهای پیام
