از مرگ بر آمریکا تا تولید کنت و کوکاکولا در ایران

«سعید نصراللهی»، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی نوشت:

این یک تناقض است که بگوییم آمریکا دشمن اول و آخر ماست آنگاه سر میز شام، در سفره های نذری و در نهارهای کاری نوشابه های آمریکایی بنوشیم و بعد شام و نهارهم سیگار آمریکایی روشن کنیم.

بیش از دو دهه است که نوشابه های کوکاکولا و پپسی و سیگارهای وینستون و کنت حضوری چشمگیر در سراسر بازار ایران دارند و آمارها نشان می دهد سهم نود درصدی از بازار را در اختیار دارند تا جایی که هیچ برند ایرانی و خارجی دیگر تاب رقابت با این کالاهای آمریکایی را ندارند.

حتی زور دولتمردان سابق هم به بیرون کردن این برندهای آمریکایی نرسید آنجا که آقای محرابیان وزیر وقت صنعت و معدن در سال 86 در نامه ای به نمایندگان نوشابه های آمریکایی خواستار توقیف تولید این محصولات شد و البته هیچ اتفاقی رخ نداد و این کالاها هنوز هم مهمان سفره های ایرانیان هستند.

ولی در اسفند سال 90 کارخانه ی تولید سیگار وینستون با حضور محمود احمدی نژاد که در سخنرانیهایش مرتب به امپریالیسم و آمریکا می تاخت به بهره برداری رسید تا این معما را پیچیده تر کند.

همه می دانیم که فرش ایرانی یک صنعت و هنر بومی است که در طول سده ها به کمک دستان هنرمند و پُررنج زنان و مردان روستایی ایران نسل به نسل به این جایگاه والای هنری در جهان رسیده، اما این هنر زیبا و کهن ایرانی از کینه ی آمریکایی ها در امان نماند و در سال های گذشته به بهانه ی پرونده هسته ای ایران از ورود به بازار آمریکا منع شد.

بر این اساس، آمریکا که خود را داعیه دار تمدن و فرهنگ جهانی می داند، از یک مبادله ی فرهنگی بین دو ملت ایران و آمریکا جلوگیری کرد.

ما به عنوان یک ایرانی اما در قبال اینگونه رویکردهای غیرمنطقی آمریکا، تاکنون چه پاسخ درخور و مناسبی داشته ایم؟ تنها پاسخ ما ادامه ی نوشیدن کوکاکولا و مصرف دوباره ی سیگار کنت، در حالی که به آمریکا و سیاست هایش بد و بیراه می گوییم بوده است.

در همین پیوند، ناخواسته سوال های زیادی ذهن را به خود مشغول می کند؛

آیا اگر مردم ایران نوشابه ی کوکاکولا و پپسی نخورند یا سیگار وینستون و کنت نکشند، دنیا به آخر می رسد؟

آیا نوشابه و سیگار آمریکایی جزو کالاهای استراتژیک محسوب می شوند و ما برای تهیه ی این کالاها مجبوریم با برندهای آمریکایی همکاری داشته باشیم؟

آیا کارخانه های نوشابه و سیگار ایرانی توان تولید و بسته بندی محصولات مشابه را ندارند؟

اینها و بیشتر، سوال هایی است که نمی توان پاسخ مناسبی برایشان یافت. اگر مناسبات میان ایران و آمریکا را پازلی در نظر بگیریم که به باور بسیاری از مسوولان دشمنی و کینه توزی آمریکا نسبت به ایران بیشتر قطعات این پازل را به خود اختصاص می دهد، به نظر می رسد نباید جایی برای شرکت های امثال وینستون و کوکاکولا در این پازل وجود داشته باشد.

این در حالی است که می شود با اتکا به توان داخلی این محصولات را با کیفیت مشابه در ایران تولید کرد. از اینرو بهتر است به جای حمایت از برندهای خارجی از جمله برندهای آمریکایی در بازار ایران از تولیدات و برندهای داخلی حمایت کرد که اگر چنین نباشد مورد قضاوت آیندگان قرار خواهیم گرفت.

انتهای پیام