دهه هشتادی‌ها انتخابات را چطور می‌بینند؟
در ایام انتخابات «نسل Z» یکی از پرکاربردترین موضوعاتی بود، که کاندیداها در مورد آن صحبت کردند، اما نسل Z در مورد انتخابات چه فکر می‌کند؟ آیا در انتخابات شرکت می‌کند؟ انصاف نیوز در این گزارش سعی کرده است با برخی از آنها صحبت کند و دیدگاه‌های آنها را نسبت به شرکت در انتخابات بشنود.
«باید از دریچه‌های دموکراتیک موجود استفاده بکنیم»
میلاد دانشجوی رشته حقوق است و از پزشکیان حمایت می‌کند. از او در مورد دلایل شرکتش در انتخابات پرسیدم: «ما بعنوان دهه هشتادی هدفمون اینه که تغییر ایجاد بشه. حالا ما دو تا راه برای تغییر وضع موجود داریم، یا اینکه بریزیم تو خیابان مثل اتفاقاتی که در پاییز ۱۴۰۱ افتاد، یا اینکه از دریچه‌های دموکراتیک و مدنی موجود استفاده بکنیم و یک راهی از درون پیدا بکنیم. راه اول را ما پاییز ۱۴۰۱ تجربه کردیم و جواب نداد، ما بهانه دادیم دستشون برای اینکه بگیر و ببند را تشدید بکنن، در نهایت هم تغییری توی وضع موجود ایجاد نشد. برای همین راه درست اینه که مشارکت بکنیم. کمترین فایده مشارکت اینه که حداقل فضای عمومی جامعه یک مقداری آروم‌تر میشه.»
میلاد در پاسخ به اینکه «در صورت مشارکت چه تضمینی هست که دوباره مواردی مانند قبل رخ ندهد؟» گفت: «باید یک تمایزی بین شخصیت روسای جمهور قائل بشیم، مثلا در بحث افزایش قیمت بنزین، من یک تفاوت شخصیتی بین شخصیت پزشکیان و شخصیت روحانی می‌بینم. از روحانی نمی‌شد انتظار داشت که اگر اعتراضی پیش بیاد همسو با مردم موضع بگیره، چون قبلش سال‌ها یک مقام امنیتی بوده. این چیزیه که در پزشکیان نیست.»
او با اشاره به اتفاقات ۱۴۰۱ اضافه کرد: «پزشکیان در اتفاقات پاییز ۱۴۰۱ جزو معدود مقاماتی بود که علنا موضع گرفت و از حق اعتراض مردم حمایت کرد. خب این یک اطمینان خاطری به ما میده که او در مقام رییس جمهور حداقل تلاشش را میکنه تا فضا را آرام کنه، اتفاقی که در دولت فعلی نیفتاد و سر اتفاقات ۱۴۰۱ با مواضعی که می‌گرفتند به آتش خشم مردم اضافه میشد.»
از او پرسیدم که «تفاوت بین دولت جلیلی و دولت پزشکیان را در اجرای سیاست‌هایی مثل افزایش قیمت بنزین در چه می‌بیند؟» که پاسخ داد: «اگر قرار باشه قیمت بنزین در دولت بعدی افزایش پیدا کنه، دولت باید این مساله را با صداقت با مردم مطرح کنه، یعنی خود شخص رییس جمهور از چند ماه قبلش این مساله را صراحتا با مردم مطرح کنه. من این روحیه را در پزشکیان می‌بینم. این خصلت پزشکیان می‌تونه وجه تمایزی باشه با جلیلی که ارتباطش با مردم بسیار سطح پایینه، و دیدش به مردم اینه که اینها کسانی هستند که ما باید ایده‌هایی را که در دولت سایه بهش رسیدیم بر آنها اعمال بکنیم، ولو اینکه اینها نخوان.»
از او همچنین پرسیدم «با توجه به اینکه خودت دانشجویی، فکر می‌کنی اگر دولت پزشکیان سر کار بیاید، چه سیاست‌هایی را در مورد دانشگاه‌ها بکار می‌گیرد؟»
میلاد معتقد بود: «با عوض شدن وزیر علوم ما توقع داریم که فضای امنیتی‌ای که در دانشگاه‌ها وجود داره بطور کامل جمع بشه. وزارت علوم پزشکیان باید تمام قد پشت دانشجویان و اساتید معترض دربیاد و فضایی را در دانشگاه‌ها ایجاد بکنه که سلایق مختلف بتونند حرفاشون را بصورت آزادانه بزنند.»
«انتخابات از مردم سالاری میاد اما اینجا….»
سارا دانشجوی رشته موسیقی است و در انتخابات شرکت نمی‌کند و درباره چرایی آن می‌گوید: «انتخابات یک بحثیه که از مردم سالاری میاد و در کشور‌ما مردم سالاری وجود نداره، یعنی یک درست ثابتی برایشان وجود داره و نظر هیچکس هم برای آنها مهم نیست. در چنین شرایطی که دولت خودش می‌گه نظر مردم برام مهم نیست، رأی دادن یک جورایی توهین به خود آدمه و آنها صرفا میخوان عدد مشارکت بالا بره تا در مجامع بین المللی ازش استفاده بکنن.»
او در ادامه گفت: «بحث دیگه‌ای هم که هست اینه که در کشور ما که بنظر میاد جایی واسه اعتراض کردن وجود نداره، با رأی ندادن می‌تونیم اعتراض خودمون رو نشان بدیم. تکلیف جلیلی که مشخصه اما پزشکیان اگر واقعا همین عقایدی را که می‌گه داره، اولا اینکه اصلا تایید صلاحیت نمی‌شد، دوما اینکه سر اعتراضات ۱۴۰۱ که پست مهمی داشت باید یک چیزی می‌گفت ولی صداش در نیومد، و کسی که اون زمان سکوت کرده بعد از اینکه رییس جمهور بشه هم سکوت میکنه. این وسط شما چه به پزشکیان رأی بدید چه به جلیلی رأی بدید، نتیجه‌ش یکیه ولی شاید اگر اصلاح طلبان رأی نمی‌دادن امار مشارکت از ۴۰ درصد مثلا میشد ۲۰ درصد و این یک پیامی به دولت بود و آنها را به فکر وامی‌داشت.»
سارا در ادامه با اشاره به فضای دانشگاه‌ها گفت: «محدودیت‌هایی که بعد از اعتراضات ۱۴۰۱ ایجاد شد، حداکثر فشاری بود که می‌تونستند بذارن. هر دولتی که سر کار بیاد تهش اینه که می‌خواد دخترها و پسرها را از هم جدا کنه، که اون هم نمی‌تونه و تازه اگر هم بخواد این کار را بکنه هزینه زیادی براش داره.»
او در پاسخ به اینکه «به رغم اینکه در چند انتخابات گذشته آمار مشارکت پایین آمده اما تغییر آنچنانی رخ نداده است، این مساله را چطور توجیه می‌کند؟»، گفت: «اگر ما بگیم در رأی ندادن حتی ۱ درصد جای امید وجود داره، در رأی دادن حتی همون ۱ درصد هم وجود نداره، و بهتره ما به همین ۱ درصد بچسبیم تا به این خیال که اگر پزشکیان بیاد کشور را گل و بلبل میکنه، خب ما اینو صد بار دیدیم که اتفاق نیفتاده. خب یکبار بذاریم آمار مشارکت از همین ۴۰ درصد برسه به ۱۵ درصد. اینجوری حداقل یک روزنه امید کوچکی وجود داره.»
از سارا پرسیدم «بعنوان کسی که روی آمار مشارکت تاکید می‌کند، نظرش راجع به افرادی که رأی باطله می‌دهند چیست؟»، که پاسخ داد: «کسانی که رأی باطله میدن بیشتر کسانی‌اند که به هر دلیلی مثل استخدام شدن یا گرفتن مجوز، به اون مهر داخل شناسنامه‌شون نیاز دارند، و اینها منفعت شخصیشون بیشتر براشون مهمه. من این را یک کنش اعتراضی نمی‌دونم، چون اینها درصد مشارکت را می‌برن بالا. دولت آرای باطله را هم جزو درصد مشارکت حساب میکنه و در نهایت همین درصد‌ها است که ثبت میشه، بعدا کی یادش میمونه آرای باطله چند درصد بوده.»
«پزشکیان مشخصه که دولتش مثل روحانی میشه»
حسین دانشجوی مهندسی شیمی است و به جلیلی رأی می‌دهد. او درباره چرایی رای به جلیلی می‌گوید: «احساس میکنم که حضور جلیلی تاثیر مثبتی می‌ذاره، چون حس میکنم مدیریتش از پزشکیان بهتره. پزشکیان مشخصه که دولتش مثل روحانی میشه، خودش هم توانش کمه. حتی اگر جلیلی عملکردش بد هم باشه، باز فکر میکنم اگر اون یکی کاندیدا بیاد بدتر میشه، و بین بد و بدتر ترجیح میدم بد را انتخاب کنم. جلیلی اگر روی کار بیاد به نظرم وزای بهتری انتخاب میکنه یا مثلا به آموزش و پرورش توجه بیشتری میکنه، به مناطق روستایی بیشتر می‌رسه.»
حسین در پاسخ به اینکه «اگر جلیلی انتخاب شود، چه تاثیری بر فضای دانشگاه‌ها دارد؟» گفت: «چه جلیلی روی کار بیاد چه پزشکیان، فکر نمی‌کنم که جو دانشگاه‌ها تغییر زیادی بکنه. مطمئنم اوضاع بهتر نمیشه. همه هم این را می‌دانند فقط میخوان اون بدتره سر کار نیاد. حتی طرفدارهای پزشکیان هم همین دلیل را میارن.»
او درباره دلایلش برای شرکت در انتخابات نیز گفت: «من شرکت در انتخابات را یک وظیفه عمومی می‌دانم. وظیفه‌ای که ما در قبال خدماتی که دولت بهمون میده، باید انجام بدیم، البته این حق ما هم هست. من در انتخابات مجلس سال پیش شرکت نکردم، چون به‌نظرم از پیش تعیین شده بود، میان یک ائتلافی میذارن و همونا هم رأی میارن. اما در مورد ریاست جمهوری، به‌نظرم خیلی بد میشه اگه یک کاندیدای دیگه روی کار بیاد.»
این دانشجوی نسل زدی درباره نظرش راجع به افرادی که در انتخابات مشارکت نمی‌کنند نیز گفت: «یک بخشیشون واقعا قصد خاصی ندارن، اما یک بخش زیادیشون بالاخره اعتراضی دارند. میخوان بگن مثلا ما با دولت مخالفیم یا با آدم‌هایی که کاندیدا شدن مخالفیم، ولی کارشون نتیجه‌بخش نیست یعنی دولتی که ما داریم، نمیاد کاری بکنه که این ۶۰ درصدی که مشارکت نکردن، بیان رأی بدن. من قبول دارم که این رویه اشتباهه اما این تحریم فعلا نتیجه خاصی نداشته، چون دوره‌های قبلی هم تقریبا همین تعداد شرکت کردن.»
حسین در پایان در پاسخ به اینکه «اگر جلیلی روی کار بیاد به‌نظرش فضای جامعه ملتهب می‌شود یا نه؟» گفت: «قطعا، مثلا بحث حجاب یا قیمت بنزین یک چیزیه که خیلی از مردم باهاش سر و کار دارن، اگر دولت جلیلی بیاد مثلا گشت ارشاد را ادامه بده احتمالا یک درگیری‌هایی در این مورد پیش میاد. حتی شاید با توجه به رقابت نزدیک این دو نفر، چه پزشکیان بیاد سر کار چه جلیلی، طرفدارهاشون اعتراض بکنند که باز احتمال اینکه طرفداران پزشکیان اعتراض بکنند، بیشتره. اما ما باید رأیمون را بدیم، اون اعتراضات باید کنترل بشه نه اینکه ما رأی ندیم تا اعتراضات پیش نیاد.»
انتهای پیام
