رئیس جمهور آنها و نه ما!
مهدی یزدانیان در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
در مراسم عزاداری که محرم امسال در مسجد امام جعفر صادق شهر محمدیه برگزار شده بود یک طلبه با توهین به رئیس جمهور منتخب و رای دهندگان به او زمینه ایجاد درگیری را در حاشیه این مراسم بوجود آورد.
در این سالها تلاش کردم یادداشت هایم در حوزه فرهنگی باشد و اگر بخواهم برای تمام یادداشتهایم یک عنوان انتخاب کنم، جمله توحیدی ایران برای همه ایرانیان است.
اما چرا بعضی از ایرانیان، ظاهرا اختیارات و مصونیت قضایی بیشتری دارند. سفارت آتش می زنند، به رئیس جمهور منتخب توهین می کنند، سخنرانی های مسئولین نظام از جمله سخنرانی مرحوم هاشمی در حرم حضرت معصومه و سخنرانی سیدحسن خمینی را در مرقد امام به هم می‌ریزند و از طرف هیچ ارگانی با اینها برخورد نمی شود.
چرا بعضی از ایرانیان با شعار انقلاب و بصیرت و رهبری خودشان را معرفی می کنند ولی قانون گریزند؟!
قانون نانوشته ای دارند که ایران فقط جای آنهاست و هرکس سبک زندگی و اجبار و اکراه آنها را نمی خواهد از ایران برود.
روی سخنم با توهین کنندگان به رئیس جمهور منتخب است. بنده گمان نمی کنم در هیچ کشوری، فیلترها و نظارت های چنین سختگیرانه ای برای رسیدن به ریاست جمهور، وجود داشته باشد.
در ایران اگر کسی بخواهد رئیس جمهور شود
۱- صلاحیت و مقبولیت در بین بخشی از احزاب و کارگزاران نظام باید داشته باشد
۲- صلاحیتش در وزارت کشور احراز شود تا بتواند ثبت نام کند
۳- صلاحیتش برای شورای محترم نگهبان احراز شود
۴- انتخابات و رای مردم با حواشی تبلیغ و تخریب که فضای جامعه و تشخیص اصلح را مشکل می کند
۵- تنفیذ رهبری که تکمیل فرایند ریاست جمهوری است
متاسفانه همان بخش از جامعه که دارای مصونیت قضایی هستند و خود را به زعم غلطشان، منتسب به انقلاب و رهبری می دانند، نشان دادن که برای رای مردم ارزشی قائل نیستند. ولی از این گروه سوال می شود شما که مدعی ولایتمداری هستید، چرا تنفیذ رهبری را بی اعتبار می کنید؟!
معتقدم در نقد و انتقاد از رئیس جمهور هیچ جای بحث و گفتگو نیست و انتقاد حق جامعه است ولی در دو سه دهه اخیر به جایی رسیدیم که فحاشی و توهین جای نقد سازنده را گرفته است.
طلاب گرامی، روحانیت محترم و معزز، کونو دعاه الناس بغیر السنتکم
حجج اسلام رسایی و نبویان و پناهیان و سایر اعزه هم مشرب شما! آیا گمان نمی کنید این لجن پراکنی های سیاسی، از برخی ادبیات ناشایست شما منبعث شده است؟
آیا به رئیس جمهور منتخب تبریک گفتید؟ و یا چون منتخب شما بزرگواران نبوده بی صلاحیت است؟
حکومت منتسب به روحانیت است و انتظار می رود هر چه پیش می رویم دیانت بیشتر شود خاصه در بین دهه هشتاد و نودی ها. حسن ختام خاطره ای از استاد قرائتی باشد که فرمود در زمان شاه در اتوبوس شهری خانمی غیر محجبه آمد و در مجاورت من نشست. من که از این وضعیت ناراحت و نگران بودم در حالی که سرم پایین بود بلیط را به راننده دادم و راننده پاسخ داد خانم کرایه شما را حساب کردند.
در ادامه استاد قرائتی فرمود از آن خانم غیر محجبه تشکر کردم و ایشان هم ابراز لطف به روحانیت نمود. گفت شاید ظاهرم غیر دینی باشد ولی در باطن دین را دوست دارم.
عزیزان روحانی چرا در حکومت طاغوت، روحانیت از سوی جامعه تکریم شود و اکثریت جامعه به رهبری مرجعیت دینی انقلاب کند و در حکومتی که روحانیت اختیارات بیشتری دارد، محبوبیت روحانیت تنزل پیدا می کند؟
ما وقتی برای منتخب مردم احترام قائل نشویم، یعنی به ملیونها نفر که در صد قابل توجهی از جمعیت ایران هستند بی احترامی کرده ایم.
در کشوری که توهین به کارمند در حین کار جرم است و جریمه دارد، چرا به رئیس جمهور آزادانه توهین می شود؟!
انتهای پیام
