سهم یک مادر از سفره ی انقلاب

داغ ما را تازه کردید ، جانمان را آتش زدید ، چرا نمی گذارید در غربت خودمان گم و گور شویم . گذشت آن زمان که جهاد و شهادت ارزشی بسیار داشت وهنوز هم دارد اما برای خاک نشینان نه سوئیت نشینان ، باعث شرمندگی است که انقلاب در مسیرش به جایی رسید که تجملات معیار و ارزش شده است . چه کسی می تواند آه دل و داغ سوزان مادری که چگر گوشه هایش را در راه ماندن من و تو هدیه کرد ، حس کند ؟ باید با این ها زندگی کردتا عمق دردهایشان را فهمید . شهدا واقعا شرمنده ائیم که مسیرتان به جایی ختم شد که اختلاس و دزدی و چپاول اموال عمومی ، عمومیت یافته است ، شرمنده ائیم که امروز شاهد اخلاق و خوی کاخ شنینی شده ایم .