بترسیم از فردا که شاید«یوم الله» باشد!

غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

خبرها را می خوانم. هر کسی از ظن خود یار می شود و باز به ظنِ خود بار. به ظاهر هم انگار قصدِ قربت می کنند برای زدن هم. اما کیست که نداند این قربت، به هر قصد و نیت که باشد، خدا در آن نیست. به هر جایی هم بیانجامد، قربِ الهی نخواهد بود. 

تلخ است. تلخ‌تر از تلخ می شود وقتی می بینیم حضراتی که باید محور توافق در خدمت به ملت برای خدا باشند، کانال عوض می کنند. نمی دانم ذات قدرت چه در خود دارد که گاه ذاتِ آدم ها را تغییر می دهد.

این روزها که دشمن هزارپاره مان می خواهد و خودمان دوهزارپاره می کنیم خود را صدای خدانشان امام خمینی در گوش جانم تکرار می شود. همان که می گفت: “من را نمیشه بازی داد!” او واقعیت ها را می دید و از بیانِ آن هم ابایی نداشت. صریح و صادق صدایش را به گوش همه می رساند؛ “دعواهای ما دعوایی نیست که برای خدا باشد. این را همه از گوشتان بیرون کنید! همه‌تان همه ما، از گوشمان بیرون کنیم که دعوای ما برای خدا است، ما برای مصالح اسلام دعوا می‌کنیم. خیر! مسئله این حرفها نیست. من را نمی‌شود بازی داد! دعوای خود من و شما و همه کسانی که دعوا می‌کنند همه برای خودشان است. همه می‌گویند پیش بده برای ما!”

بیشتر می خواهیم برای خود و جناح خود. می خواهیم فلانی نباشد تا رفیق ما آنجا بنشیند و مطامعِ ما را کارسازی کند. می خواهیم به رغم رای و انتخاب و نظر مردم، تمام این قدرت برای ما باشد. به سهم بر اساس حساب و کتاب رای مردم قائل و البته قانع نیستیم. اگر به اندازه غربی هایی که فلان و فلان می خوانیم، عقل و انصاف داشتیم به رای مردم تمکین می کردیم. بازی سایه ها را به هم می زدیم و همه در آفتاب دست به دست هم می دادیم برای خدمت به ملت. به دنبال جوانمرگ کردن این و حذف آن نبودیم.

بدانیم که ایران آنقدر بزرگ است که برای همه ما جا دارد. آنقدر کار برزمین مانده دارد که اگر همه هم شانه زیر بار دهیم باز کلی بار برزمین خواهد ماند. اگر محور خدا باشد همه خلق خدا می توانند کنار هم، پای یک پرچم بایستند و سر یک سفره بنشینند اما وقتی خدا از معادلات ما حذف شود، بی عدالتی چنان همه گیر می شود که باطل جای حق بنشیند.

تلخ است این فضا. قضایی تلخ هم اقتضای این رفتار است. از امامِ انقلاب بشنویم این هشدار را؛ “بترسید از آن روزی که مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست، و یک انفجار حاصل بشود. از آن روز بترسید که ممکن است یکی از «ایام الله» – خدای نخواسته – باز پیدا بشود. …”

بترسم و اگر نه برای خدا، برای ماندن خود، از این مسیر غلط برگردیم….

انتهای پیام