آقای پزشکیان! مومن از یک سوراخ چند بار گزیده نمیشود؟ | رضا رئیسی
رضا رئیسی، روزنامهنگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
نزدیک یازده سال پیش بههنگام خداحافظی با یکی از مسئولین ارشد دولت یازدهم که از حسن اتفاق یکی از وزرای دولت چهاردهم نیز هست به وی گفتم با این رویهای که پیش گرفتهاید، مدام سنگر به سنگر در برابر زیاده طلبی جماعتی تمامیت خواه عقب نشینی میکنید، منتطر تلطیف رویکرد و تغییر نگاه این طیف نباشید و آنان هر روز یک گام به جلوتر خواهند گذاشت و آخر سر این شما هستید که تحت سیطره و فشار آنان مجبور به تغییر رویکرد و به تبع آن قاصلهگیری از خاستگاه سیاسی و اجتماعیتان شده و در این وانفسا بازنده بزرگ خواهید شد.
به رغم کیاست و کاریزماتیک بودن کاراکتر حسن روحانی و تجربیات چند دههای در گلوگاه های راهبردی و جایگاه های امنیتی حساس که او را در جایگاه شخصیتی پیچیده و سیاستمداری قهار و حریفی چغر و بد بدن قرار داده بود، شاهد بودیم که تندروها چگونه پیش آمده و چگونه دولت او را زمینگیر کردند.
حال در روزهای پایانی اولین سال سکانداری دولت چهاردهم، شاهد آن هستیم که تندروها جریتر از هر زمان دیگری و حتی فراتر از آن سالها به رغم توصیه های صریح و تاکید موکد بر انسجام گرایی و توصیه به وحدت و یکپارچگی و پرهیز از کارشکنی و کمک به دولت مستقر و همدلی قوای سهگانه، نه تنها قوه مجریه که معتدلین در قوه مقننه و حتی رئیس قوه قضاییه را هدف و آماج حملات خود کرده و هیچ توجه ندارند که شرایط کشور چیست و تحت چه فشارهای داخلی و خارجی سخت و طاقت فرسایی روبروست.
طرفه آنکه، راهبرد اصلی و رویکرد اعلامی رئیس دولت از همان ابتدای آغاز به کار، پیگیری وفاق ملی بوده است و عطف به همین پارادیم، دولت بر خلاف همه ادوار نه از مخروبهای که تحویل گرفته چیزی گفت نه حتی شاهد تغییرات ملموس و محسوس و مورد انتظار در بدنه مدیریتی دولت بودیم و نه مواضع تهاجمی و تقابلی از سوی مسعود پزشکیان به بوته اجرا گذاشته شد و هر چه بود در نهایت مدارا و ملاطفت و جلب همراهی و همدلی بود تا جایی که از همان بدو کار صدای اعتراض حامیان سیاسی و همراهان گفتمانی دولت به هوا خاست.
پزشکیان وعده چندانی نداده بود اما برای ایجاد همدلی و جلب همراهی طیف مخالف از برخی از همان اندک وعدهها و یا تغییر بانیان وضع موجود نیز عدول کرد و تا جایی پیشرفت که حتی فراتر از انتظار و مطالبه همان جماعت همیشه طلبکار گام برداشت.
اما واکنش آنان چه بود؟ حذف دو چهره اصلی و از ژنرال های سیاسی و اقتصادی دولت تنها 6 ماه بعد از آغاز به کار، شدیدترین حملات رسانه ای و پروپاگاندای سیاه و تخریبی متواتر در شبکه های اجتماعی بدون هیچ تقلیل و فروکاست، انتقاد و فشار بابت اندک انتصابات انجام پذیرفته که همسو با میل آنان نبود که نمونهاش در کارت زرد به میدری هویداست و بالاخره بهراهاندازی تجمعات خیابانی و بهکارگیری بدترین الفاظ و تندترین نقدها علیه رئیس جمهوری با چاشنی انتقاد از محسنی اژهای و شورای عالی امنیت ملی و… دردر روزهای اخیر.
در این روزهای پایانی سال به رغم همه فشارهای خارجی و داخلی و تلنبار شده بر سر دولت، این جماعت همیشه مدعی و طلبکار نه تنها لحظهای و لمحهای کوتاه نیامدهاند که بی محابا مشغول ترکتازی و حمله و هجمه به دولت و به نوعی کلیت نظام و عالیترین مقامات کشور هستند.
نکته آنکه با مرور سخنان اخیر رهبری معظم و شخص رئیس جمهوری، یک همدلی و همراهی تمام عیار و بی سابقه را در میان رئوس نظام شاهد هستیم و این نشان می دهد اگر قرار بوده وفاق ملی کارساز باشد، تاثیر خود را بر جای گذاشته و موجب اعتماد و همراهی وثیق و عمیق میان ارکان حاکمیتی شده است اما در سوی مقابل بیانگر این نکته هم بوده که تندروهای سوپر انقلابی قصد تغییر رویکرد و حرکت در مسیر وفاق ملی و همراهی حداقلی با دولت ندارند و مرغشان یک پا دارد.
به زعم نگارنده اکنون که در میان ارکان حاکمیتی، همنوایی و همدلی و اعتمادسازی رخ نمایانده، بهترین فرصت است که از یکطرف بساط خطرناک و رو به انحطاط تمامیت خواهان را جمع و جور کرد و از طرف دیگر دولت چهاردهم دست از رویکرد وفاق گرایی با این اقلیت زیاده طلب و تمامیت خواه بردارد.
آنان نشان دادهاند که اهل مماشت و تساهل و تسامح نیستند و تنها راهبرد و هدف آنان فتح سنگر به سنگر است و در مواجهه با چنین جماعت و تفکری، حتی سخن گفتن از وفاق ملی هم بلاموضوع و فاقد هرگونه اعتبار و اعتنایی است، چه رسد آنکه عطف به همه تجربیات این چند ماهه باز هم بر تکرار ابن سیاست غلط در مقابل آنان پافشاری شود.
وفاق ملی میان ارکان حاکمیتی رقم خورده و البته اصل آن باید معطوف به وفاق سازی با سرمایه اجتماعی و ایجاد حس همذات پنداری میان نهاد دولت-ملت باشد و آقای پزشکیان باید به این نکته توجه داشته باشد که هیچ سیاستمداری اعتبار خود را خرج کسانی نمیکند که نشان دادهاند، حاصر به کوتاه آمدن از مخالفت و کارشکنی و دشمنی خود نیستند، آقای پزشکیان شما اهل دعوا و مناقشه نیستند، حبذا و بسیار هم عالی اما اهل امتیاز دهی نالازم و ناخشنود کردن حامیان اصلی خود به ثمن بخس هم نباشید که متضرر اصلی شما خواهید بود و می گویند مومن دوبار از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشود.
انتهای پیام