نماد «عشق و حال»: از آیسان اسلامی تا تجاوز در کره جنوبی!

علی حجازی یزدی، نویسنده، در یادداشتی که در صفحه‌ی خود در ایکس منتشر کرده نوشت:

‏۱. در موضوع تجاوز گروهی نکته‌ی قابل تأمل این است که اگر آن خانم به میل خود رابطه‌ی گروهی را پذیرفته بود، از دید جامعه نه تنها فعلی غیراخلاقی صورت نگرفته بود، بلکه آن مردان ناز شست هم می‌گرفتند که خوب «عشق و حال» کردند! درواقع دیگر رابطه بر اساس پول یا روابط گروهی مذموم نیست.

‏۲. در مورد آیسان [اسلامی] نیز همین است. خوشتان بیاید یا نیاید، او نماد زندگی آرمانی است؛ نماد «عشق و حال».

جامعه او را دوست دارد چون بیش از ۱۰ سال است روشنفکران این جامعه به او می‌گویند هیچ ارزشی بالاتر از «عشق و حال» نیست، چون کثیری از آن روشنفکران خودْ نیز رویای آن زندگی را دارند.

‏۳. تعارض امروز صرفا آن است که مردان باید در انتخاب روسپی دقت بیشتری می‌کردند و از آغاز برای آن نوع رابطه توافق می‌داشتند.

جز این، نقدی به سبک زندگی و ارزش‌هایی که رابطه‌ی گروهی را به عنوان اوج خوشبختی در زندگی مطرح می‌کنند، وارد نیست. مسأله دیگر اخلاقی نیست؛ حقوقی است.

‏۴. با جامعه‌ای مواجهیم که لذت‌گرایی را در اعلی حد خود ترویج و هر نوع مهارِ امیال را رد و استهزا می‌کند، واژه‌ی بی‌بندو باری دیگر در این جامعه حتی بار منفی ندارد، اما در موقعیت بحران یک دفعه یادمان می‌افتد باید یکی-دو بندِ کوچک به آن «بی‌بندی» اضافه می‌کردیم.

‏۵. شبیه به آن شاگرد جادوگری شده‌ایم که وردهای مختلفی آموخته بود، اما استادش ضدطلسمِ آن وردها را به او نگفته بود.

«عشق و حال» را بلدیم، محدود کردن را نه. آخوند و رساله‌ی عملیه را نشانه رفتیم، به همراهش هر نوع اخلاق و معنا در زندگی را زدیم.
فعلا این اقتضای تاریخی ماست. باید پذیرفت.

انتهای پیام