«وحدت امت» دغدغه مهم «مقتدای زهرای مرضیّه»

حجت الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

داغ جانکاه فراق زهرای مرضیه بر امام علی، دردی است که هیچگاه فراموش نمی‌شود: «اندوهم بر این مصیبت، همیشگی و شب‌هایم به بیداری، پیوسته خواهد بود»(خطبه۲۰۲ نهج البلاغه) و ما شیعیان به پیروی از مولایمان این غم را جاودانه می‌داریم و بر این مصیبت همیشه می‌گرییم اما به تعلیم مولایمان علی؛ در کنار این مصیبت سنگین و غم ماندگار، مصالح مهم دین و امت اسلام هم باید لحاظ شود و نباید در این غم چنان زمام اختیار از کف دهیم که ناآگاهانه آب به آسیاب دشمنان دین و امت بریزیم و بر مصایب زهرای مرضیه و مقتدایش، اضافه کنیم.

رفتاری که از جانب حاکمان بعد از پیامبر، با دختر والامقام او صورت گرفت چنان دردآور، توهین‌آمیز و شکننده بود که حضرت به صراحت تمام خشم خود از آنان را اظهار کرد و از همه آنان روگرداند و با قسم و تاکید به آنان اعلام کرد که نفرینشان خواهد کرد و دیگر هرگز با آنان سخن نخواهد گفت(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۲۶۴).

قهر و خشم زهرای مرضیه از حاکمان جامعه اسلامی، بر آنان گران بود، از این رو در صدد دلجویی برآمدند و به مقتدای زهرا متوسل شدند و امام هم که مصلحت دین و امت را بر هر چیز دیگری ترجیح می‌داد، نه تنها دست ردّ به سینه آنان نزد، که شفاعت کرد تا زهرای مرضیه آنان را بپذیرد و دخت والامقام پیامبر هم تقاضای امام خویش را بر دیده نهاد و آنان را پذیرفت و برای ثبت در تاریخ از آنان اقرار گرفت که خشمش مستلزم خشم خدا و رضایش سبب رضای خداست و بعد از اقرار آنان، اعلام کرد که «تاریخ بداند دختر والای پیامبر ناراضی از آنان، دنیا را وداع کرده است».

بعد از آن هم امام و فرزندان معصومش با این که مظلومیت بانو را یادآوری می‌کردند، ولی وحدت امت را مهم‌تر دیدند و برای حفظ آن، بر این مظلومیت‌ها صبر کردند. امام علی(ع) با خلیفه بیعت کرد و بعد از آن هم همیشه اعلام می‌کرد: « سوگند به خدا! به امور گردن مى‏نهم تا هنگامى که اوضاع مسلمین رو براه باشد و از هم نپاشد و جز من؛ به دیگرى ستم نشود»(نهج البلاغه، خطبه۷۴).

وقتی هم خلافت را به دست گرفت، از این مظلومیت سخنی جز به ضرورت نگفت و بر این آتش، هیزمی نریخت و بعد از امام هم، فرزندانش این مظلومیت را در سینه خود نگه داشتند و اجازه ندادند وحدت امت خدشه‌دار گردد. زهرای مرضیه باید همان گونه که خدا خواسته و پیامبر برنامه ریخته؛ «منار هدایت» امت باشد و پیروان زهرای مرضیه باید با زنده نگه داشتن قولی و عملی سیره، اخلاق، رفتار، سخنان و باورهای او، او را همچنان «محبوب امت و منار هدایت» بدارند.

امید که شیعیان اهل بیت با اقتدا به مقتدای زهرای مرضیّه، در عزاداری‌ها مصلحت اسلام و امت را حفظ کنند و دشمنان اسلام و امت را شاد نسازند.

انتهای پیام