چرا آلودگی هوا سودمند است؟
حامد پاک طینت، اقتصاددان، در کانال تلگرامی مجمع فعالان اقتصادی نوشت: «شاید تعجب کنید این روزها که همه از آلودگی در حال خفه شدن هستیم و چشمانمان حتی تابلوی خاموش شاخص آلودگی را هم دیگر نمی بینید چگونه میتوان از سودمند بودن آلودگی هوا گفت.
درست است که هر ساعت ۷ نفر به همین دلیل زودتر از موعد، ما را به سوی آخرت ترک میکنند، درست است که این وضعیت حداقل ۱۲ میلیارد دلار خرج روی دست سیستم بهداشت و درمان گذاشته، درست است که تعطیلی های پی در پی به مناسبت آلودگی هوا، ۱۰ میلیارد دلار دیگر هم به اقتصاد ضربه زده و اگر بخواهیم همه اینها را فاکتور کنیم سر به فلک می کشد، اما اینها یک سر ماجراست.
آنسوی ماجرا خبرهای دیگری است!
با عدم اجرای قوانین سخت گیرانه زیست محیطی از جمله وِل بودن نصب فیلتر، سوزاندن مازوت یا بروزرسانی فناوریهای عهد قاجار، سودها افزایش می یابد.
شرکتهای تولیدکننده فرآورده های نفتی، پتروشیمی، فولاد، سیمان و البته نیروگاهها می توانند قیمت تمام شده خود را در این وضعیت مساعد، کاهش و سودآوری را افزایش دهند. البته که هیئت محترم مدیره هم به این ترتیب سزاوار پاداش بیشتری است.
مازوت به دلیل قیمت پایین، حاشیه سود صنایع را ۳۰ تا ۵۰ درصد افزایش میدهد، از واحدهای کوچک تا بزرگ. کارخانه فولاد مبارکه که ۷۰% فولاد خام کشور را تولید میکند نمونه ای است که به دلیل کمبود گاز در زمستانها به سوخت مازوت روی آورده و به این ترتیب هزینه سوخت خود را نصف کرده است.
یک میلیارد دلار سود این شرکت در سال قبل بوده که ۱۵ تا ۲۰ درصد آن مستقیما از صرفه جویی در هزینه های سوخت و عدم سرمایه گذاری در فیلترهای هوا حاصل شده است! شرکتهای بزرگ سیمان کشور ۷۰% سوخت خود را از مازوت تامین میکنند که حاشیه سود آنها را ۲۰% افزایش می دهد. سیمان تهران سال گذشته ۳۰۰ میلیارد تومان بدلیل سوخت ارزان قیمت، سود بیشتری حاصل کرده است.
این همه ماجرا نیست
پالایشگاهها هم مازوت را به جای صادرات که البته در دنیای مدرن مشتری کمتری دارد، به صنایع خودمان در داخل میفروشند. چه بازاری بهتر از ایران؟! تولید ۶۰ میلیون لیتر مازوت در پالایشگاهای کشور این حقیقت را تایید میکند. فقط سیمانی ها و فولادیها نیستند. پتروشیمی ها هم مشتری پروپاقرص مازوت هستند. ۱۵ تا ۲۰% سودهای کلان پتروشیمیها که اغلب محصولاتشان صادر می شود بدلیل استفاده از مازوت ارزان قیمت است.
حیف است که صنعت خودروسازی، دردانه عزیزمان از این سود بیبهره باشد
تولید خودروهای آلاینده، بدون ارتقا به استانداردهای جهانی هزینه تولید این عزیزان را به شدت کاهش می دهد. همین [خودروسازها] با تولید ۱ میلیون خودروی آلاینده بدون سرمایه گذاری در رفع آلایندگی ۱ تا ۲ میلیارد دلار کمتر از جیب مبارک هزینه میکنند. بگذریم از اینکه خودروهای به اصطلاح ملی و البته فرسوده ما ۶۰ برابر خودروهای نرمال، آلاینده هستند.
حالا که همه چیز به حول و قوه الهی مهیاست اجازه دهید از تجارت مازوت هم بهره مند شویم. مشتری های دست به نقد و بدون مزاحم و مملکت بدون گاز، شرایط را برای یک تجارت شیرین مهیا کرده است. دلالان محترم سوخت کثیف دست به کار شده اند تا از کشور دوست و همسایه، عراق هم ۳۰۰ میلیون لیتر مازوت وارد کنند. بی خیر و برکت هم نبوده، بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار حاشیه سود داشته است.
البته هستند ممالکی در همین حوالی خودمان از جمله ترکیه که با سرمایه گذاری سالیانه ۷ میلیارد دلار در فیلتراسیون، مدرناسیون و اعمال قوانین سفت و سخت از اینگونه سودآوری برخی رفقا جلوگیری کرده یا عربستان که با سرمایهگذاری ۱۰ میلیارد دلاری در فناوریهای پاک ۱۵% از آلایندگی صنایع نفت و پتروشمی خود را کاهش داده اما همانگونه که استحضار دارید با توجه به اینکه اقتصاد، اولویت کشور ماست الگوبرداری از این ممالک به کلی خطاست.
تنها به سود بیاندیشید.»
انتهای پیام
