همین‌مان کم بود که سر داعش نیز بایکدیگر گلاویز شوید

عصر ایران درباره واکنش‌ها به حمله موشکی ایران به داعش در یادداشتی خطاب به «آقایان و خانم‌های اصلاح‌طلب و اصول‌گرا» نوشت: حمله موشکی ایران به مواضع داعش، درست چند روز بعد از عملیات تروریست ها در تهران، هم خرسندی مردم را به دنبال داشت و هم حس همدلی ملی -که بعد از عملیات تروریستی در تهران ایجاد شده بود- را تقویت کرد.

با این حال، اظهار نظرهای خامی که از سوی برخی مسوولان در دولت و سپاه مطرح شد، شیرینی این اقتدار را به کام ملت تلخ کرد.

بعد از شلیک موشک ها ، مردم و همه جناح های سیاسی لب به تحسین آن گشودند. گویا برخی مسوولان بعد از این که دیدند به اصطلاح “کار گرفته است”، ترجیح دادند آن را به نفع خود مصادره کنند:

یکی گفت وزارت اطلاعات، محل تجمع تروریست ها را به سپاه داده است،دیگری گفت نه خیر ، خودمان اطلاعات را جمع آوری کردیم، آن دیگری از دستور رئیس جمهور که رئیس شورای عالی امنیت ملی نیز هست، برای حمله موشکی خبر داد و … و بدین ترتیب، کار به نزاع و حتی بی احترامی در برخی رسانه ها کشید که هر کسی می گفت افتخار این کار مال ماست!

اگر مردم ایران شلیک به داعشی ها را تأیید کردند و از آن خوشحال شدند، به این دلیل بود که این “اقدام خوب” را یک “اقدام ملی” می دانستند، کما این که واقعاً هم یک اقدام ملی بود و مگر می شود برای انجام یک عملیات برون مرزی که دارای ابعاد بین المللی وسیعی نیز هست، تنها یک بخش از نظام رأساً تصمیم بگیرد و رأساً اجرا کند؟!

منازعات در خصوص شلیک موشک ها به داعش، نشان داد که برخی افراد استعداد عجیبی دارند که حتی از “وفاق ملی” نیز یک “نزاع جناحی” درست کنند و این، یک “خطر ملی” است، خطری به مراتب خطرناک تر داعش.

قرار بود این عملیات، اقتدار و همدلی ما را به رخ جهانیان بکشد اما گویا عده ای در داخل، هنوز معنای اقتدار و وحدت ملی را متوجه نیستند و با گفته ها و نوشته های خود می خواهند به جهان بگویند ما آنقدر با خودمان درگیر هستیم که سر 6 تا موشکی که به داعش زدیم هم با هم دعوا می کنیم!

وقتی آمریکا به سوریه حمله موشکی کرد، همه جا گفتند “آمریکا” به سوریه موشک زد. پنتاگون برای خودش ادعا نکرد که کار ما بود، نیروی دریایی نگفت که نه خیر، موشک ها از روی ناوهای ما بود، سیا داد نزد که اطلاعات هدف را ما جمع کرده بودیم، کاخ سفید بیانیه نداد که کار کار ترامپ بود و لاغیر؛ همه گفتند “آمریکا” به سوریه حمله موشکی کرد.

اینجا نیز، فارغ از تقسیم کاری که طبیعتاً برای چنین اقدامات بزرگی می شود، این “ایران” بود که به مقر داعشی ها موشک زد تا انتقام خون شهروندانش را از تروریست ها بگیرد.

اگر کلمه “ایران” را یاد بگیریم و اگر بدانیم هیچ کدام از ما، بدون این کلمه هویت ملی نداریم، آنگاه بسیاری از این دعواها و لج بازی های کودکانه از بین می رود.

دولت، رئیس جمهور، شورای عالی امنیت ملی، سپاه و دیگران ، شأنی جز خادمی “ایران” ندارند. آنچه نیز در قضیه موشک ها انجام دادند، کار مشترکی از همه خادمان ایران بود که ستایش ملت ایران را به دنبال داشت و حیف است که برخی افراد، آن را به منازعات سخیف جناحی تنزل دهند و از یک کار افتخار آمیز، یک دعوای حقیرانه و شرم آور داخلی درست کنند.

آقایان و خانم های اصلاح طلب و اصولگرا ! همین مان کم بود که سر داعش نیز با یکدیگر گلاویز شوید،  بس کنید، دنیا را به ما نخندانید.

انتهای پیام