پرونده هسته ای، برائت یا محکومیت

علیرضا بودش، وکیل دادگستری و مدرس دانشگاه در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده، نوشته است:

واقعیت آنست که آژانس بین المللی انرزی اتمی یک دادگاه بین المللی نیست. این آژانس تنها یک موسسه ی بین المللی است و شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز یک دادگاه نیست که بتواند براساس اصول قضایی به مسائل طرح شده ی مربوط به حفظ صلح و امنیت بین المللی رسیدگی کند و حکم برائت یا محکومیت کشورها را صادر کند.
بنابراین در مورد فرجام پرونده هایی همچون پرونده ی هسته ای ایران باید اذعان داشت که هیچگاه نمی توان از تبرئه یا محکومیت کشوری سخن به میان آورد و معلوم کرد کدام کشور گناهکار و کدام کشور بی گناه است.
در اینجا بحث بر سر مسائل سیاسی و منافع راهبردی کشورهاست کشورهایی که در عرصه ی روابط بین الملل با روش های سیاسی توصیه شده در حقوق بین الملل و نه روش های قضایی بین المللی به دنبال دستیابی به منافع خود هستند. بر این اساس است که در عرصه ی حقوق بین الملل نیز مذاکره در کنار سایر راه حل ها یکی از روش های حل مسالمت آمیز مناقشات بین المللی و منطقه ای به حساب می آید.
نهایت امر اینکه در قضیه ای مانند پرونده ی هسته ای ایران و مذاکرات 1+5 بحث بر سر محکومیت یا عدم محکومیت ایران اصولا موضوعیتی ندارد. در چنین قضایایی در واقع امر این افکار عمومی جهانی و همین طور اقوال و اعمال طرف های درگیر پس از توافقات صورت گرفته و پایبندی به تعهدات حاصل از توافقات مکتوب است که نسبت به برائت یا محکومیت کشورها در دادگاه افکار عمومی جهانی تکلیف را روشن می کند وگرنه برای مثال شرایط موجود در برجام و یا گزارش هایی مانند گزارش های آژانس در مورد پرونده ی هسته ای ایران همانگونه که پیشتر نیز بیان کردیم اصولا به خودی خود این توانایی را ندارد که به دنبال تعیین مقصر و حقیقت یابی و یا محکومیت و تبرئه ی کشورها باشد.
مخلص کلام آنکه گزارش ها و قطعنامه های شورای امنیت و آژانس های بین المللی علی العموم دارای ماهیت قضایی نیستند و بیشتر هدف از کارکرد این نهادها و به تبع آن اسناد صادره توسط آنها حفظ وضع موجود و حداکثر حفظ صلح و امنیت بین المللی و توازن قوا – البته بیشتر به نفع قدرت های طراز اول جهان – است.

انتهای پیام