سخنی با نمایندگان مجلس | تاملاتی درباره تعطیلی هشتم ربیع
حجت الاسلام «هادی سروش» مدرس حوزه، در یادداشتی با عنوان «سخنی با نمایندگان مجلس | تاملاتی درباره تعطیلی هشتم ربیع» نوشت:
✅در دنیا مرسوم است که تعطیلات دارای خاستگاه ملی یا مذهبی دارد.
✅هشتم ربیع الاول (روز شروع امامت امام عصر-ع) خاستگاه ملی نداشته و فقط یک خواستگاه مذهبی است و هرچه مورد ارزیابی قرار می‌گیرد وجه تعطیل عمومی آن توجیه پذیر نیست. مضاف به اینکه طبق بیان نایب رییس مجلس شورای اسلامی؛ “اصل طرح تعطیلی چنین روزی ، به درخواست یکی از مراجع بوده و مراجع دیگر موافق آن نبوده اند”.
✅اجازه دهید از زوایه دیگر به بررسی این موضوع بنشینم ؛
در خاستگاه مذهبی توجه به نکاتی خالی از اهمیت نیست.
آنچه در امور مذهبی در پایگاه اصلی آن که حوزه های علمیه باشد مطرح است توجه به روزهای شهادت ائمه (ع) است که مورد تعطیلی حوزه و بازار می گشته تا با برقراری دسته های عزاداری و شرکت در مراسم سوگواری ، یادونام آن امام شهید ارج نهاده شود و ظلم ظالمان مورد تنفر و تبری قرار گیرد.
بر این اساس ما سیره تعطیل کردن حوزه و بازار را در ایام ولادت حضرات معصومین (ع) به شکل جدی نداشته ایم و هنوز هم بصورت جدی نداریم.
بله استثناءاً ولادت پیامبر و امیرالمومنین و امام عصر(علیهم السلام) حساب خاص خود را دارد.
خوب ؛
وقتی اینچنین سیره ای در مورد سالروز ولادت معصومین (ع) در حوزه ها و شهرهای تابعه دیده نمیشود ، چگونه میتواند تعطیلی شهرهای کل کشور و مهمتر ادارات و شرکت ها در سراسر مملکت ، توجیه پذیر باشد؟!
✅نقد بیشتر ؛ تعطیلی سراسری بخاطر چیزی است که نه عنوان سالروز شهادت راداراست و نه سالروز ولادت ، بلکه عنوان جدیدی بنام “شروع امامت” است !
آیا ما برای شروع امامت امام علی (ع) که امامتش تعیین کننده نقطه حق و باطل است ، چنین تصوری که منجر به تعطیل عمومی بشود را داریم ؟
آیا برای شروع امامت حضرت اباعبدالله (ع) که بدون تعارف امامتش ، تضمین کننده بقاء دین بوده وهست را داریم ؟
شروع امامت حضرت صادق(ع) که “رئیس مذهب ” است راچطور؟
✅فارغ ازاین عنوان “شروع امامت” که صدالبته بسیار هم محترم و مقدس است ، تعطیلی هشتم ربیع ،دارای چهارنقطه مهم پرسشی قرار داردکه بجاست بعدازعالمان دینی ، اصحاب فکر وخصوصا دست اندرکاران “قانون گذاری” بدان توجه وافر فرمایند :
۱) بر اساس نقطه نظرات فوق در سیره معصومین ، چنین مناسبت “من درآوردی” دارای کوچکترین سابقه ای در سیره مبارکه اهلبیت(ع)نیست!
۲)هشتم ربیع روزشهادت امام عسگری(ع) هم هست ، آیا جمع شادی و عزا امکان پذیر است ؟
۳) روز بعد از آن؛ نهم ربیع است که برخی از شیعیان تندرو بجهت حادثه ای که البته اتفاق افتادنش هم از نظر تاریخی خیلی روشن نیست ، به شادی میپردازند و نام “عیدالزهراء” بر آن گذاشته اند !
خوب با توجه به نکته سوم ، آیا سزاوار است ما مقدمات جدایی و دوری فِرَق مسلمین را رقم زنیم ؟!
آیا این چنین حرکت های فاقد پشتوانه های عقلی و دینی ، مختل کننده وحدت مسلمین و جهان اسلام نیست ؟
آیا در این “طرح ها” ؛ شما بوی افکار آلوده ای مانند “انجمن حجتیه” هائی که در ادبیات امام خمینی به “ولایتی های بی ولایت” مشهور شدند ، استشمام نمی کنید؟
۴) در هر تعطیلی ضرر و زیان اقتصادی زیادی متوجه کشور میشود که جبران ناپذیر است!
اگر واقعا در یک تعطیلی عمومی مسئولان دینی و فرهنگی جامعه ، نتوانند به اندازه خسارت وارده بخاطر تعطیلی ، کار مهم دینی و یا ملی به کشور عرضه کنند ، کدام “عقل” و یا کدام “شرع” چنان خسارت مالی بر میلیون ها شهروند را تایید میکند؟!
✅صاحب این قلم ،بارها و بارها از آن رهگذر که ملبس به لباس روحانیت است و خود شخصا در میان عامه مردم برای شرکت در جلسات و یا در بازارخرید حضور “بی حاجب” داشته ، شاهد اعتراض مردمان در زیادی تعطیلات کشور بوده ام ، مسئولان بپذیرند که بخش مهمی از جامعه در بخش های خصوصی مشغول کسب درآمد هستند و بخشی دیگر به بانک و امور مالی وابستگی دارند و گروهی نیز از شهرستانها برای اموری مانند دارو و درمان به مراکز استان ها باید مراجعه کنند و صدها نمونه از این دست ،چقدر در برابر تعطیلات متضرر و عصبی میشوند ؟
✅نکته مهم و اساسی:
ما سالروز ولادت با سعادت حضرت بقیه الله الاعظم (عج) را با یک سابقه طولانی که نشان از اهمیت چنین روزی است ، تعطیل نموده و به شادی و برپایی و شرکت در مراسم نیمه شعبان میپردازیم و باید هم بر این سنت نیکو توجه کامل مبذول داریم .
سوال اینجاست ؛ آیا در این سالها بر خودجوش بودن و افزایش نمادهای مردمی دربرپایی جشنهای نیمه شعبان ،حرکت افزایشی ، درلایه های اجتماعی ومردمی مشاهده میشودکه امروز بر آن شدیم ومیخواهیم مناسبت دیگری بیافزاییم؟
اینجاست که اجازه دهیددرخواست خودوبسیاری ازشهروندان جامعه رابه گوشِ دست اندرکاران این اموربرسانیم که؛
بیاییدو بر”کیفیت”بیافزاییدنه بر “کمیت”که بادههااشکال معقول مواجه است افزوده کنیم.
انتهای پیام
ضمن ادای احترام به آقای محلاتی و مطالب معرفتی ایشان در مورد اسلام و معنویت، این متن نشان دهنده ی عدم اهتمام علما به شادی و خوشحالی می باشد، تا جایی که نشان می دهد از دین، فقط عزاداری و زیارت آن را مهم می دانیم و مطالب دیگر فراموش شده است!
اگر هزینه های سنگینی که به نذریات غیر ضروری و اسراف حاصل از آن داده می شود، صرف گسترش سنت خوب و راه گشای قرض الحسنه می شد، دست خیلی از نیازمندان مالی گرفته می شد و چه برکاتی حاصل می گردید.سازمان ها و مؤسسات خیریه یی که در دنیای مسیحیت وجود دارد، قابل مقایسه با ما نیست!
یکی از کارکروهای مهم اهل بیت که درود خدا برآنان باد، کمک به نیارمندان وتوانمندی آنان بود.
آیا امام زمان حضرت مهدی (عج) می پذیرد که به بهانه آغاز روز امامت ایشان، در روز شهادت پدر عزیزشان مردم به شادی بپردازند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آیا بهتر نیست آدمی در هر تصمیمی که می خواهد اتخاذ نماید از عقلی که خداوند متعال عطا کرده استفاده کند و بعد آن را انجام دهد ؟؟؟؟؟؟