تصاویری از میزبانی عجیب در لیگ برتر فوتبال زنان
ضعف های مربوط به ساختار فیزیکی در ورزش زنان مقوله تازه ای نیست اما ته خط همه این کمبودها، ضعف مالی و جیب های خالی باشگاه هایی است که یا اسپانسر ندارند یا اسپانسر در آن ها اسمی بیش نیست.
به گزارش پایگاه خبری ورزش بانوان، تصاویری که می بینید سندی است بر ضعف های ساختاری ورزشگاه های تهران و نشان می دهد نام تهران به عنوان پایتخت و محل استقرار مرکزیت ورزش کشور ، فقط برای تیم های ملی به معنای فرصت است و نه برای همه ورزشکاران.
آذرخش یکی از تیم های حاضر در لیگ برتر فوتبال زنان است و تنها تیم تهرانی حاضر در این مسابقات که حامی مالی خاصی ندارد و هزینه های آن به طور شخصی پرداخت می شود.
آذرخش برای برگزاری بازی های خانگی اش همیشه دچار مشکل بوده و این مشکلات ، گاهی کار را به استیصال رسانده . آن ها توانایی اجاره ورزشگاه های بزرگ را ندارند زیرا بازی در ورزشگاه های بزرگ و استاندارد پول می خواهد.
حتی تصور برگزاری بازی های آذرخش در تهران در ورزشگاهی مثل تحتی و اکباتان هم مقدور نیست چون پولی در بساط ندارند که از عهده هزینه سنگین اجاره آن ورزشگاه ها بر بیایند.
زمین های دیگر تهران هم یا باید امکانان بازی تیم های زنان را داشته باشند یا در آخر هفته ، قابل اجاره کردن باشند و وقتی همه این مشکلات را کنار هم می چینیم به آذرخش حق می دهیم که از ابتدای لیگ تا به حال ۳ بار زمین خانگی اش را تغییر داده باشد.
نتیجه نهایی ، تحمل است و تحمل. این مشکل را هیچ تیم دیگری در لیگ برتر فوتبال زنان ندارد. انگشت اتهام هم نه به سمت آذرخش است و نه به سمت سازمان لیگ. آذرخش که بیش از این بنیه مالی ندارد و سازمان لیگ هم چاره ای جز راه آمدن با این وضعیت نمی بیند.
چه کسانی متضرر می شوند؟
دسته اول متضررین ، بازیکنان هستند. آذرخش پیش از هر چیز ، سلامت بازیکنانش را به خطر می اندازد و طبیعتا سلامت بازیکنان سایر تیم ها نیز در معرض خطر آسیب است. از این گذشته ، پرستیژ و شخصیت لیگ برتر فوتبال زنان و تیم های آن ، با بازی در چنین ورزشگاه هایی تحت تاثیر قرار می گیرد.
قرار گرفتن صندلی ها روی سکو که بسیار شبیه یه صندلی هایی است که سال ها پیش در مدرسه روی آن می نشستیم ، اوج این تراژدی است و شخصیت بازیکنان را زیر سوال می برد. مشخص نیست در این کارزار ، مربی باید کجا بایستد؟ آن بالا کنار صندلی ها؟ یا این پایین دور از نیمکت و در یک قدمی خط طولی زمین؟
راهکار چیست؟
نمی توان به آذرخش خرده گرفت که چرا زمین بهتر اجاره نمی کند چون پاسخی خواهد داشت که ما را قانع می کند. حداقل کسانی که با وضعیت اماکن ورزشی در تهران آشنا هستند در این زمینه ، خیلی زود قانع می شوند و می دانند اجاره زمین مناسب در تهران برای آن بازه زمانی چقدر دشوار است و پر هزینه.
همان طور که گفتیم انگشت اتهام به سمت سازمان لیگ هم نیست که چرا این زمین را تایید کرده. پس چه کند؟ به آذرخش بگوید که بفرمایید و از لیگ ، تشریف ببرید بیرون چون زمین مناسب ندارید؟ آن هم در لیگی که باید دم این و آن را دید که لطف فرموده و به تیمداری ادامه دهند؟
راهکار چیزی نیست جز تحمل و اندکی سلیقه از سوی میزبان. میزبان ، برای بهبود چمن نمی توانست کاری انجام دهد اما حداقل می توانست فکری برای جایگاه ذخیره کند. آیا شان بازیکن ملی ماست که روی آن نیمکت بنشیند؟ شاید لازم است ابزاری وجود داشته باشد که به باشگاه ها یادآوری کند اینجا لیگ برتر است پس لطفا به جایگاهی که در آن قرار دارید احترام بگذارید.
انتهای پیام
