خوانشی بر بیانیه مشترک سفرای اروپایی در تهران و 2 سؤال از امضا کنندگان

عصر ایران نوشت: می دانید آقایان و خانم های سفیر؟ مشکل شما دقیقاً مشکل همان ژنرال آمریکایی است که سال ها بعد از جنگ ویتنام، در پاسخ به خبرنگاری که پرسیده بود چطور می توانسته هزاران ویتنامی و از جمله غیر نظامیان را در سرزمین خودشان بکُشد؟ گفته بود: آنها شوق زندگی نداشتند!

سفرای اروپایی در تهران، در یک سالگی تجاوز روسیه به اوکراین، بیانیه مشترکی منتشر کرده اند.
  این بیانیه، حاوی نکات اصولی و درستی است، از جمله محکومیت تجاوز به مرزها و تمامیت ارضی کشورها، نکوهش کشتار غیرنظامیان و تخریب زیرساخت ها ، تاکید بر لزوم حمایت از آوارگان و …

ما نیز بر این باور هستیم که آنچه روس ها انجام داده اند، نقض  آشکار قواعد و مقررات بین المللی است چه آن که در عصر جدید، قشون کشی به کشوری مستقل و ضمیمه کردن بخشی از آن به خاک خود، به طرز فاجعه باری خطرناک و مخالف منشور ملل متحد و روح همزیستی جمعی جهانیان است.

سفرای اروپایی در بیانیه مشترک خود همچنین نوشته اند: 
“ما هر گونه حمایت نظامی از جنگ تجاوزکارانه و غیرقانونی روسیه علیه اوکراین را غیرقابل قبول می دانیم. فروش تسلیحات و سایر موارد کمک رسانی و یا کمک به کشوری که ناقص قوانین بین المللی می باشد، به عنوان نقض قوانین بین المللی به شمار می رود. چنین تسلیحاتی که پهپاد را نیز شامل می شود، به طرز بی رویه ای توسط روسیه علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های اوکراینی استفاده شده و منجر به رنج و ویرانی مضاعف می‌شود.“

با توجه به این بخش از بیانیه که ای بسا هدف اصلی سفرای اروپایی مقیم تهران نیز همین قسمت بود است، دو سوال از جنابان ایشان می کنیم و امیدواریم بتوانند جواب قانع کننده ای دستکم برای تاریخ داشته باشند:

1 – جنگی که عراق علیه ایران در سال 1359 خورشیدی آغاز کرد، آیا مصداق تجاوز به تمامیت ارضی یک کشور مستقل و نقض مقررات بین المللی بود یا خیر؟ قطعاً بود کما این که سازمان ملل نیز عراق را به عنوان آغازگر جنگ معرفی کرد.
اگر کمک تسلیحاتی به کشوری که ناقص قوانین بین المللی است، نقض قوانین بین المللی به شمار می رود، پس کمک های بی وقفه  کشورهای اروپایی و نیز آمریکا به رژیم متجاوز صدام در جنگ 8 ساله، مصداق بارز نقض مقررات بین المللی است که از فشنگ معمولی تا بمب های شیمیایی و انواع تانک و هواپیما را در اختیار بغداد قرار دادند تا به کشتار 8 ساله مردم، اشغال شهرها و تخریب زیر ساخت های ایران بپردازد.

آیا اروپایی ها به استناد همین بیانیه، اذعان به همکاری در تجاوز به ایران دارند و حاضرند سهم خود برای جبران آسیب های این جنگ را به ایران بپردازند؟

2 – نه بر اساس شعار و آرمان و … که طبق قطعنامه های سازمان ملل، هم اکنون بخش های زیادی از فلسطین در اشغال اسرائیلی هاست و قوای متجاوز صهیونیست، مدام در حال کشتار مردم فلسطین و تخریب خانه و اشغال بخش های دیگری از سرزمین مادری آنها هستند. اصلاً چرا از سفرای اروچا در تل اویو نمی پرسید در همین یک ماه اخیر چند کودک فلسطینی توسط سربازان اسرائیلی کشته شده اند؟
اگر کمک به متجاوز، شراکت در تجاوز است چرا اروپایی ها به حکومت متجاوز اسرائیل کمک می کنند؟
آیا حملات مکرر هواپیماها و پهپادهای اسرائیلی به لبنان، تجاوز به تمامیت ارضی یک کشور نیست؟ و آیا اروپایی ها در کنار اسرائیل نیستند؟
آیا لشکر کشی حکومت عربستان به یمن و بمباران بی وقفه شهرها، خانه ها و زیر ساخت های این کشور فقیر و کشتار گسترده غیرنظامیان یمنی، مصداق تجاوز و نقض مقررات بین المللی و جنایت هست یا خیر؟ اگر هست -که هست- چرا اروپایی ها با کمک به ریاض، شریک تجاوز شده اند؟

کسانی که برای دیگران نسخه می پیچند که نباید در کنار متجاوزان باشند، بهتر است ابتدا از دوستان متجاوز خودشان دوری کنند و بعداً به توصیه های انسانی و حقوقی بپردازند.

تاکید می کنیم که هدف این نوشتار، تطهیر تجاوزگری روس ها نیست. روسیه با هر متر و معیاری که در نظر بگیریم متجاوز و ناقض مقررات بین المللی است و کشتار انسان ها، به ویژه غیر نظامیان، عین جنایت علیه بشریت است.  سخن این جاست که آیا قواعد بین المللی، فقط برای حمایت از اروپایی ها وضع شده است و هنگامی که نوبت به مردم آسیا و آفریقا می رسد، می توان با سکوت از کنارشان گذشت و حتی در کنار ناقضان آن قرار گرفت؟

سفرای محترم و محترمه اروپایی در تهران!
اگر مرزهای اوکراین محترم است – که هست – مرزهای ایران و فلسطین و لبنان و یمن و … محترم است؛ اگر خون مردم اوکراین محترم است – که هست – خون ایرانیانی که 8 سال با کمک شما بر زمین ریخته شد نیز محترم است و خون سایر انسان ها.

می دانید آقایان و خانم های سفیر؟ مشکل شما دقیقاً مشکل همان ژنرال آمریکایی است که سال ها بعد از جنگ ویتنام، در پاسخ به خبرنگاری که پرسیده بود چطور می توانسته هزاران ویتنامی و از جمله غیر نظامیان را در سرزمین خودشان بکُشد؟ گفته بود: آنها شوق زندگی نداشتند!

این نکته ساده را بفهمید: همه انسان ها شوق زندگی دارند، از اوکراین و فرانسه و آمریکا تا ایران و یمن و فلسطین و همه جای دیگر.

انتهای پیام