دلالان سودجو، برنده مناظره احمدی نژاد و موسوی
گاهی دعواهای سیاسی جامعه چنان بالا می گیرد که دین، فرهنگ، اقتصاد و… را
تحت الشعاع خود قرار می دهد. به واسطه جادوی رسانه ها و القا و اغوای
سیاستمداران و سیاست ورزان، حرف های راست و دروغ چنان با هم خلط می شوند که
ذهن مخاطب از سیاست و رسانه بیزار می شود و …
به گزارش انصاف نیوز، سایت دانشجویی «مبارزه» در تحلیلی نوشت: مناظره های انتخاباتی سال ۸۸ هم مصداق این این القائات و اغواهای سیاسی بودند، تا جایی که جامعه به دو قطب کینه توز بدل شد و حرف های حق مجال چندانی برای طرح نیافتند. حرف های درستی هم که گفته شد، در هیاهوی سیاسی، ناشنیده ماند تا چند صباحی بگذرد و معلوم شود که برخی حرف ها درست بوده اند؛ فارغ از اینکه گوینده کیست و زمان و مکان و شأن بیان چیست.
چند هفته پس از انتخابات ۸۸ که حکم انتصاب معاون اولی رئیس جمهور صادر شد و دو هفته ای جنجال در پی داشت، حقیقت برخی حرف های مطرح شده در آن مناظره برملا شد. اما حرف های جدی تری که امروز اقتصاد و سیاست ما را تحت الشعاع قرار داده است، هنوز هم ناگفته اند. از آن جمله، مباحث اقتصادی مطرح شده درباره افول تولید ملی است، مسئله ای که در جریان تحریم های اخیر اقتصادی بیش از پیش به چشم آمد و معلوم شد کشور ما چون هنوز نمی تواند خوراک دام و طیور تولید کند با اولین موج تحریم ها از تولید گوشت مرغ باز می ماند و آن وقت است که مرغ در آستانه ماه رمضان به شدت گران می شود و از سوی دیگر صف های طولانی خرید مرغ، آبروی ملی مان را به حراج می گذارد!
نمونه برجسته این محصولات گندم بود که در پایان دولت اصلاحات، به خودکفایی در تولید آن رسیدیم، چنانچه رهبری هم در این زمینه از رئیس جمهور تقدیر کردند: «کسی باور نمی کرد که ظرف ۳ سال این هدف مهم محقق شود اما به لطف پروردگار و همت و تلاش دست اندرکاران این کار انجام شد که لازم است با تولید برنامه های رسانه ای جذاب اینگونه حقایق برای مردم بازگو شود.» (دیدار اعضای هیأت دولت با رهبر انقلاب، مورخ ۴ شهریور ۱۳۸۳)
اما حیف که چندی بعد در دولت آقای احمدی نژاد دوباره تولید گندم نزول کرد و مجبور به واردات سنگین غلات شدیم. امری که همچنان ادامه دارد.
نمونه هایی از این انتقادات به وضعیت تولید کشاورزی و صنعتی در مناظره های سال ۸۸ مطرح شده بود، از جمله واردات بی رویه شکر از خارج که کشاورزان نیشکر خوزستان را به خاک سیاه نشاند. همچنین چای و برنج شمال که میرحسین موسوی در این باره در مناظره خود با احمدی نژاد گفته بود: «برای مردم باید تولید ایجاد کنیم، کار ایجاد کنیم، صنعت خود را باید تقویت کنیم نه اینکه برنج باسماتی رشت را فرابگیرد، چایش یک جور شود.»
اما نمونه بسیار ساده ای از محصولات کشاورزی که با خاطر واردات از چین! موجب ورشکستگی کشاورزان ما را فراهم آورده بود، محصول «سیر» بود. مسئله ای که شاید بسیار بی اهمیت بنماید اما حقیقت داشت و هوز هم حقیقت دارد. چنانکه موسوی در مناظره انتخاباتی خود با آقای احمدی نژاد به آن اشاره کرد: «محصول استان همدان سیر است، در سفرم به همدان به من گفتند از چین سیر وارد می شود و ما نمی توانیم سیر بکاریم. ما باید این چیزها را از بین ببریم و حداقل یک عِرق ایرانی داشته باشیم و در اقتصاد نفت تحقیر آمیز است که صنعت و کشاورزی، تولید، اقتصاد و فرهنگ ما در معرض نابسامانی ها قرار بگیرد.»
اما فردای همان مناظره جنجالی رئیس سازمان جهاد کشاورزی همدان مصاحبه ای کرد و در پاسخ به سخنان موسوی گفت: «در سال ۸۷ به میزان ۲ هزار و ۸۵۲ هکتار در استان همدان سیر کشت شده که تولید ۳۴ هزار تن را در پی داشته است.» حسین رجبیان در پایان از تعرفه واردات سیر در کشور به صورت ۱۰۰ درصد خبر داد و عنوان داشت: «در سال ۸۸ سطح زیر کشت سیر در استان ۲هزار و ۵۰۰ هکتار بوده که پیش‌بینی می‌شود در تیر ماه سال جاری ۳۰ هزار تن از این محصول برداشت شود که نشان از تداوم کشت سیر در استان را دارد.»
چنین مصاحبه ای دلالت بر بلند بودن دیوار حاشا می کند وگرنه واردات محصول سیر از چین چیزی نیست که بتوان کتمان کرد. آنگونه که خبرگزاری مهر در این باره گزارش می دهد استان همدان به عنوان قطب تولید این محصول به طور متوسط سالانه ۲۵ هزار تن سیر را از دو هزار هکتار زمین کشاورزی برداشت می کند که متاسفانه سال ۸۹ از ۲۵ هزار تن سیر تولیدی استان همدان که مرغوبیت بالایی در کشور دارد، تنها هزار و ۴۰۰ تن، آن هم فقط به کشورهای همسایه از جمله عراق، ترکیه، آسیای میانه و حاشیه خلیج فارس صادر شد. در استان همدان ۱۳۰۰ نفر دراین زمینه مشغول به کارند و از ۱۱ هزار هکتار زمین زیر کشت سیر در کشورسالانه ۱۰۶ هزار تن سیر برداشت می شود و میانگین برداشت این محصول در هر هکتار ۱۵ تن است. این در شرایطی است که سیرهای چینی توانسته اند با بسته بندی های زیبا و شکیل بازار سیر در کشور و استان همدان را تسخیر و کشاورزان را در فروش محصولات خود با چالش روبرو کنند. ورود سیر چینی با قیمتی پائین، نبود کارخانه های فرآوری، نبود بسته بندی مناسب، کم توجهی مسئولان در حمایت از محصول سیر همدان، بالابودن هزینه تولید و دیگر علل موجب شده سیر همدان با چالش جدی در مصرف و صادرات مواجه شود.
ضمن اینکه ورشکستگی سیرکاران تنها به استان همدان محدود نمی شود، بلکه مشکل کشاورزان استانهای اردبیل و گلستان هم هست. چنانکه دو سال بعد همان خبرگزاری فارس از قول محسن رشیدی نماینده صنف تولید‌کنندگان سیر نوشت: «هجوم سیر چینی قاچاق همزمان با برداشت محصول داخل باعث شد سیر داخلی در انبارها جوانه زده و هیچ خریداری نداشته باشد. زمانی که سیر داخلی به قیمت ۳ هزار تومان بود عده‌ای سودجو با قاچاق سیر به کشور آن را کیلویی ۱۷۰۰ تومان فروختند و سیر تولید‌کنندگان داخل در انبارها فاسد شد.»
رشیدی با بیان اینکه سیر جزو اولین محصولاتی بود که توسط وزارت جهاد کشاورزی ممنوعیت ثبت سفارش آن اعلام شد، گفته بود: «به نظر می‌آید بحث ممنوعیت در کنار نبودن قانون محکم به عنوان دستاویز و بهانه‌ای برای سود بیشتر سودجویان شده است. معمولا با طرح موضوع ممنوعیت ورود کالا به ویژه در مورد محصولات کشاورزی قیمت آن در بازار بالا رفته و در این زمان که تجار به صورت رسمی اجازه واردات ندارند، مافیای واردات دست به کار شده و به صورت غیر رسمی و قاچاق از مرزها وارد کشور می‌کنند. نبودن قانون محکم باعث شده نهادهای داخل تقصیر را به گردن دیگری انداخته و در این میان تنها تولید‌کنندگان داخل و مصر‌ف‌کنندگان هستند که متضرر می‌شوند.»
به گفته وی: «در حال حاضر غرفه‌های شهرداری تهران مملو از سیرهای چینی است که در بسیاری موارد در بسته‌بندی‌های ایرانی به مردم داده می‌شود. این در حالی است که سیرهای چینی حتی قابلیت ترشی گذاشتن هم ندارند و با یک هفته نگهداری کلا از بین می‌روند.»
نماینده صنف تولید‌کنندگان سیر تصریح کرده بود: «موضوع قاچاق سیر بارها به گمرک، وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام شده اما آنها همچنان ممنوع بودن ثبت سفارش را پیش کشیدند و هیچ کاری نکردند و در حال حاضر هم بازار داخل فراوان از سیرهای چینی و انبارها پر از سیر فاسد و جوانه زده ایرانی است.»
اما در آخرین گزارشی که از این معضل در رسانه ها منتشر شده، کشاورزان استان گلستان گلایه های خود را مطرح کرده اند. خبرگزاری مهر در این باره می نویسد: «این روزها انواع و اقسام محصولات کشاورزی چینی نظیر سیر و بادام در بازارهای گلستان خودنمایی می کند و این مسئله انگیره کشاورزان را برای فعالیت در این بخش کمتر کرده است. ورود انواع و اقسام محصولات کشاورزی بی کیفیت و با قیمت نازل درحالیست که گلستان قطب مهم محصولات کشاورزی کشور بوده و بیش از ۹۲ نوع محصول در آن تولید می شود. این وضعیت به گونه ای است که گلستان حدود ۳٫۵۵ درصد تولیدات کشاورزی کشور را تامین می کند و سهم بسزایی در تامین محصولات کشور داراست. ورود اجناس و محصولات کشاورزی از سایر کشورها به گلستان داد کشاورزان منطقه را درآورده است و موجب اعتراض مسئولان استان نیز شده است.»
کار به جایی رسید که حتی آیت الله سید کاظم نورمفیدی – امام جمعه گرگان – هم در جلسه شورای فرهنگ عمومی استان گلستان از سیل بی رویه ورود محصولات کشاورزی چینی مانند بادام و سیر در بازارهای استان انتقاد کرده و گفت: «این اجناس بسیار ارزان تر از اجناس داخلی است و من در این شرایط در واقع احساس جنگ می کنم و اگر عمیق تر نگاه کنیم، متوجه می شویم در این جنگ ما به نفع کشور چین کار کرده ایم زیرا با خرید این اجناس، کارگران و کارخانه های آن کشور را سرپا نگه داشته ایم و به اقتصاد آنان کمک کرده ایم. همین امر باعث شده تا سرمایه گذار به ایران نیاید و در واقع یک جنگ مهم و بی سر و صدا برپا شود.»
تعبیر ایشان از این وضعیت اقتصادی هم جالب بود: «از دیدگاه من این مسئله مصداق جنگ نرم است و به همین دلیل تعبیر رهبری از جهاد، بار معنائی بسیاری دارد و ما نیز باید در این زمینه با تمام قوا وارد شویم.»
البته واردات محصولات قابل تولید در داخل فقط به محصولات کشاورزی محدود نمی شود. شاید مهمترین نمونه این مسئله؛ صنعت نساجی باشد و بخصوص پارچه چادر مشکی. آنچه می بینیم اینست که کشوری که به عفت زنانش می بالد و چادر مشکی را به عنوان الگوی حجاب برتر معرفی می کند، ناتوان از تولید چادر مشکی ناتوان است و تقریبا صد درصد پارچه مصرفی برای چادر مشکی ما از کره و ژاپن وارد می شود. اما نه به خاطر فناوری پیچیده پارچه مشکی و ضعف علمی و فنی ما، که به خاطر سیطره دلالان و واردات چی هایی است که برای کسب منفعت خود، تولیدگنندگان دلسوز کشورمان را با اعمال انواع رابطه های سیاسی و اقتصادی، به ورشکستگی می کشانند.
حال آیا وقت آن نرسیده که یک بار دیگر وقایع گذشته را با نگاه انتقادی و دور از هیاهوی سیاسی بازنگری کنیم تا علل داخلی مشکلات اقتصادی اخیر – که مسلما نمی توان همه آن را به تحریم های خارجی نسبت داد- معلوم شود؟
* مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام)
انتهای پیام
