رای مخالف میل، غیر آزاد شد

در حالی که در 4 سال گذشته، مدعیان بصیرت اصلاح طلبان را متهم می کردند که چون نامزدشان رای نیاورده، مدعی تخلف و تقلب در انتخابات شدند، روز گذشته آیت الله جنتی، فقیه عادل و دبیر شورای نگهبان هم به دلیل رای نیاوردن کدخدایی در مجلس اصولگرا، رای گیری درباره آن را غیرآزاد خواند و با متهم کردن برخی به حسادت به کدخدایی گفت: وی در مجلس با کمبود یک رأی نتوانست عضو شورای نگهبان شود و این مسئله مقدمه چینی شده بود و طبیعی نبود و این گونه نبود که رأی گیری آزاد باشد.

به گزارش انصاف نیوز، آینده نوشت: موضوع اعتراض به نتایج انتخابات سال 88 و به وجود آمدن تصور تقلب برای معترضین، زمینه هایی داشت، از جمله حمایت صریح شماری از اعضای شورای نگهبان از احمدی نژاد و حضور عضو این شورای ناظر بر انتخابات در میتینگ احمدی نژاد!

با این حال، اکنون که یک عضو سابق شورا در رای گیری در مجلس شورای اسلامی رای نیاورده، وی بسیار راحت رای گیری مجلس را غیر آزاد می خواند.

رسانه ملی هم در همین راستا در فضای مظلوم نمایی، اشک کدخدایی را درآورد و نشان داد.

حسن فاتحی در یادداشتی نوشت: تا به حال رسم دولتمردان انقلاب اسلامی، این بوده است که نه هنگام پذیرش مسئولیتها چنان مغرور باشند که خدا را فراموش کنند و نه هنگام تحویل مسئولیتها چنان رفتار کنند که انگار دنیا به آخر رسیده است.

برنامه بیست و سی شبکه دو، بالاخره در راستای پروژه تقدیم رسانه ملی به جریانی خاص، با شگرد خود،  جلسه تقدیر افراط گرایان از دکتر کدخدایی را چنان روی صحنه آورد که انگار در حق جناب کدخدایی ظلم آشکاری صورت پذیرفته است و این ظلم تنها با اختلاف یک رای و البته مهندسی شده و انتقامجویانه  از منظرایت الله جنتی صورت پذیرفته است!

پروژه مظلوم نمایی و عدالت محوری افراط گرایان، دیگر چنان نخ نما شده است که حتی عوام نیز با دیدن چنین صحنه هایی از خود سوال می کنند:

چرا زمانی که جناب محصولی تنها با اختلاف نیم رای توانست به مقام وزارت کشور برسد، رای نمایندگان تعیین  کننده و شاخص می شود، ولی وقتی جناب کدخدایی آن هم بعد از چند دور مسئولیت با اختلاف یک رای بازنده می شود، مراسم مظلوم نمایی در صحن علنی رسانه ملی و آن هم با سه فوریت خاص شروع می شود؟

چرا وقتی دکتر نجفی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش که مورد احترام اکثر فرهنگیان کشور بود، وقتی با اختلاف یک رای از وزارت محروم شد تا مدیر شایسته ای از نظام گرفته شود، چنین جلسات تودیع و تقدیری تشکیل نگردید؟

چطور می شود یک رایی که نجفی را ازملت گرفت ،سازنده و مفید تلقی می شود، ولی یک رایی که جناب کدخدایی به خاطر آن نتوانست به تکرار مسئولیت برسد، انتقامجویانه، ناشی از حسادت و غیر آزاد تلقی می شود؟

مردم با دیدن این صحنه ها ازخود می پرسند: آیا مراد افراط گرایان از قانون و عدالتی که در بوق وکرنا کرده بودند، همین بود؟

جناب حداد عادل رای نمی آورد ،با بهانه ای جلسه نکوداشت به راه می اندازند، وقتی کدخدایی مورد پذیرش نمایندگان واقع نمی شود، دوباره مجلسی نو درست می کنند تا با کمک روابط عمومی جریان افراط، یعنی رسانه ملی!، مظلوم نمایی نمایند که بله، استوانه رکین مدیریت! چنین و چنان شد، درحالی که مردم همین آقایان را به خاطر نوع نگرش و تفکری که دارند، قبول ندارند.

مگر انتخابات یازدهم خودش پیامی روشن به جریان افراط نبود که شما هرچقدرهم تریبون دستتان باشد و هرچقدر هم رسانه ملی در خدمتتان باشد، مردم از شما رویگردان خواهندشد؟

انتهای پیام