صداوسیما با اقبال عمومی چه خواهد کرد؟
«رضا صادقیان» عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره ی وضعیت اقبال عمومی به صداوسیما در آستانه ی انتخابات نوشت:
آخرین نظرسنجی مرکز افکار سنجی دانشجویان ایران (ایسپا) درباره ی صدا و سیما حاوی پیام امیدوار کنندهی است. امیدی که تنها به سازمان صدا و سیما ختم نمیشود و بخشهای دیگری از جامعه ی خبری را نیز در برمیگیرد.
براساس نتایج این نظرسنجی بیش از 50 درصد از شهروندان شهر تهران منبع کسب خبر خود را صدا و سیما معرفی کردند. نکتههای روشن این نظرسنجی؛ با تماس تلفنی نظرات مردم را جویا شدند، نظرسنجی در دو بازه زمانی متفاوت در سال 95 انجام شده است. نکات ناروشن این نظرسنجی که مهمتر مینماید، روشن نبودن نقاط جغرافیای شهری تهران است. اینکه چه میزان از این شهروندان در کدام مناطق زندگی میکنند و چنانچه امکانش بود بخشهای مختلف این مناطق را با مناطق دیگر شهر تهران مقایسه میکردیم به نتایج قابل تاملتری میرسیدیم. به دلیل در دسترس نبودن چنین نظرسنجی نمیتوان ادعا کرد که این اعداد تغییر اساسی میکردند، از همینرو نتایج نظرسنجی منتشر شده را میپذیریم.
براساس نظرسنجی انجام شده؛ میزان رجوع به صدا و سیما به عنوان منبع اصلی کسب اخبار در شهر تهران 56 درصد است. 16.3 درصد شبکههای اجتماعی، 9.6 درصد سایتهای خبری، 7.5 درصد شبکههای ماهوارهای، 2.5 درصد روزنامهها و 3.5 درصد دوستان و آشنایان را به عنوان مهمترین منبع کسب اخبار خود اعلام کردهاند. به این ترتیب صدا و سیما در مقایسه با دیگر منابع خبری از وضعیت خوبی برخوردار است، مهم آنکه شیب نمودار با تمام بالا و پایین طی 2 الی 3 سال گذشته به سوی بالاست.
چنانچه به نمودار ترسیم شده طی سالهای 83 الی 89 بنگریم، سالهایی که صدا و سیما بیش از گذشته تفکرات سیاسی را در برنامهسازیهای مختلف ترکیب کرده بود و راهی برای بازشناختن سیاستهای دولت نهم و دهم از صدا و سیما یافت نمیشد و بیمهابا به سوی جریانی سیاسی خاصی نمیچرخید، بدون تردید میزان دوری کردن از منابع خبری داخلی با فرود کمتری روبرو میشد، ولی شد آنچه نمیبایست میشد. اوج این بیاعتمادی و تغییر یافتن منبع خبری شهروندان را میتوان در سال 88 نگریست. سالی که با حمایتهای خاص و بیوقفه از احمدینژاد عملا وارد منازعه سیاسی شد، کارزاری که به نفع هیچ گروه و جریان سیاسی نبود، ورود به این کشمکش بیش از هر چیزی کاهش اعتماد شهروندان را در پی داشت.
فاصله صدا و سیما به عنوان سازمانی بسیار بزرگ تا رسیدن به جایگاه مطلوب بسیار است، با این حال نباید چشم بر همین دریچههای کوچک پرامید بست و راه پرخطای سالهای گذشته را تکرار کرد. در صورتی که روزنههای خبری و دامنه محرم دانستن مردم گشودهتر شود و سلایق سیاسی را در کار حرفهای کمتر دخیل کنیم، بدون تردید شهروندان به جای انتخاب رسانههای برونمرزی منابع خبری خود را در داخل مییابند.
به دست آوردن رتبه نخست در مقایسه با دیگر منابع خبری برای هر نهاد خبررسانی یک دستاورد است، با این فرآورده میتوان به دو روش برخورد کرد، با توجه به کسب اعتماد مردم و دقت بیشتر در اعداد که وضعیت رو به بهبود را نشان میدهد همانند سابق قدم در مسیر اشتباه و سودجویی از اطمینان شهروندان بگذاریم و یا آرام و پیوسته سیاستهای نادرست، یکسویه نگری و دنبال کردن حذف جریان سیاسی را به ناچیزترین حد خود برسانیم. راه نخست سرانجامی غیر از دست دادن مخاطبان به همراه نخواهد داشت ولی از دل انتخاب دوم شاهد همدلی و همافزایی بیشتری در میان نیروهای سیاسی خواهیم بود. انتخابات ریاست جمهوری پیشرو نشان خواهد داد صدا و سیما راه نخست یا دوم را رفته است.
انتهای پیام
1- در ايران اساسا آمار و آمارگيري و نحوه آن هيچ جايگاهي ندارد چون هيچ مرکز و منبع و مرجع خصوصي و مستقل از دولت و نهادهاي دولتي يا شبه دولتي براي اينکار وجود نداشته و اصولا اجازه شکل گيري را ندارند. 2- همين آمارهاي مذکور در ابتداي مطلب، خود بخوبي بيانگر صحت و سقم اين آمارهاي اعلام شده است! لذا ادامه دادن بحث و موضوع، فقط اتلاف وقت است.
ایسپا برخی از آمارها را منتشر نمیکند ولی هر زمان که آماری در حوزه ای خاص نشر داده سعی کرده نگاه کارشناسی را رعایت کند. در واقع اگر قرار باشد به این نظرسنجی هم توجه نداشت به نظر شما به کدامین نظر می بایست دقت کرد؟
متاسفانه می شود به همه پایگاههای اطلاع رسانی اعتماد کرد به جز صدا سیما
لابد مردم تهران از ماهواره به عنوان دکور استفاده میکنند !!