یک فاجعه در ایران
محمدحسین واحدی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
ما ایرانی ها که تمدن ایرانی و اسلامی قدرتمندی داریم. به شدت در سال های اخیر دچار مشکلات جدی شدهایم به طوری که دیگر نیاز به گفتن نیست. مانند داستان مردی که در شوروی کتاب خالی را پخش می کرد و وقتی از او پرسیدند چرا کتاب خالی پخش می کنی گفت: همه چیز مثل روز برای همه روشن است.
شرایط سیاسی و اقتصادی وخیم جامعه باعث شده که مردم که در گذشته شعار اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمام ماجرا می دادند، دوباره به اصلاحات روی بیاورند.
دولت پزشکیان نیز تازه بر سرکار آمده است. بحران های مختلفی موجب شده است تا مردم به اصلاحطلبان روی بیاورند، که به قول دکتر سعید لیلاز آخرین سنگر نظام هستند. از جمله مشکلات ایرانی ها می توان به مشکلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، اشاره کرد. از معروف ترین این مشکلات گرانی ،فیلترینگ، حجاب و… اشاره کرد.
در بحث اقتصادی می توان به بحران مسکن پرداخت که به گفته دکتر پیروز حناچی ۳۰ میلیون نفر در ایران بد مسکن هستند و اینکه ما نباید کاری کنیم مردم مجبور شوند کم کم به حاشیه شهرها بروند. علاوه بر این طبق رئیس اتحادیه مشاوران املاک کشور ۷۰ تا ۸۰ سال طول می کشد تا مردمی که از نظر اقتصادی در نقطه شروع یا صفر هستند. بتوانند یک خانه بخرند. اگر ما تنها به این آمارها نگاه کنیم یعنی فاجعه و دیگر نیازی نیست گور خوابی، کانکس خوابی را مثال بزنیم که جای خود دارد.
برای حل این بحران پیشنهادهایی مثل ساخت خانه های ۲۵ متری داده اند که بیشتر شبیه هتل های کپسولی در ژاپن می ماند. البته ژاپن را از نظر تکنولوژی نه می توان با ایران مقایسه کرد و نه از نظر مساحت زیرا که در عین حال که کوچک هست بسیار پیشرفته نیز است. توکیو از نظر تکنولوژی که پایتخت ژاپن فعلی ، پیشرفته ترین شهر جهان است. در حالی که ایران و ژاپن از یک جا شروع کردند. به غیر از این وضعیت خوراک و پوشاک نیز بسیار اسفناک است. به طوری که کمتر کسی از مردم رفته رفته می توانند گوشت، مرغ یا ماهی بخورند.
به گفته جعفر خیرخواهان مردم دیگر نمی توانند حتی اشکنه نیز بخورند. این در حالی است که طبق گفته مسعود رسولی دبیر انجمن بسته بندی گوشت و مواد پروتئینی، وارد کنندگان گوشت ارز ترجیحی می گیرند ولی گوشت را دو برابر گران تر عرضه می کنند.
این تنها مربوط به بخش واردات بود. وجود دلال و نرخ حمل و نقل گوشت به مراکز عرضه آن در بازار به کنار که جای تامل دارد. البته ایران از نظر دام و داشتن احشام بسیار غنی است پرسش این است، که ما خودمان می توانیم صادر کننده دام و طیور باشیم چرا به وارد کننده تبدیل شده ایم. جدیدا هم قطعی برق توانسته به محصولات کشاورزی مان ضربه های زیادی بزند و باعث خراب شدن آنها شود. به گفته آقای رضایی، فرماندار رفسنجان، تولید پسته رفسنجان بهدلیل قطعی برق، ۴۰ هزار تن کاهش مییابد. در حالی که برخی ها با همین برق استخراج ارز دیجیتال می کنند و به شرایط زندگی مردم بی اعتنا هستند.
اینها تنها بخشی از مشکلات مردم بود. کمبود کار و بحران مهاجران افغان باعث شده تا مردم شغلی نتوانند پیدا کنند. در حالی که مهاجران تازه وارد حاضر به انجام هر کاری هستند. حتی بازار ایران را اشباع کرده اند. اینها به کنار مردم دیگر نه می دانند کجا سرمایه گذاری کنند و نه از چه نهادی کمک بگیرند. طبق گفته سازمان بازرسی کل کشور، اولویت بانک ها اعطای تسهیلات به کارکنان خودشان است. که این در نوع خود یک نوع تبعیض است. زیرا که با این شرایط اقتصادی مردم نیاز به گرفتن وام بدون بهره در درجه اول و در نهایت با بهره هستند. اما گویا از هیچ کدام از اینها خبری نیست.
از طرفی دیگر مردم مجبور به کارهایی پست مانند دست فروشی می کنند که البته آنهم نیروهای سد معبر شهرداری می آیند و گاهی مثل یک سرباز ضد شورش با آنها برخورد می کنند. اینها و انتخابات فعلی که حدود ۵۰ در صد در آن شرکت داشتند و علاوه بر آن رای دادن به اصلاحطلبان نشان می دهد، که دیگر امیدی به چیز دیگری ندارند و گزینه فعلی را اصلاحات را ترجیح دادند تا اینکه در ایران اتفاقات سیاسی خوبی بی افتد. برای اینکه هم اکنون نظر اقتصادی و سیاسی تحولات عمیقی ایجاد شود. برای اینکه دیگر مجبور نباشند اشکنه بخورند یا اینکه ماشین های پرخطر را سوار شوند.
طبق گفته احمد میدری وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی ۳۰ درصد مردم زیر خط فقر زندگی می کنند و در کل ایران طبق داده های مرکز آمار ۶ درصد مردم که تعدادشان حدود ۵ میلیون نفر است با فقر شدید دست و پنجه نرم می کنند. علاوه بر این وجود طبقه متوسط که برای هر جامعه ای لازم و ضروری است. زیرا که طبقه متوسط مانند یک ضربه گیر عمل می کند و از وقوع انقلاب و فروپاشی جلوگیری می کند.