دفاع از شادی مردم

محمدرضا سابقی در یادداشتی که به انصاف نیوز ایمیل کرده، با عنوان «دفاع از شادی مردم» به نقش رزمندگان در آزادسازی خرمشهر و پاسداشت جشن پیروزی مردم پرداخته است.

بسم رب الشهدا و رب المستضعفین

شایسته است قبل از پرداختن به یکی از وقایع هشت‌سال دفاع مقدس عرض کنم که پیر و مرشد ما دربارۀ تربیت کودکان و نوجوانان فرموده‌اند: تربیت باید تربیت قرآنی باشد. تمام معضلات ما از عدم توجه به همین نکته آغاز می‌شود. ما چگونه فرزندان‌مان را تربیت می‌کنیم؟ چگونه آن‌ها را برای آینده زندگی آماده می‌کنیم؟ آیا وضعیت تربیتی ما به خلق انسان‌هایی خودساخته و دین‌باور منتهی می‌شود؟

نسل ما با هجمه‌ای شدید مواجه شده و متولیان امر تربیت درجا می‌زنند و دشمن به‌راحتی می‌تازد. بسیاری بر این باورند که مشکل از همین است: ما تربیت را هنوز بر اساس قرآن قرار نداده‌ایم. خلاصه بگویم که ما به وظیفه دینی و اسلامی و آزاده‌پروری عمل نکرده‌ایم؛ اگر سستی نمی‌کردیم، تندباد حوادث متعدد مسیر زندگی‌ها و روندهای تکامل انقلاب ۵۷ و دفاع مقدس را این‌گونه تغییر نمی‌داد.

اگر تربیت بر اساس قرآن و سیره و سنت پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین امام علی (ع) و سایر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) باشد، ثمراتی خواهد داشت که تا ابد برای ما و مردم جهان باقی است؛ شهدا بهترین مثال الگوی زندگی بر اساس قرآن‌اند.

یکی از وقایع بسیار مهم هشت‌سال دفاع مقدس، آزادی خونینِ خرمشهر است. خوب است بدانیم: روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱ که در سراسر ایران جشن بزرگ ملی برای آزادی خرمشهر برپا بود، چند کیلومتر آن‌طرف‌تر از شهر، در نزدیکی مرز شلمچه، نبرد سختی در جریان بود. ارتش بعثی عراق دِیوَانه‌وار فشار می‌آورد تا دوباره راهی به شهر آزادشده خرمشهر باز کند. تنها در مرحلهٔ آخر عملیات که شهر آزاد شد، ایرانی‌ها بیش از ده‌هزار اسیر گرفته بودند که آن‌ها را به پشت جبهه منتقل می‌کردند. تعداد اسیران عراقی بسیار بیشتر از نیروهای ایرانی حاضر در شهر بود؛ حتی شورشی بدون اسلحه می‌توانست ورق جنگ را برگرداند، اما آن‌ها خود را باخته بودند. اگر ارتش صدام توانسته بود دوباره راهی به شهر باز کند، اوضاع تغییر می‌کرد و ممکن بود شهر از دست برود.

ایران در سوم خرداد و روزهای پس از آن غرق جشن و سرور بود، اما روزهای سوم، چهارم و پنجم خرداد رزمندگان سلحشورانه جنگیدند، شهید و مجروح شدند تا شادی مردم و جشن بزرگ پیروزی هرگز خراب نشود.

دو نکته پیروزی خرمشهر را بسیار شیرین کرده بود: یکی سختی‌های عجیب عملیات در مراحل مختلف و دیگری ایثار و پایداری رزمندگان. پیش از عملیات، نیروهای شناسایی آن‌چنان شبانه به منطقهٔ دشمن رفته بودند که پاهایشان تاول زده بود. یک‌بار برای استراحت درخواست کردند، اما فرمانده—شهید حسن باقری—اجازهٔ استراحت نداد. در مرحلهٔ اول عملیات فشار دشمن چنان زیاد بود که نزدیک بود عملیات به شکست کامل تبدیل شود، اما گردان‌ها یکی‌یکی شهید شدند تا جادهٔ آزادشده حفظ شود. صدها رزمنده آن‌قدر آرپی‌جی زده بودند که از گوش‌هایشان خون جاری شده بود. در مراحل بعدی نیز رنج‌ها و سختی‌ها بسیار بود؛ یکی از گردان‌ها حتی غذایشان را مسموم کردند و دچار اسهال شدید شدند، در گرمای سوزان خوزستان. با این حال دست از جنگ نکشیدند. در مرحلهٔ سوم، دشمن به‌شدت مقاومت می‌کرد و پیشروی بسیار کند صورت گرفت؛ یازده روز با کمترین پیشروی طی شد. زمین‌های زیادی آزاد شده بود اما کار شهر خرمشهر گره خورده بود. فرماندهان به امام مراجعه کردند و گفتند نمی‌توان شهر را آزاد کرد؛ امام فرمودند: «تا توکل‌تان چقدر باشد…» بار دیگر شناسایی‌های جدید انجام شد و نیروهای تازه‌نفس اضافه شدند و طرح مشترکی تدوین شد.

این سختی‌ها، شیرینی آزادی خرمشهر را افزون ساخت. در ۱۹ ماهی که خرمشهر در اشغال ارتش صدام بود، دو چیز مردم ایران را بسیار آزار می‌داد: شعاری که بر دیوارهای شهر نوشته بودند («آمده‌ایم تا بمانیم») و سخنان تحقیرآمیز صدام. در زمستان ۱۳۵۹، نیروهای صدام بخش‌های زیادی از خاک ایران را در اشغال داشتند، اما با مقاومت ایرانی‌ها پیشروی آن‌ها متوقف شد. صدام می‌گفت توقف پیشروی از روی ضعف نبوده بلکه به این خاطر است که او دوست نداشته مردم و ارتش ایران بیش از حد دچار عقده شوند. از این‌گونه سخنان تحقیرآمیز در آن ۱۹ ماه بسیار بود؛ صدام می‌گفت ایرانی‌ها برای حفظ خاکشان باید به ما حق و حقوق بپردازند و وعدهٔ آزادی مناطق اشغالی را بی‌اساس می‌دانست.

سوم خرداد که خرمشهر آزاد شد، صدام گفت: «خاک ایران هیچ ارزشی نداشت… نظامیان ما پس از انهدام ماشین نظامی ایران خاک ایران را ترک کردند و دست به عقب‌نشینی زدند.» امام فرمود: خرمشهر را خدا آزاد کرد. ما نیز در هفتهٔ دفاع مقدس، این قدرت فعلی و جشن و سرور را مدیون سختی‌ها و دلاوری رزمندگان در هشت‌سال دفاع از آرمان و خاک میهن‌مان می‌دانیم؛ به‌ویژه رزمندگانی که در لحظات جشن سوم خرداد، مشغول دفاع از شادی مردم بودند.

یاد و خاطرهٔ شهدای والامقام دفاع مقدس گرامی باد.

انتهای پیام