حالا فکر کنید اصلا روحانی نبود…

مصطفی داننده در یادداشتی با عنوان «حالا فکر کنید اصلا روحانی نبود…» در «عصر ایران» نوشت: تقریبا بیماری خاص همه بدن را فراگرفته بود. زندگی عادی بیمار سخت شده بود. بیماری بر روی نفس کشیدن و راه رفتن او تاثیر گذاشته و  بسیاری از راه‌های درمان دیگر جواب نمی‌داد و بیماری داشت کار خود را می‌کرد.

بیمار ناامید شده بود تا اینکه یکی از دکترهای شهر اعلام کرد برای درمان او راه‌حلی دارد. بیمار به دکتر اعتماد کرد. روش‌های دکتر جواب داد و حال بیمار با ثبات شد. دیگر هر روز حال بیمار بد نمی‌شد. دیگر کسی شاهد تشنج‌های گاه و بیگاه او نبود.

ثبات بیمار ادامه داشت تا اینکه دوباره بیماری خاص او عود کرد. وضعیت بیمار در حال بدتر شدن بود. تشنج‌های بیشتر شده بود. فشار بیمار هر روز بالا و پایین می‌رفت.

در این میان عده‌ای از نزدیکان بیمار شروع به پرخاش  به دکتر کردند. این چه وضعی است؟ ما همان بیمار با ثبات خودمان را می‌خواهیم؟ اصلا بیمار را به همان 5 سال گذشته برگردان؟

همراهان بیمار فراموش کرده بودند که عزیزشان در حال نابودی بود اما دکتر توانسته بود حداقل برای 5 سال حال او را با ثبات نگه دارد.

حال روز روحانی و ایران نیز مانند آن دکتر و بیمار است. برخی‌ها چنان از وضعیت کشور ناله می‌کنند که انگار تازه ایران وارد داستان تحریم شده است. اتفاقا کسانی که خود عامل تحریم بودند بیشتر داد و فریاد می‌کنند.

اصلا بیایید تصور کنیم در سال 92 حسن روحانی پیروز انتخابات 92 نبود. فرض کنید سعید جلیلی پیروز می‌شد یا قالیباف بر کرسی ریاست جمهوری تکیه می‌زد؟ چه اتفاقی برای کشور می‌افتاد؟

دقیقا همین روزها را باید در سال 92 تجربه می‌کردیم. 5 سال پیش باید سختی‌های امروز را تحمل می‌کردیم.

بله، هیچکس حق ندارد چشم خود را بر اشتباهات دولت و تیم اقتصادی او ببندند. آنها قطعا در به وجود آمدن شرایط فعالی کشور مقصر هستند و روحانی می‌تواند برای اداره بهتر کشور طرحی نو در تیم اقتصادی خود دراندازد. تصمیم‌های تیم او نشان داده است آنها مرد روزهای سخت نیستند اما این بدان معنا نیست که اگر مثلا سید ابراهیم رییسی الان رییس جمهور بود همه چیز گل و بلبل بود و مردم داشتند با دلار هزار تومان از زندگی لذت می‌بردند.

روحانی توانست برای 5 سال شرایط کشور را باثبات نگه دارد. اصلا به خاطر همین ثبات بود که مردم در انتخابات سال 96 دوباره به او رای دادند. حالا به هرعلت از خروج آمریکا تا برخی سوءمدیریت‌های داخلی، کشور دچار مشکلات اقتصادی و اجتماعی شده است.

هیچ ماهی از این آب‌گل آلود برای مخالفان داخلی روحانی صید نخواهد شد. هنوز که هنوز است مردم آنها را عامل مشکلات امروز کشور می‌دانند. اگر در زمانی که آنها در راس کار بودند تصمیمات و رفتار درستی در سیاست خارجی و داخلی داشتند احتیاج نبود برای درمان دردهای کشور دست به دامن شیمی درمانی شد.

از حرف‌هایی که امروز سوی برخی زده می‌شود، بوی قدرت طلبی به مشام می‌رسد. آنها می‌خواهند از فشار آمریکا بر مردم برای رسیدن خود به قدرت استفاده کنند. مشکلات مردم نردبان برخی از جریان‌های سیاسی شده است. از دغدغه حرف می‌زنند ولی به پاستور فکر می‌کنند.

جالب این است که مخالفان روحانی تنها انتقاد می‌کنند و راهکاری هم برای اداره کشور ندارند. امید آنها این است که فشارهای امروز ترامپ آنها را به قدرت بازگرداند.

انتهای پیام