کلیدواژه‌ی “داماد وزیر” برای مقابله با “آقای وزیر”
سیدمحسن امامی‌فر، روزنامه‌نگار در یادداشتی که با عنوان “طراحی کلیدواژه‌ی “داماد وزیر” برای مقابله با “آقای وزیر”” در ایلنا منتشر شده نوشت:
آنچه در کنار معضلات عدیده اقتصادی و معیشتی، جامعه را شدیدا آزار می‌دهد، فساد و رانت طبقه‌ای سودجو که فارغ از تغییر دولت‌ها، عمدتا در لایه‌های قدرت، حضور اقتصادی خود را تثبیت کرده‌اند، می‌باشد. طبقه‌ای که هر از گاهی فساد آنها در صورت کشف، خبرساز می‌شود.
یکی از مستعدترین بسترها برای فعالیت سودجویانِ مستظهر به قدرت سیاسی و اقتصادی نهان و آشکار، سازمان‌ها و صندوق‌های تابعه وزارت کار و شرکت‌های زیرمجموعه‌شان می‌باشد. اما اقدامات محمد شریعتمداری در قامت وزیر کار در شفاف‌سازی و فسادستیزی و قاطعیت او در برخورد با چندشغله‌های شرکت‌های تابعه وزارت آنچنان بود که عرصه بر سودجویانِ منفعت‌طلب تنگ آمد و چاره را در حاشیه‌سازی برای وزیر دیدند.
شریعتمداری به محض تصدی پست وزارت کار، لیست تمام اعضای هیات مدیره‌های سازمان‌ها و شرکت‌های تابعه را در سایت وزارت منتشر نمود تا گام مهمی در جهت شفاف‌سازی، این حلقه مفقوده مدیریتی در ایران بردارد. شفافیتی که طبقه همواره پنهان در لایه‌های قدرت و ثروت را وحشت‌زده کرد. بدیهی است منافع این طبقه که بی‌سر و صدا و بدون شایستگی در هیات مدیره‌های شرکت‌های عریض و طویل وزارت کار مشغول به کار بوده و عمدتا در شرکت‌ها و سازمان‌های دیگر نیز پست‌های اجرای داشته و به اصطلاح چندشغله بودند، به خطر افتاد. طبیعتا یکی از پیامدهای این شفاف‌سازی و فسادستیزی، برنامه‌ریزی جهت ضربه زدن و به حاشیه کشیدن شریعتمداری خواهد بود. طراحی کلید واژه “داماد وزیر” یکی از بارزترین اقدامات جهت بحران‌سازی برای وزیر کار است.
کلید واژه “داماد وزیر” از آن دست تعابیری است که هیچ عقبه منطقی و توجیه عقلانی نمی‌توان برای آن متصور بود. تنها در حالتی می‌توان این ترکیب را اطلاق کرد که از موقعیت وزیر به دلیل انتساب خانوادگی سوءاستفاده شده باشد درحالیکه هرگز همچین اتهامی برای هادی رضوی مطرح نشده است.
روی سخن با نهادهایی مانند صداوسیما و رسانه‌های دیگری است که خواسته یا ناخواسته در دام مغرضانی افتاده‌اند که سیاست‌های ضدفساد شریعتمداری برایشان سخت گران تمام شده است. قطعا اگر شریعتمداری رویکرد ضدفساد و شفاف‌سازی را دنبال نمی‌کرد، مورد هجمه، آن هم به دلیل گناه ناکرده، قرار نمی‌گرفت.
نکته بسیار مهم اینکه اصلا بحث شخص شریعتمداری مطرح نیست. سنجش عملکرد وزیر کار امری ضروری است. اما پر واضح است حمایت از شریعتمداری، حمایت از رویکرد شفافیت ساختاری و فسادستیزی اوست و تخریب او، تخریب آن دو امر خواهد بود.
این آفت است که هم به انفعال وزرا حمله می‌کنیم و هم به کارآمدی و فعال بودن آنان. طرز تفکر غلطی باب شده مبنی بر اینکه حمله به دولت یا وزرا موجب کسب اعتبار می‌شود. البته که باید در مقابل انفعال برخی مسئولین و سیاست‌های ناکارآمدشان ایستاد و با صدای بلند انتقاد کرد و هشدار داد اما منصفانه نیست در مواجهه با سیاستگذاری‌های شفاف و قاطع برخی وزرا در مواجهه با فساد سازمان یافته، از هر مستمسک غیرموجهی در جهت تخریب استفاده نماییم. این اقدام رسانه‌هایی همچون صداوسیما که کلیدواژه “داما وزیر” را باب کرده‌اند، یعنی تشویق مسئولین به انفعال و کوتاهی در برابر فساد که همانا دامن زدن به فساد است.
آیا ترویج فساد، رسالتِ رسانه ملی است؟!
مغرضان و متضرران سیاست‌های شریعتمداری، با طراحی کلید واژه “داماد وزیر” می‌خواهند اقدامات “آقای وزیر” در جهت بازسازی اعتماد عمومی را متوقف نمایند. بدیهی است مطالبه ملی از شریعتمداری به عنوان وزیر کار ادامه برخورد قاطع با فساد در صندوق‌ها و سازمان‌های تابعه وزارت و شرکت‌های زیرمجموعه‌شان می‌باشد.
این تحلیل که شریعتمداری را با این حاشیه‌سازی‌ها وارد موضع ضعف می‌کنند تا از اقدامات خود عقب‌نشینی نماید، از اساس اشتباه و اتفاقا این تخریب‌ها می‌تواند به نقطه عطفی در تداوم سیاستگذاری‌های وزیر کار و تشدید مقابله با فساد تبدیل شود. انتظار جامعه نیز از بین بردن فضای حیات خلوت در صندوق‌ها و سازمان‌های تابعه وزارت است.
شریعتمداری نباید اسیر حاشیه‌سازی طراحان کلید واژه “داماد وزیر” شود و باید به عنوان “آقای وزیر” مقتدرانه سیاست‌های خود در راستای مبارزه سازمان یافته با فساد افسارگسیخته، حمایت از اقشار آسیب‌پذیر جامعه و تلاش جهت بازسازی اعتماد عمومی را دنبال نماید.
شرایط بین‌المللی ایران ایجاب می‌کند، دولت با تمام توان جهت ارتباط با جامعه از مسیر اعتمادسازی گام بردارد. در این راه رسانه‌ها نقش بی‌بدیلی خواهند داشت.
انتهای پیام
