آقای خبرنگار صداوسیما! خبرنگاران سزاوار نکبت حسادت نیستند
سیفالله یزدانی, روزنامهنگار در یادداشتی اینترنتی با عنوان “خبرنگاران سزاوار نکبت حسادت نیستند” نوشت:
خبرنگارسیما گزارشی ازمحمدعلی نجفی دراداره آگاهی تهیه وپخش نمود که ازنظربسیاری ازبینندگان وفعالان شبکه های اجتماعی انتقاداتی به این گزارش وارد شد.
خبرنگار مزبور در مصاحبه ای برای توجیه اشتباهات حرفه ای خود مطالبی را مطرح کرد که مصداق واقعی توجیه بلا وجه بود. شاید اگرصادقانه می گفت :به من دستور دادند این گونه گزارش تهیه کنم و من هم سعی کردم به عنوان یک حقوق بگیر سازمان صدا و سیما ، بفرموده عمل کنم ، در نزد اهالی رسانه مقبول تر بود.
اما این موضوعات مورد بحث ما نیست، فقط وقتی درپایان این توجهیات ، انتقادات را ناشی از حسادت خبرنگاران دیگر قلمداد کرد، دیگر موضوع نه پرونده محمدعلی نجفی است و تایید و رد اقدام وی، بلکه موضوع ادامه خود بزرگ بینی وترک تازی های صدا سیما دربرنامه های خبری است، که گویا هنوزنیاموخته اند ، حسادت، رذیلت مذموم در قران کریم است و نسبت دادن آن به افراد توهین محسوب می شود!
لذا بنده به عنوان پیرمردخادم روزنامه نگاران ، ناچارم دامن شریف روزنامه نگاری راازاین نسبت ناروا تطهیرکنم!
آقای کارمند خبری صدا و سیما!
خبرنگاران ما چه حسادتی باید به خبرنگاران صدا وسیما بکنند ، درحالی که اینقدردرک وشعور دارند که تفاوت رسانه صوتی و تصویری با یک رسانه مکتوب ویا سایبری را بدانند.
خبرنگاران ما نه تنها تفاوت رادیوو تلویزیون با روزنامه را می دانند، بلکه تفاوت خود باخبرنگاران خبرگزاری ایرنا وروزنامه ایران در دستگاه های دولتی، روزنامه همشهری در شهرداری، روزنامه های جوان و وطن امروز وخبرگزاری های فارس و تسنیم و مهر و نسیم در سازمان های نظامی وامنیتی، جام جم و خبرگزاری صدا وسیما درسازمان صدا و سیما، حمایت در قوه قضاییه ، خبرگزاری خانه ملت در مجلس ، روزنامه های صمت و دنیای اقتصاد دروزارت صمت و توابع آن و حتی ویژه خواری و رانت خواری خبری بعضی از رسانه ها در نهاد ها و موسسات مختلف با خودشان را هم می دانند.
خبرنگاران ما عاقل تر و شریف تراز آنند که حاکمیت عوامل غیر حرفه ای در کسب اخبار را درک نکنند و خاطر شریفشان را به نکبت حسادت آلوده کنند.
جناب آقای خبرنگار صدا و سیما!
البته ما و بسیاری از دوستان مطبوعاتی ، نه در روزنامه و نه در شبکه سایبری رغبتی به ارزیابی گزارش شما نداشته ، اظهاری هم انجام ندادند، اما چون شما متاسفانه نسبت ها ناروا بدون بلا نسبت ، روانه خبرنگاران کردید، این توضیحات را لازم دانستم.
خبرنگاران وتحریریه های ما بخوبی میدانند که حضورجنابعالی درآگاهی تهران برای تهیه گزارش ازپرونده محمدعلی نجفی ، محصول شکارحرفه ای شما نبوده ، دیوانسالاری سازمان شما هم مستقلا قادربه چنین مانور سریعی نیست، مگر با اراده قبلی نهاد مورد گزارش ، بنابراین، مطمئنا اگر ما حرفه ای ترو سریع تر ازشما هم اقدام می کردیم چنین فرصتی هیچ وقت به خبرنگاران ما داده نمی شد، پس چرا بایدعوامانه حسادت بورزند و به دنبال تخریب گزارش شما باشند. اتفاقا خبرنگاران ما خدا را شکر کردند که جای شما برای تهیه این گزارش فرمایشی نبودند!
بدیهی است آدرس غلط دادن وادامه خود بزرگ بینی وعدم پاسخگویی عاقلانه ومنطقی ، بیش ازپیش وجاهت حرفه ای شما ودوستان زحمت کش تان در بخش خبری صدا و سیما را از بین می برد.
نکته دیگر این که ، خبرنگاران ما متعهد ومقید به قانون اساسی هستند و به جایگاه صدا وسیما درقانون اساسی احترام میگذارند، بنابراین هیچ دلیلی ندارد که به یک نهاد قانونی کشورحسادت کنند، اما محترم بودن جایگاه قانونی صدا وسیما دلیلی بر برخورد های غیر حرفه ای کارکنان آن نمی شود!
آقای عزیز!
یک چیزهایی را درمورد رقابت و حسادت و خبر دزدی و امثال آنها در فیلم های سینمایی خارجی در ژانر خبرنگاری تماشا کرده، یاد گرفته اید ، اما این نوع تعابیربه درد کشورهایی می خورد که رادیووتلویزیون های متعدد غیرحکومتی دارند و با هم دررقابتند، اصلا خبرنگاران ما با شما در یک صنف تعریف نمی شوند، چرا که نه از نظر ضوابط مالی، نه مالکیت، نه روش پردازش اخبار، نه سیاست ها و روش های حرفه ای فعالیت، نه ابزار و تجهیزات، نه نوع رسانه و… سنخیتی با شما ندارند، شاید به طنز بتوان گفت در حد وجه اشتراک یک طباخی با یک فست فود، با هم مشترکیم!
برای درک روابط مثبت و منفی صدا و سیما و خبرنگاران مطبوعات ، دو نکته را هم متذکر می شوم:
۱- نقش غیر قابل انکار مطبوعات در تامین محتوای برنامه های صدا و سیما
علاوه بر روزنامه نگارانی چهره و صدای مناسب دارند و مجری برنامه های صداوسیما هستند ، بخش چشم گیری از سوژه یابی ها و محتوای گزارشات و تحلیل های صدا وسیما توسط روزنامه نگاران ومطبوعات تامین می شود و در حالی که دستگاه عریض و طویل سازمان چندین هزار پرسنل دارد ، بار محتوایی اخبار و گزارشات این سازمان به عهده رسانه های مکتوب است
۲- نقش آزار دهنده عوامل صدا و سیما در نشست های خبری
کمتر خبرنگار مطبوعات مکتوب و خبر گزاری ها هست که از حضور مزاحم و مشکل آفرین خبرنگاران و عوامل صدا سیما در نشست های خبری راضی باشد. به دلیل :
– مزاحمت به فعالیت سایر خبرنگاران در نشست های خبری با عملیات آرایش و جا گذاری دوربین ها، سیم کشی ها و میکروفون های صداوسیما
– تحرکات عوامل و استقرار در مقابل دید خبرنگاران و مزاحمت ها و بلکه برخورد های فردی آنان با خبرنگاران مطبوعاتی به خاطر انتخاب جایگاه ویژه و مطلوب برای فعالیت خود
– اختلال در کنفرانس های خبری با برخورد دفعی و انحصاری عوامل صدا و سیما با سایر خبرنگاران در ابتدا ، حین و بعد از نشست مطبوعاتی و عدم رعایت نوبت بندی و تعداد سوالات برای تهیه گزارشات اختصاصی
– متاسفانه روابط عمومی ها، برگزار کنندگان نشست های مطبوعاتی و مقامات اصلی این نشست ها هم در حالی که می توانند فرصت جداگانه برای صداو سیما قایل شوند، با رضایتمندی این تبعیض ها را روا می دارند.
به همین دلیل بیشتر خبرنگاران مطبوعاتی در همکاری با مدیران روابط عمومی که از صداو سیما برای نهادها انتخاب می شوند علاقمندی نشان نمی دهند.
انتهای پیام