تناقض‌های مطهری

امید کاجیان در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز درباره‌ی اظهارنظرهای فرهنگی و سیاسی علی مطهری و تناقض‌های آن نوشت:

با نگاهی گذرا به برخی از سیاستمداران ایرانی و مقایسه‌ی خود آن‌ها با دهه‌های گذشته متوجه خواهیم شد که هم رفتارها و هم سخنرانی‌ها و هم گرایش‌هایشان با گذشته دچار تفاوتی شگفت‌آور شده است.

تغییر رفتارهای سیاسیون نه تنها با مقایسه‌ی آن‌ها با دهه‌های گذشته آشکار نمی‌شود بلکه با قیاس آن‌ها با قبل و بعد از هررقابت انتخاباتی نیز عیان است. اما در این میان چهره‌هایی هم هستند که در حال فعلی‌شان، نوعی دوگانگی و بلاتکلیفی را به منصه ظهور گذاشته‌اند، دوگانگی که نه مربوط به تغییر نگاه‌های آن‌ها طی چند دهه است و نه تغییرات رفتاری قبل و بعد از انتخابات، بلکه این دوگانگی هر لحظه اتفاق می‌افتد!

شاید در میان سیاستمداران ایرانی علی مطهری یکی از همین چهره‌هاست. او کسی است که البته تلاش داشته تا در توجیه این دوگانگی، فعالیت‌های خود را به دو بخش مجزای سیاسی و فرهنگی تقسیم کند و از جمله اظهارات معروفش نیز این بوده است که او در سیاست اصلاح طلب است و در فرهنگ، اصولگرا.

اما با نگاهی به رفتارهای وی می توانیم به این نتیجه برسیم که او حتی با این تقسیم بندی نیز نتوانسته دوئالیسم موجود در مواضعش را پاسخ دهد چه در عرصه‌ی سیاسی و چه در عرصه‌ی فرهنگ .

حرکات زیگزاگی درسیاست

پر واضح است که در عرصه‌ی سیاسی او همان اصولگرایی بود که ناگهان به مرور زمان و بعداز سال 88 و گرفتن برخی مواضع در مجلسی که سراسر در اختیار اصولگرایان بود تبدیل شد به لنگه کفشی در بیابان برای جریان چپ. از همان زمان اصلاح‌طلبان با برجسته کردن او از علی مطهری اسطوره‌سازی می‌کردند. همین‌ها باعث شد تا مسیر مطهری از جریان اصولگرایی به سمت و سویی برود که کمتر کسی تصور آن را می‌کرد. مطهری در طی این سالها به گونه‌ای عمل کرد که نامش در میان لیست اصلاح‌طلبان و امید جای گرفت .

هر چند همان موقع با اقدامی عجیب یک لیست جداگانه نیز با سر لیستی خودش منتشر کرد که البته آن لیست به موفقیتی نرسید. این نشان می‌داد که مطهری هنوز هم نمی‌داند در مواضع سیاسی واقعا باید به کدام سمت و سو گام بردارد . به هر روی با پیروزی لیست امید او نیز عضو این فراکسیون در مجلس شد. فراکسیون امید و اعضایش آن قدر دراین سه سال در مجلس ضعیف عمل کردند که باز هم مطهری درمیان همه‌ی آن‌ها مانند دو آتشه‌های اصلاح‌طلب جلوه می‌کرد. اما حالا خبرها حاکی از آن است که این دو آتشه‌ی اصلاح‌طلب بعد از ماجرای آخرین انتخابات هیئت رئیسه مجلس و رای نیاوردن او به عنوان نواب رئیس حسابی با محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون میانه‌اش شکراب شده و بدش هم نمی‌آید تا دوباره، به اصل خویش بازگشته ساز جدایی از اصلاح‌طلبی سر بزند . شاید مطهری در موضع سیاسی همان‌طور که از راست به چپ پیچید این روزها نسخه‌ی چپ را هم (!) آن هم با یک حرکت زیگزاگی دیگر.

مواضع فرهنگی متحجرانه یا دموکرات‌مآب

علی مطهری اما در موضع فرهنگی مواضعش به مراتب سینوسی‌تر و غیر قابل هضم‌تر بوده است. تا جایی که نشان داده بر خلاف تصورات عامه، ظاهرا در امور سیاسی ثبات قدمی بیشتر نسبت به مسائل فرهنگی دارد. مطهری در مواضع فرهنگی برخلاف گفته‌های خود گاه تندتر از هر اصولگرایی است و گاه روشنفکرتر و پیشتازتر از هر اولترا اصلاح‌طلبی و این دوگانگی خیره‌کننده است که باعث می‌شود تا کسی روی مواضع فرهنگی‌اش نیز نتواند حسابی باز کند. چرا که او برخی اوقات سخنانی به زبان جاری می‌کند که که انگار علیه چند روز پیش خود موضع گرفته است. مواضع فرهنگی مطهری گاه تا جایی پیش می‌رود که از رفراندوم در حجاب سخن می‌گوید و گاه علمدار مخالفت با آهنگ ساسی مانکن در مدارس می‌شود و می‌گوید فورا باید تمام مدیران این مدارس اخراج شوند و می‌خواهد وزیر آموزش و پرورش را به صلابه بکشد و او را استیضاح کند. وی یکبار به درستی موضع‌گیری درباره‌ی فیلمی بی حجاب ستاره اسکندی می‌کند و یکبار صداوسیما را به فحش و ناسزا  می‌کشد که چرا ناگهان تصویری از شکیرا را در مسابقه‌ی والیبال به نمایش گذاشته و نتوانسته آن را سانسور کند.

یکبار از این می‌گوید که باید کسانی که در ورزشگاه شعارهای ناهنجار می‌دهند را در وسط ورزشگاه آزادی شلاق بزنند و یکبار از رافت و مهربانی و اینکه باید «زندانی سیاسی» تعریف شود و قهرمانانه نامه به دادستانی می‌نویسد.

یکبار خواستار نصب دوربین در تمام سطح شهرها برای برخورد با بدحجابان شده است و اظهار داشته که وزارت کشور و نیروی انتظامی نیز باید دراین مسیر به عرصه بیایند. کسی که پیشتر در دفاع از یکی از سلبریتی‌ها به خاطر عدم حجاب بر آمده بود و بعد هم از رفراندوم سخن گفته بود حالا درباره‌ی انتشار برخی کلیپ‌ها از بی‌قانونی در کشور در حوزه‌ی حجاب و عفاف، اظهار داشته: «تعداد اینها در کشور خیلی ناچیز و کم است و به حساب نمی‌آید؛ …. تعداد بسیار اندکی هستند که ممکن است رعایت نکنند اما پر سر و صدا هستند و درند دست و پا می زنند.»

وی در ادامه تصریح کرد: «وزارت کشور به هر حال باید با هر گونه بی نظمی و اخلال در نظم و امنیت کشور برخورد قاطع داشته باشد و به وسیله دوربین‌هایی که وجود دارد آنها را شناسایی کرده و مجازات کند….نیروی انتظامی هم باید کار خود را انجام دهد؛ باید دوربین‌هایی در سطح شهر باید وجود داشته باشد تا بلافاصله اینها را پیدا، بازداشت و به سرعت مجازات کنند.»

اظهاراتی که بازهم نشان می‌دهد که تا چه اندازه وی در اظهار نظرهای فرهنگی متضاد و نامشخص با خود عمل می کند. برخلاف اظهارات او در باره دست و پا زدن عده ای از دختران و زنان ایرانی ظاهرا این شخص خود اوست که در دوئالیسم درونی خود دست و پا می‌زند و نمی‌داند که باید آن چهره‌ی آزادمنش رسانه‌ای را از خود بروز دهد یا آن روی متحجر واپس‌گرا را؟! مطهری بین دو رفتار دموکرات‌مآبانه رویایی و بگیرو ببندهای رادیکالی گیر افتاده است.

شاید بد نباشد او یکبار برای همیشه تکلیفش را مشخص کند و معین کند موضع‌گیری‌های فرهنگی و سیاسی‌اش برای جلب نظر مردم و رای آن ها و بودن در رسانه هاست یا مکنونات قلبی و چرا تا این اندازه برخلاف هم می شوند؟!

علی مطهری و فضیلت «خود بودن»

انتهای پیام