«کنترل مصرف سوخت داشت به فرهنگ تبدیل میشد اما …»
/در گفتوگو با دو کارشناس حوزهی انرژی مطرح شد/
هنوز خیلی از انتشار شایعهی افزایش قیمت بنزین نگذشته بود که شاهد صفهای طولانی در پمپ بنزینها بودیم، و به دنبال آن در شهر با ترافیک شدید مواجه شدیم. چند روز پیش بود که خبر آمدن کارت سوخت داده شد تا شاید با این طرح بتوان بر مصرف بیرویهی سوخت و جلوگیری از قاچاق بنزین کنترلی داشت و در کل با آن بتوان به حجم سوخت مردم پی برد و از نظر آماری به اطلاعاتی دست پیدا کرد.
در این باره با رضا پدیدار نایب رئیس کمیسیون انرژی صنایع پالایشی و پتروشیمی اتاق بازرگانی ایران و عبدالرسول دشتی، کارشناس پتروشیمی و رئیس کل روابط عمومی و امور بین الملل هلدینگ خلیج فارس گفتوگویی کردیم.
رضا پدیدار میگوید در استانهای مرزی طرح کارت سوخت اجرا شد و توانست قاچاق بنزین را به یک چهارم کاهش دهد. او معتقد است مازاد بنزین را میتوانیم به یک محصول صادراتی تبدیل کنیم تا ارز وارد کشور شود.از سوی دیگر عبدالرسول دشتی میگوید با اجرای این پروژه میتوان بر کنترل سوخت به طور دقیق نظارت کرد و یا مثلا حتی خودروهنای پر مصرف را شناسایی کرد و برای این مشکلات چارهای اندیشید.
متن کامل این گفتوگوها را در ادامه میخوانید:
پدیدار: با کارت سوخت پرمصرفها رصد میشوند
رضا پدیدار نایب رئیس کمیسیون انرژی صنایع پالایشی و پتروشیمی اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه کارت سوخت میتواند به کشور نظم دهد، گفت: «در استانهای مرزی این طرح اجرا شد و توانست قاچاق بنزین را به یک چهارم کاهش دهد.»
رضا پدیدار در گفتوگو با خبرنگار انصاف نیوز میگوید: «قطعا در استانهایی که این طرح اجرا شده، به طور طبیعی یک انضباطی را در مصرف به وجود آورده و کسانی که بیش از حد مجاز بنزین مصرف میکنند، میتواند رصد شوند و مورد سوال قرار گیرند. برای مثال یک اتومبیل که در یک روز سه لیتر بنزین مصرف میکند یا اتومبیلی که خدمات عمومی ارائه میدهد و سی لیتر بنزین مصرف میکند اگر یک روز صد لیتر بنزین مصرف کرد، احتمالا قاچاق اتفاق افتاده است. این طرح برای ایجاد انضباط، سیاست بسیار خوبی است.
او ادامه داد: «هر مقداری که ما در مصرف بنزین صرفهجویی کنیم، میتوان جلوی خروج میزان مازادی که وجود دارد از کشور را گرفت، آن را میتوانیم به یک محصول صادراتی تبدیل کنیم، تا در مقابل ارز به کشور وارد شود. این مساله هم برای افکار عمومی به خوبی جا افتاده است؛ ضریب کسانی که با این طرح موافق نیستند، در واقع شاید کمتر از یک درصد باشد. در گذشته نمایندگان مردم در مجلس تصمیم گرفتند، این سامانه فعال نشود و گفتند هرچقدر مردم خواستند به آنها سوخت بدهید. اما دربارهی تغییر نرخش دولت باید تصمیم میگرفت. دولت هم با توجه به وضعیت اقتصادی مردم نرخ را تغییر نداد زیرا معتقد بود خود ما تولید کنندهی بنزین هستیم.
پدیدار در ادامه بیان کرد : «پس از مدتی دولت متوجه شد بنزین قاچاق میشود، به شورای عالی هماهنگی اقتصادی پیشنهاد داد که این کارتهای سوخت را برقرار کنیم تا مشخص شود چه کسانی درست مصرف میکنند و چه کسانی بنزین را در اتومبیل خود نگهمیدارند و قاچاق میکنند.»
مردم یاد گرفته بودند که حتی یک ثانیه با ماشین الکی کار نکند
عبدالرسول دشتی، کارشناس پتروشیمی با بیان اینکه ده سال پیش مسوول اطلاع رسانی در حوزهی سوخت بوده ،گفت: «توانستیم با همین طرح کارت سوخت به طور دقیق مشخص کنیم و متوجه شویم چه مقدار سوخت از کدام مخزن پالایشگاه خارج میشود ، به کدام تانکر وارد میشود و به کدام پمب بنزین و خودرو وارد میشود.»
عبدالرسول دشتی در گفتوگو با خبرنگار انصاف نیوز میگوید : «میزان تبخیر بنزین هم 8 درصد است، بنزین در زمان سوختگیری و جابهجایی تبخیر میشود، به همین دلیل 48 ساعت آن را در مخرن نگه میدارند. آن زمانی که هیچگونه شناختی در این زمینه وجود نداشت، پروژه کاملا موفق بود. هیچگونه زیر ساختی هم فراهم نبود اما تاریخی ترین پروژههای صنعت نفت بود. کاملا مصرف سوخت را مدیریت میکرد و مردم یاد گرفته بودند که حتی یک ثانیه با ماشین الکی کار نکند. بنابراین از این نظر کاملا مطمئن بود و به راحتی میشد فهمید حجم مصرف سوخت در یک نقطهای از کشور بالا رفته است، و متوجه میشدیم در آنجا سوخت اضافی یا قاچاق صورت گرفته و میتوانستیم کنترل کنیم.
این کارشناس پتروشیمی گفت: «در مورد خودرو هم میتوانستیم بفهمیم خودروهایی مثل سمند، پژو، پراید و پیکان بعد از دو سال چند درصد مصرفشان بالا میرود و غیربهینه میشوند. طبق این اطلاعات خودروهای پرمصرف میتوانستند مثل روند سالهای قبل از انقلاب بعد از چند سال از رده خارج شوند یا تعمیر شوند. بنابراین علاوه بر این قابلیتها هزاران آمار قابل تبدیلی را به ما میداد. میتوانستیم در ساعات شبانه روز و مناطق مختلف بالا و پایین مصرف بنزین را کنترل کنیم، همهی این قابلیتها هنوز هم موجود است اما باید قبول کنیم نتوانستیم از امکانی وجود داشت، استفاده کنیم.
دشتی در پاسخ به این پرسش که علت ادامه نیافتن این پروژه را چه میداند، گفت: «شاید بعضی از مسوولان به این قابلیتها باور نداشتند و بعضیها هم اجرای آن را ضرروری نمیدانستند.کنترل مصرف بهینهی سوخت داشت به فرهنگ تبدیل میشد اما ادامه پیدا نکرد؛ همانطور که بستن کمربند اکنون یک فرهنگ در میان مردم است.»
انتهای پیام