جزییات طرح کارگزاران برای تشکیل «مجمع ملی اصلاحات»

روزنامه‌ی سازندگی نوشت: حزب کارگزاران سازندگی ایران در سال ۱۳۹۷ طرحی را به شورای هماهنگی جبهه اصلاحات ارائه کرد که براساس آن نهادی ائتلافی و دائمی به نام پارلمان اصلاحات یا مجمع ملی اصلاحات شکل می‌گرفت. این طرح طی چند جلسه‌ی منظم در کمیته سیاسی حزب موردبحث و بررسی قرار گرفت و پس از طرح در شورای مرکزی به شورای هماهنگی جبهه اصلاحات ارائه شد. هدف نهایی کارگزاران تشکیل یک نهاد رایزنی و داوری میان احزاب اصلاح‌طلب بود و با توجه به ضرورت تجمیع تجربه‌های گذشته شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان (شعسا) به عنوان هیئت مؤسس پارلمان اصلاحات پیشنهاد شده بود که پس از تشکیل پارلمان به کار خود پایان می‌داد. در عین حال گرچه هدف نهایی پارلمان اصلاحات حرکت به سوی یک حرکت فراگیر اصلاح‌طلبانه بود، اما در میان‌مدت هرگونه بدل شدن این تشکیلات به عنوان حزب سیاسی ایدئولوژیک را رد می‌کرد و بر نظام رتبه‌‌بندی برای ایجاد عدالت واقعی (و نه مساوات تشکلی) میان احزاب اصلاح‌طلب تأکید داشت. متأسفانه با وجود هم‌نظری احزاب بزرگ اصلاح‌طلب (مانند حزب اتحاد ملت و حزب کارگزاران) به علت انحراف این طرح از اهداف اولیه خود از دستور کار شورای هماهنگی خارج شد. اینک تنها برای ثبت این پیشنهاد در تاریخ متن کامل پیشنهاد کارگزاران (که اخیراً دبیرکل دوباره بر آن تأکید کرده‌اند) در سازندگی منتشر می‌شود. شاید دوباره در دستور کار اصلاح‌طلبان قرار گیرد…

به‌نام خدا

پیش‌نویس طرح تأسیس مجمع ملی اصلاح‌طلبان

ماده ۱. تعریف: «مجمع ملی اصلاح‌طلبان» عالی‌ترین نهاد هماهنگی، همفکری، همکاری، سیاستگذاری و رایزنی برای ائتلاف سیاسی و انتخاباتی اصلاح‌طلبانه در نظام جمهوری اسلامی ایران است که به صورت نهادهای دائمی از سوی احزاب سیاسی و نهادهای مدنی اصلاح‌طلب تشکیل می‌شود و در این اساسنامه به اختصار «مجمع» نامیده می‌شود.

ماده ۲. تحدید: «مجمع» یک حزب سیاسی نیست و جایگزین هیچ حزب سیاسی نخواهد شد. «مجمع» جبهه‌ای از نهادهای اصلاح‌طلب است که بر مبنای کلیت گفتمان اصلاحات از هیچ ایدئولوژی سیاسی خاصی در درون این گفتمان جانبداری نخواهد کرد.

ماده ۳. گفتمان: «مجمع» گفتمان اصلاحات را «فعالیت سیاسی و اجتماعی مسالمت‌آمیز و قانونمند برای توسعه و بهبود شرایط سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی ایران» می‌داند و بنا به دو اصل: ۱. تحول‌خواهی و توسعه‌گرایی و ۲. صلح‌طلبی و قانون‌گرایی خود را ملتزم به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قوانین عادی کشور می‌داند و با هرگونه رفتار محافظه‌کارانه و بنیادگرایانه از یک‌سو و رفتار براندازانه و خشونت‌طلبانه از دیگرسو مرزبندی دارد.این «تعریف حداقلی» معیار پذیرش گروه‌ها و اشخاص اصلاح‌طلب و عضویت مجمع است که نهاد ضابطه آن را این اساسنامه روشن می‌کند.

ماده ۴. تاسیس: «شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان» (متشکل از دبیران کل احزاب اصلاح‌طلب) هیئت مؤسس مجمع خواهند بود. این هیئت موسس وظایف قانونی ثبت و اداره‌ی مجمع تا برگزاری اولین اجلاسیه برای انتخاب و شروع به کار ارکان قانونی مجمع را برعهده خواهند داشت.

ماده ۵. تشکیل: «مجمع» هر چهار سال یک‌بار یک ماه پس از آغاز به کار دوره‌ی جدید مجلس شورای اسلامی، دوره‌ی جدید فعالیت خود را آغاز و هر سال دو اجلاسیه برگزار خواهد کرد. هر اجلاسیه با حضور دوسوم اعضاء رسمیت می‌یابد.

ماده ۶. وظایف: وظایف «مجمع» عبارت است از:

۱.‌ تدوین و تصویب راهبردهای «مجمع»

۲. تدوین و تصویب ارکان «مجمع»

۳. انتخاب نامزدهای موردحمایت اصلاح‌طلبان برای انتخابات مجلس شورای اسلامی، شوراهای شهر و روستا، مجلس خبرگان رهبری و ریاست‌جمهوری و دیگر انتخابات کشور.

ماده ۷. ترکیب:

تعداد اعضای مجمع دو برابر تعداد نمایندگان مجلس شورای اسلامی در هر دوره‌ است و اعضا به شرح زیر تعیین می‌شوند۱:

الف: نیمی۲ از میان نمایندگان اصلاح‌طلب ادوار مجلس شورای اسلامی که در «مجامع استانی نمایندگان اصلاح‌طلب» انتخاب و به دفتر مجمع ملی اصلاح‌طلبان معرفی می‌شوند.

ب. نیمی از میان شخصیت‌های ملی اصلاح‌طلب که به این شرح انتخاب می‌شوند:

۱. بیست کرسی از میان اعضای اصلاح‌طلب هیئت دولت به انتخاب «مجمع وزیران اصلاح‌طلب»

تبصره: معاونان رئیس‌جمهور و دیگر اعضای هیئت دولت در این بخش مشارکت خواهند داشت.

۲. بیست کرسی از میان معاونان وزیران به انتخاب مجمع «معاونان وزیران اصلاح‌طلب»

۳. بیست کرسی از میان استانداران به انتخاب مجمع استان‌داران اصلاح‌طلب

۴. یکصد و پنجاه کرسی به انتخاب احزاب سیاسی اصلاح‌طلب براساس شرحی که در این اساسنامه خواهد آمد.

۵. سی کرسی از شخصیت‌های اجتماعی، فرهنگی، صنفی و مدنی اصلاح‌طلب به شرحی که در این اساسنامه خواهد آمد.

۶. پنجاه کرسی از میان چهره‌های ملی و اشخاص حقیقی که هیچ‌گونه وابستگی حزبی نداشته باشند به پیشنهاد رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در دوره اصلاحات (۸۴ ـ ۱۳۷۶) و با رأی اکثریت نسبی مجمع ملی اصلاح‌طلبان.

تبصره: در هر یک از ارکان مذکور، حداقل ۳۰ درصد منتخبان باید از میان زنان باشند و در صورت عدم تحقق در برخی ارکان، مجمع باید انتخاب نهایی را به گونه‌ای انجام دهد که در کل ۳۰درصد اعضای مجمع از میان زنان باشند.

ماده ۸. ساختار انتخاب:

الف: اساسنامه تشکیل و نحوه انتخاب نمایندگان

۱. مجامع محلی نمایندگان  اصلاح‌طلب ادوار مجلس

۲. مجمع ملی وزیران اصلاح‌طلب

۳. مجمع ملی معاونان وزیر اصلاح‌طلب

۴. مجمع ملی استانداران اصلاح‌طلب

باید به تصویب مجمع ملی اصلاح‌طلبان برسد.

ب. انتخاب نمایندگان احزاب سیاسی و نهادهای مدنی باید بر مبنای رتبه‌بندی احزاب سیاسی و نهادهای مدنی باشد.

معیارهای این رتبه‌بندی به شرح زیر است:

۱.‌ تعداد دفاتر و شعب در سطح کشور

۲. تعداد کرسی‌های نمایندگان مجلس در ادوار گذشته

۳. سابقه‌ی عضویت مقامات عالی اعم از روسای قوا، وزیران و استانداران

۴. انتشارات اعم از کتاب، نشریات و شبکه‌های اطلاع‌رسانی

۵. صدور بیانیه و اطلاعیه و موضع‌گیری فعال و مکتوب در برابر رویدادهای سیاسی و اجتماعی

۶. برگزاری اجلاس، گردهمایی و نشست‌های سیاسی و اجتماعی

۷. درصد مشارکت جوانان و زنان در ارکان تشکیلات

ج. برای تشخیص رتبه احزاب سیاسی و نهادهای مدنی در این نظام رتبه‌بندی کمیته‌ای زیر نظر هیئت رئیسه مجمع تشکیل می‌شود و هر دوره به صورت مکتوب گزارش خود را به هیئت رئیسه ارائه می‌کند تا براساس آن سهمیه احزاب سیاسی و نهادهای مدنی تعیین شود. امکان کم یا زیاد شدن سهمیه هر حزب یا نهاد مدنی در هر دوره وجود دارد.

تبصره ۱. در دوره‌ی اول تشخیص این رتبه‌بندی برعهده‌ی کمیته منصوب هیئت مؤسس خواهد بود.

تبصره ۲. عضویت هر فرد اصلاح‌طلب تنها و تنها در یک حزب سیاسی و یک نهاد مدنی از نظر مجمع رسمیت دارد. در غیر این صورت عضویت آن فرد در مجمع ملغی خواهد بود.

ماده ۹. اداره‌ی مجمع: مجمع هر سال در نخستین اجلاسیه خود هیئت رئیسه‌ای مرکب از رئیس، نایب رئیس، دو کارپرداز و یک سخنگو برای مدت یک سال برمی‌گزیند که وظیفه اداره جلسات در آن سال را برعهده دارند.

تبصره ۱. در نخستین اجلاسیه برای برگزاری انتخابات، هیئت رئیسه سنی شامل مسن‌ترین عضو به عنوان رئیس، جوان‌ترین فرد به عنوان نایب‌رئیس و جوان‌ترین زن به عنوان کارپرداز تا زمان استقرار هیئت رئیسه دائمی در جایگاه مستقر می‌شوند. زمان برگزاری انتخابات و تحویل کار به هیئت رئیسه دائمی نباید بیش از نیم روز طول بکشد.

تبصره ۲. هیئت رئیسه می‌تواند به درخواست هیئت اجرائیه مجمع یا یک سوم اعضای مجمع یا تشخیص خود هیئت رئیسه در هر سال یک اجلاسیه فوق‌العاده برگزار کند.

ماده ۱۰. اجرائیات: در پایان اجلاسیه اول هر دوره هیئتی مرکب از یک نفر دبیر اول، یک نفر دبیر دوم، دو نفر کارپرداز و یک نفر سخنگو به عنوان «هیئت اجرائیه» برای پیگیری و اجرای مصوبات مجمع با رأی اکثریت مطلق اعضا برای مدت چهار سال انتخاب می‌شوند. انتخابات توسط هیئت رئیسه برگزار می‌شود.

تبصره ۱. عضویت در هیئت اجرائیه فقط برای دو دوره‌ی پیاپی چهارساله ممکن است.

تبصره ۲. استیضاح و درخواست برای برکناری هیئت اجرائیه باید به امضای یک‌سوم مجمع برسد. عزل هیئت رئیسه شامل عزل همه‌ی اعضا و با اکثریت مطلق اعضای مجمع است.

تبصره ۳. آئین‌نامه هیئت اجرائیه براساس این اساسنامه باید به تصویب مجمع برسد. تصویب آن در هر دوره لازم نیست، اما در صورت درخواست یک‌سوم اعضا می‌تواند مورد تجدیدنظر قرار گیرد.

تبصره ۴. مجمع حق هیچ‌گونه فعالیت تجاری و اقتصادی ندارد و اداره آن از طریق حق عضویت تشکیلات اعم از احزاب و نهادهای مدنی صورت خواهد گرفت.

تبصره ۵. انحلال مجمع با درخواست چهارپنجم اعضا در اجلاسیه فوق‌العاده ممکن خواهد بود. در صورت انحلال، کلیه اموال مجمع در اختیار خانه احزاب جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت.

پی‌نوشت‌ها:

۱ـ تعداد اعضای دوره‌ی اول براساس قانون اساسی موجود (سال ۱۳۹۷) ۵۸۰ نفر خواهد بود.

۲ ـ تعداد اعضا در دوره‌ی اول براساس قانون اساسی موجود (سال ۱۳۹۷) ۲۹۰ نفر خواهد بود.

انتهای پیام