معترضان قراردادهای نفتی! آن 3.7 میلیارد دلار چه شد
دو روز پیش جمعی از «دانشجویان بسیجی» [به گفتهی پايگاه اطلاع رساني بسيج و تسنيم] در اعتراض به قراردادهای نفتی منعقد شده بین ایران و کشورهای اروپایی مقابل وزارت نفت تجمع کردند؛ این در حالی است که وزیر نفت 40 روز پیش به وضعیت «شرکت صدرا» اشاره کرده بود.
به گزارش انصاف نیوز، بیژن زنگنه قبل از پروپاگاندای این معترضان، به اتهاماتی به خاطر قراردادهای خارجی پاسخ داده و به عنوان مثال به قرارداد با شرکت داخلی صدرا اشاره کرد که با دریافت هزینهی بسیار بیشتر از شرکتهای خارجی، از عهدهی کار برنیامده و به گفتهی وزیر نفت 3.7 میلیارد دلار (بیشتر از 13 هزار میلیارد تومان) از جمله صدرا گرفته اما هنوز «یک قران» کار تحویل ندادهاند.
سهامدار شرکت صدرا تا سال 92 قرارگاه سازندگی خاتم الانبیای سپاه بود که پس از آن 61 درصد سهاماش به شرکتی خصوصی واگذار شد.
مشخص نیست که آیا این معترضان به قراردادهای جدید با طرفهای خارجی، تمایل دارند که قراردادها با شرکتهای از این دست بسته شود؟ و آیا این جمع به کم کاری شرکت هایی مشابه صدرا اعتراض کرده اند؟ آیا در زمان دولت احمدی نژاد به قراردادهایی که زنگنه به ضررده بودن آنها اشاره می کند، پرداخته بودند؟
سخنان تامل برانگیز وزیر نفت
به گزارش انصاف نیوز، مهندس بیژن زنگنه یکم دیماه در نشست با فعالان اقتصادی در اتاق بازرگانی، صنایع و معادن تهران در پاسخ به درخواستهای بخش خصوصی برای دریافت مطالبات خود از وزارت نفت، گفت:
طلب پیمانکاران و سازندگان نفت دو جور است. یکی طلبهایی است که مستقیما شرکتهای نفت و گاز از شرکت نفت دارند که این یک جنس است؛ بله یک مقداری از این دست داریم که مقدارش خیلی بالا نیست.
یک مقدار هم طلبهایی است که پیمانکاران از پیمانکاران دستاول ما دارند. این را من خدمتتان بگویم. ما اکثر موارد بیش از صد در صد پول قراداد را به پیمانکارها دادهایم، از قبل هم دادیم. یعنی اکثر پیمانکاران هیچ چیزی از ما طلب ندارند، [پول] را گرفتند و خوردند. حالا کجا خوردند خدا میداند. ما یک و هشت دهم میلیارد دلار فقط به شرکت صدرا پول دادیم (قبل از ما) که یک قران کار تحویلمان نداد. کجا رفت این پول؟ 1.8 میلیارد دلار به صدرا داده شده که هیچ کاری تحویلمان نشده؛ حتی یک قران. خب این پول داده شده، طبق قرارداد هم داده شده، اما او به پیکانکاران درجه دوم نداده. آخه خه این که نمیشود. اصلا این روش کار است که یکی رفته … اصلا سه فاکتور در قرارداد مهم است، قیمت، کیفیت، زمان؛ هیچ کدامشان الان قابل پیگیری نیست. یعنی قیمت آنی است که او اعلام میکند. میگوید اینقدر طلب دارم و باید به پیمانکاران بدهم! ما هی باید به آن پول بدهیم و بگوییم که به پیمانکاران دست دومت بده! قیمت قرارداد، مبلغ قرارداد، هیچی وجود ندارد.
ما یک فاز پارس جنوبی را با خارجیها امضا کردیم، الان سه و نیم میلیارد دلار به ایرانیها دادیم اما هنوز تمام نشده؛ برای همان یک فاز. میگویند «هزینههای تحریم است، ما داریم چیز میکنیم، …»! چه کار میکنید؟ این اسمش چیه؟ ما 3.7 میلیارد دلار تا الان برای یک فاز پول دادیم هنوز تمام نشده کیفیت هم نیست، زمان هم اصلا 8 سال 9 سال! این وضعیت است!
از بعضی دوستان میشنوم اینجا زمزمه میشود که به جای این که بروند خارج، … زنگنه و افرادش عاشق خارجاند! دیروز هم یک آقایی صحبت کرده، گفته اینها اصلا انگلیسیاند. بحث بر سر موضوع نفوذ بوده از طریق قراردادهای نفتی؛ گفتند که زنگنه خودش انگلیسی است، اصلا اوامر و دستورات انگلیس را اجرا میکند! [یکی از زنگنه میپرسد: کی گفته؟] گفته دیگه، هیچی! ما عادت کردیم که بشنویم.
ببینید! بحث میشود که اینها را به خارجیها ندهید، بدهید به ما! خب ما میخواهیم مثلا 60 میلیارد دلار در نفت سرمایه گذاری کنیم. از کجا میخواهیم بیاوریم؟ همه میگویند میرویم از صندوق توسعه میگیریم! صندوق توسعه مگر چقدر دارد؟ چقدرش را به نفت میدهد؟، چقدرش را به پتروشیمی میدهد؟ چقدر را به برق میدهد؟ چقدر را به آنها میدهد؟
شما [پیمانکاران] وجدانا زمانی که دور قبل [وزارتم] که کار شد، ما تا 60 درصد ساخت داخل از لحاظ ارزش رسیدیم، پولتان را هم سر وقت میدادند. الان در این 7 – 8 سال گذشته بیشتر از آن موقع خرج شد، خیلی بیشتر خرج شد اما شما [پیمانکاران] همهتان هم گریه میکنید؛ چرا؟!
انتهای پیام