به بهانه‌ی درگذشت «امین رهبری و هاشمی»
ایرناپلاس نوشت: مرحوم میرمحمدی، چهره ای نه چندان رسانه‌ای اما باسابقه در جمهوری اسلامی است، مردی نزدیک به رهبری انقلاب و رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام که کارنامه سیاسی او را می‌توان در طیف اعتدالی و فراجناحی ارزیابی کرد.
چند روزی است که نام سید محمد میرمحمدی در فضای مجازی به عنوان عضو مبتلا به کرونای مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌چرخد؛ اما کسی صحت آن را رد یا تکذیب نکرد تا اینکه صبح امروز خبر درگذشت این عضو مجمع به طور رسمی منتشر شد.
مرحوم میرمحمدی، اگر اجل مهلتش می‌داد، امروز دقیقا ۷۲ ساله می‌شد. متولد و متوفای ۱۲ اسفند! او فرزند مرحوم آیت‌الله سید ابوالفضل میرمحمدی، عضو فقید مجلس خبرگان و خواهرزاده آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی است که مادر خود را هفته گذشته از دست داده بود. به گفته رسانه‌ها علت فوت مادرش نیز ابتلا به کرونا بوده و تدفین غریبانه مادرش که خواهر یک مرجع تقلید بود نیز موید این بود؛ هرچند درگذشت آن مرحومه نیز بابت کرونا رسما تایید نشد.
وی دانش‌آموخته رشته بازرگانی، روابط بین الملل، دکتری مدیریت و استاد تمام رشته مدیریت بازرگانی دانشگاه علامه طباطبایی بود.
کارنامه سیاسی و اجرایی میرمحمدی علی‌رغم نامش که در این سال‌ها کم‌رنگ شده بود، نسبتاً پروپیمان است. اوایل دهه ۶۰ از اعضای شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی بود و پس از ماجرای هفتم تیر، با همراهی گروهی دیگر حزب تمدن اسلامی را راه‌اندازی کرد. به گفته اعضای حزب جمهوری اسلامی، وی روابط نزدیکی با رهبر انقلاب داشته است؛ چراکه رئیس دفتر ویژه ایشان در ایام ریاست جمهوری بود. ارتباط او با آیت‌الله خامنه‌ای بعد از دوران ریاست جمهوری ایشان نیز ادامه پیدا کرده است؛ رد این رابطه وثیق را می‌توان در ۱۴ سال معاونت نظارت و حسابرسی دفتر مقام معظم رهبری، عضویت در هیئت امنای ستاد اجرایی فرمان امام با حکم مقام معظم رهبری و دستیار ویژه دفتر ایشان، یافت.
میرمحمدی در ایام دولت سازندگی نیز، به عنوان یکی از اعضای دولت فعال بود؛ در دولت اول مرحوم هاشمی رفسنجانی، رئیس دفتر وی بود و طی سال های ۷۲ تا ۷۶ معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی بود. همزمان با روی کار آمدن دولت اصلاحات، به عنوان معاون نظارت و حسابرسی دفتر رهبری منصوب شد. دو سال بعد سودای حضور در پارلمان کرد و همزمان با سمت خود در دفتر رهبری، منتخب مردم قم در دوره ششم و هفتم و عضو کمیسیون برنامه و بودجه بود.
کشور نباید توسط دو طیف اصلاح‌طلب و اصولگرا اداره شود
فعالیت‌های حزبی وی پیش از انتصاب در مجمع تشخیص مصلحت نظام، حمایت از چهره‌های اصولگرایی، از جمله حمایت حزب تمدن اسلامی از حجت الاسلام ابوترابی‌فرد، حجت الاسلام نواب، حجت الاسلام کازرونی، حجت اسلام عسگری، حجت‌الاسلام ناصری، علی مطهری، حسن غفوری‌فرد، امیدوار رضایی، حسین مظفر، علیرضا محجوب، حسن زمانی، الهام امین‌زاده و اعظم قاسمی در انتخابات مجلس نهم بود.
او دو سال قبل – سال ۱۳۹۶ – از سوی رهبر انقلاب به عنوان عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد.
میرمحمدی هرچند چهره‌ای رسانه‌ای نبود، اما در آخرین مصاحبه تفصیلی‌اش با تسنیم، روایت‌هایی از تاریخ سیاسی معاصر نقل کرده که تا حد زیادی، گویای موضع‌گیری‌های او در میدان سیاست در جمهوری اسلامی است. درباره گرایش سیاسی خودش اینطور گفته بود «ما هنوز هم عضو حزب جمهوری اسلامی هستیم. حزب منحل شد اما ما که از حزب بیرون نیامدیم. آخرین بار که شخصی را مستقیماً مطرح کردیم در سال ۸۰ بود که از آقای شمخانی به‌عنوان چهره‌ای فراجناحی و مستقل حمایت کردیم تا نشان دهیم تنها نباید کشور توسط دو طیف اصلاح‌طلب و اصولگرا اداره شود.» از این‌رو می‌توان گفت که او می‌خواست فردی فراجناحی باشد.
روایت رئیس سابق روابط عمومی مجمع از همکارش
رضا سلیمانی، رئیس سابق روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام که پیش تر با مرحوم میرمحمدی در نهاد ریاست جمهوری همکاری داشته است، درباره شخصیت وی می‌گوید: ما در دوران ریاست ایشان بر دفتر رئیس‌جمهوری چه در زمان ریاست جمهوری مقام معظم رهبری و چه مرحوم هاشمی رفسنجانی در خدمت ایشان بودیم و جز حسن سلوک از ایشان چیزی ندیدیم.
وی ادامه می‌دهد: بعد از اتمام همکاری‌شان با دولت، همچنان با آیت‌الله هاشمی ارتباط نزدیک خود را حفظ کردند و مرتب دیدار و گفت‌وگو داشتند. گاهی برای مشورت درخواست دیدار با آقای هاشمی می‌کردند، البته ایشان در سمت‌های مختلف، مرجع مشورت بودند. در اغلب دیدارهای جمعی به عنوان نماینده ادوار مردم قم با مرحوم هاشمی حضور داشتند؛ زمانی هم که به عنوان عضو مجمع، توسط مقام معظم رهبری انتخاب شدند، حضور فعالی در جلسات داشتند.
انتهای پیام
