کرونا و بقاء و زوال حکومتها
شهاب‌الدین حائری شیرازی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «کرونا و بقاء و زوال حکومتها» نوشت:
کرونا ویروسی است که علاوه بر ورود به تن شهروندان وبیمار نمودن ایشان به تن حکومتها هم وارد میشود اگر حکومتی بهره کافی از قدرت مادی و عقلانیت داشته باشد میماند . حکومتهای فرتوت وضعیف و حکومتهایی که بواسطه فساد وناکارامدی نتوانند مردم را بسلامت از این مخمصه عبور دهند با کرونا خواهند رفت .
آثار وتبعات رفتارهای فاقد منطق وعقلانیت حاکمیتها ، ممکن است در فضای عادی با تبلیغات و دو بهم زنی وجنگ روانی و استفاده از قدرت سخت ، پوشیده ماند .
اما وقتی عامل تضعیف کننده ای ، مثل هجوم کرونا ، وارد بدن شهروندان و حکومتها شود . آن قدرت سخت به ضعف میگراید در این موقعیت ، ممکن است رفتارهایی نظیر تکیه بر حرف های موهوم وبی منطق در اداره مملکت ، آثار تخریبی فوق العاده ای بر فرمانبرداری مردم از حکومت ضعیف شده با کرونا ، بگذارد .
به بیان دیگر با هجوم مرگبار “کوید 19” ، هر گونه رفتار غلط در شرایط دفاع ، ممکن است آثار جبران ناپذیری در توان دفاعی ما در مقابل دشمنی بنام کرونا ، داشته باشد .
برای نمونه بستن درب حرم اگر چه میتوانست زودتر انجام شود اما یک عمل دفاعی بجا وضروری وموثر ، در جلب اعتماد مردم به عملکرد حاکمیت ، وپایداری و تقویت بنیانهای حاکمیتی در شرائط هجوم کرونا تلقی میشود .
اما تشییع سردار اسداللهی با آن کیفیت ، به کاهش توان دفاعی حاکمیت انجامید یعنی توان واقتدار حاکمان را در این مبارزه ، فرو کاست .
چرا که اعتماد مردم به حاکمیت ، موجب آرامش مُلک ومملکت است وهر آنچه به این اعتماد صدمه بزند ، تهدیدی برای بقاء حکومت در شرائط ضعف وبیماری کرونایی حکومت است .
بنظر نگارنده در شرائط حاضر بایست مسیر حکمرانی بشدت عقلانی و قابل اقناع شود وهر گونه شعار زدگی و پرگویی به مثابه حمله تنفسی وارد شده بر حکومتی است که در حال جنگ با کروناست و چه بسا در همین تب ولرز و حمله تنفسی عارض بر حاکمیت ، حکومت تلف شود .
بایست عواملی که توان اقتصادی و سیاسی حکومت را کاهش داده و میدهند شناسایی نمود وبا توجه به کرونا ، در برخی سیاستها بازنگری نمود . امروز شرائط خاص حاکم است وسیاست خودش را برای بقاء حکومت میطلبد .
بیماران ضعیف در مصاف با کرونا باقی نمی مانند .
به قول سعدی
علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد
دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست
به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز
وگرنه سیل چو بگرفت،سد نشاید بست»
انتهای پیام
